به گزارش «پرشین خودرو»، خیابان سازمان آب در منطقه حکیمیه تهرانپارس، روز‌های جمعه آرامش ندارد، آفتاب نزده عده‌ای دلال، این خیابان و البته خیابان‌‌های اطراف را پاتوق فروش خودرو می‌کنند، برخی از شهروندان هم به هر دلیلی ماشین خود را به این خیابان می‌آورند تا بفروشند، همان ساعات اولیه صبح در این خیابان جای سوزن انداختن نیست، یک عده به هر ماشینی که عبور می‌کند با دست اشاره به پول می‌کنند، این یعنی «من دلالم، حاضرم ماشین تو را از چنگت درآورم» بعد بساط چانه‌زنی داغ می‌شود، «مدل چند است، بدنه رنگ ندارد؟ فنی سالم است؟ چند می‌دهی؟ و... ‌!» خیابان که نیست، نمایشگاه اتومبیل شده سازمان آب و باز انگار نه انگار که اهالی این محل در روز تعطیلی می‌خواهند استراحت کنند، انگار نه انگار که خانواده‌‌ها قرار است از این خیابان عبور کنند، انگار نه انگار آرامش و امنیت در این خیابان کلاً از بین رفته است. به نوشته شبکه ایران، ساکنان واقعی خیابان سازمان آب حکیمیه از ساکنان روز‌های جمعه این خیابان بشدت شکایت دارند، آنها امنیت و آرامش از دست رفته خود را می‌خواهند، آنها از بی‌توجهی کلانتری و پلیس راهور منطقه گله‌مند هستند، آنها شهرداری را به خاطر این ناامنی سرزنش می‌کنند، آنها مدعی هستند پلیس و شهرداری به مشکل آنها رسیدگی نمی‌کنند. ‌ روز جمعه از کنارگذر بزرگراه شهید بابایی که وارد حکیمیه می‌شوید، دلالانی را می‌بینید که کنار خیابان ایستاده‌اند و انگشتانشان را به علامت پول به هم می‌سایند، اگر تازه وارد باشید این حرکت شما را هم متعجب می‌کند و هم به شما بر می‌خورد، رفته‌رفته تعداد این افراد بیشتر می‌شود، کم‌کم تا درون ماشین‌تان را هم سرک می‌کشند، بعد از این که خوب برانداز کردند می‌پرسند: «فروشی است؟» جواب شما چندان تأثیری در حرف‌‌های بعدی این افراد ندارد، به هر حال آنها به شما مبلغ مورد نظرشان را می‌گویند. ‌اگر بخواهید از چنگ آنها فرار کنید، موفق نخواهید شد، ترافیکی که حاصل این دلالی است مانع از نجات شما خواهد بود. ‌وارد خیابان سازمان آب نشوید که مستأصل می‌شوید، دلتان را به آن تابلو‌های «در صورت توقف حمل با جرثقیل» هم خوش نکنید، از ابتدا تا انتهای این خیابان همه مقابل این تابلو‌ها پارک کرده‌اند بی‌آن‌که مأموری برگ جریمه به دست آنجا کشیک دهد، فکر جرثقیل را هم نکنید که با این ترافیک اصلاً نمی‌تواند وارد خیابان شود. یک خیابان چند صدمتری، با تابلو‌های متعدد «توقف ممنوع» آنقدر شلوغ است که پیاده‌روی را هم مشکل می‌کند چه رسد به ماشین سواری! در هر گوشه‌ای کاپوت ماشینی بالا رفته و دلالان در حال بازبینی موتور خودرو هستند، صدای بلند انواع موسیقی فضا را پر کرده، دود ناشی از فشار محکم پدال گاز، گلوی شما را به خفقان می‌کشاند. اگر جرأت دارید اعتراض کنید! یقه‌تان جر می‌خورد و خودتان تا جا دارید کتک نوش‌جان می‌کنید. ‌اینجا یک خیابان کوچک و محلی است، طبیعتاً توالت عمومی هم وجود ندارد پس... ! این‌ها تنها بخش‌‌هایی از اتفاقاتی است که در این خیابان رخ می‌دهد. ‌بخش‌‌هایی که می‌توان نوشت و منع اخلاقی ندارد! از کنار اتفاقات غیراخلاقی می‌گذریم با این امید که این گذشت ما باعث چشم‌پوشی پلیس و شهرداری نشود! خیابان سازمان آب، منطقه‌ای کارمندنشین است، ساکنان این خیابان از اول تا آخر هفته را کار می‌کنند و فقط روز جمعه را برای استراحت دارند اما عملاً این اتفاق رخ نمی‌دهد، سروصدا و گاه دعوا و مرافعه که به گفته اهالی این خیابان به چاقوکشی هم می‌رسد آرامش آدینه را از آنها گرفته است. ‌برای بازگرداندن چنین آرامشی آنها دست به دامن نهاد‌ها و ارگان‌‌های مختلفی شده‌اند. ‌از شهرداری تا پلیس راهور، از پلیس 110 تا... ‌! اما تا به امروز نتیجه‌ای از اقدام‌‌های خود نگرفته‌اند. ‌ن‌.ث، مدیر یکی از ساختمان‌‌ها که به دلیل حفظ امنیتش از ذکر نام کامل وی معذوریم! در پشت‌بام ساختمان 44 واحدی میزبان خبرنگار شوک می‌شود. او در مورد آغاز این اتفاق می‌گوید: قبلاً شهرداری در این خیابان مرکز فروش خودرو دایر کرده بود که با اعتراض ساکنان پس از چند روز آن مرکز را تعطیل کرد اما این خرید و فروش در حاشیه خیابان ادامه پیدا کرد. ‌به این نیز اعتراض کردیم، گفتند تابلوی توقف ممنوع تهیه کنید، با هزینه خودمان این تابلو را هم تهیه کردیم ولی نصب تابلو هم باعث نشد جلوی این کار گرفته شود یعنی مأموری نیست که مانع توقف خودرو‌ها شود. وی ادامه می‌دهد: انواع و اقسام تومار‌ها را نوشته‌ایم، چندین و چندبار به نهاد‌های مختلف مراجعه کرده‌ایم ولی هیچ نتیجه‌ای نداشته است، وقتی هم به این افراد اعتراض می‌کنیم به ما حمله می‌کنند و کتک‌مان می‌زنند. ‌ پ، مدیر یکی از آپارتمان‌‌ها که اکثر ساکنان آن را کارمندان وزارت دفاع تشکیل می‌دهند نیز همین گلایه‌‌ها را دارد. ‌او نیز برای حفظ امنیت، خبرنگار و عکاس شوک را به پشت‌بام آپارتمان می‌برد و در حالی که همه ساکنان آپارتمان جمع هستند توضیح می‌دهد که 23 بار با پلیس 110 تماس گرفته و حتی یکبار هم عکس‌العملی ندیده است. برای اطمینان خاطر ما، ظهر جمعه بار دیگر با پلیس 110 تماس می‌گیرد، متصدی این پلیس اعلام می‌کند: به راهور منطقه 4 اعلام شد. ‌در طول یک ساعتی که ما در این خیابان منتظر می‌شویم حتی یک مأمور پلیس هم نمی‌آید چه رسد به نیرویی که بخواهد این موضوع را جمع و جور کند؟ گلایه‌‌های ساکنان سازمان آب زیاد است، آنقدر زیاد که نوشتن آنها حتی حوصله ما را هم سر می‌برد! شاید حوصله مسئولان هم سررفته که هیچ‌کس نه به شهروندان این خیابان و نه به دانشگاه و آتش‌نشانی موجود در سازمان آب توجهی نمی‌کند. ‌این حوصله سررفتن اما دلیل نمی‌شود شوک پیگیر رفع مشکل اهالی سازمان آب نشود!