به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از بازار خبر، دوستان عزیزی که تخصصتان یافتن برندهای گمنام چینی است، شمایی سنگ وضعیت وخیم خودروسازی را به سینه می‌زنید، عزیزانی که فکر می‌کنید از غافله عقب افتاده‌اید، نگران نباشید. بازار هنوز گنجایش دارد. آن سرمایه‌های اندکتان را جمع و جور کنید. هنوز در کوره دهات‌های چین خودروسازانی هستند که کسی سراغشان نرفته است. در این پرونده در نظر داریم نگاهی داشته باشیم به كارخانجات خودروسازی در كشور چین كه با كمك كشورهای در حال توسعه و غافل در برابر صنعت خودی، بازار خودرویشان را به كشور دوست و برادر چین سپرده اند. از یاد نبرید كه كارخانجات ذكر شده در این گزارش روزی با پایین ترین مشتری و حجم تولید مشغول به كار بوده اند، اما امروز به قدری قدرتمند شده اند كه كشورشان را به بزرگتیرن بازار خودروی جهان تبدیل كرده اند. شرکت BAIC این شرکت به لطف همکاری با هیوندای کره جنوبی و مهم‌تر از آن مرسدس‌بنز آلمان، توانسته از نظر حجم تولید رتبه 25 را در دنیا کسب کند. زیرمجموعه‌های آن شامل برندهای Beiqi، Weiwang و درصدی از سهم شرکت آشنای Foton می‌شود. کل شرکت BAIC و زیرمجموعه و همکارانش روی هم سال 2011 بیش از 1.54 میلیون دستگاه خودرو ساخته و فروخته‌اند. شرکت Baojun مالک اصلی آن کمپانی SAIC است ولی جنرال موتورز هم شراکتی با آن دارد. طرف آمریکایی تولید شورولت و بیوک خود را به آن سپرده است. مهم‌ترین زیرمجموعه این شرکت Wuling است. شرکت فوق سال 2011 بیش از 1.3 میلیون دستگاه فروش داشته است. شرکت Changan یکی از پرکارترین چینی‌های دنیاست. به شدت این پتانسیل را دارد که توسط دوستان وارد شود. چانگان با بزرگانی چون فورد، ولوو، ‌سوزوکی و مزدا همکاری دارد. زیرمجموعه‌های بومی این شرکت شامل Landwind و قسمتی از سهام کمپانی آشنای Hafei می‌‌شود. رکورد فروش این خودروساز در سال 2011 میلادی به 1.7 میلیون دستگاه رسیده است. شرکت ChangFeng میتسوبیشی خیلی پیش از خیلی‌ها بازار بکر چین را کشف کرد و خود را در آن تثبیت کرد. یکی از همکاران این خودروساز ژاپنی چانگ‌فنگ است. شرکتی که از نظر اقتصادی روابط نزدیک با GAC دارد. محض اطلاع آنکه شرکت فوق تخصص عجیبی در ساخت شاسی‌بلندهای سایز متوسط دارد. 32 هزار و 400 دستگاه، بالاترین حجم فروش این کمپانی طی سال 2011 بود. شرکت Changhe Auto شاید به نظر نرسد ولی سابقه تاسیس این شرکت به سال 1960 برمی‌گردد. سوزوکی یکی از حامیان آن محسوب می‌شود. بد نیست بدانید این شرکت اغلب دوست دارد از موتورهای کم حجم 1.2 یا 1.1 لیتری استفاده کند. چانگه، اگر نامش را درست تلفظ کرده باشیم سال گذشته 150 هزار دستگاه خودرو تولید کرد. شرکت Ciimo می‌گویند همان هوندای چینی است. البته پر بیراه هم نمی‌گویند. انواع و اقسام سیویک‌ها و آکوردها توسط این شرکت در چین تولید و عرضه می‌شود. البته این غیر از تولیداتی است که با برند مستقل این شرکت به بازار تزریق می‌شوند. خودروسازی که کار خود را در سال 2003 آغاز کرد و آمار نشان می‌دهد که در 2011 توانست 255 هزار دستگاه خودرو تولید کند. شرکت Denza خیلی تازه‌‌کار است. همین دو سال پیش در 2010 تاسیس شد. از زیرمجموعه‌های مهم BYD محسوب می‌شود. خیلی بعید به نظر می‌رسد بتواند راهی بازار ایران بشود. چراکه تخصص اصلی‌اش ساخت خودروهای برقی است. شرکت GAC یکی از بزرگ‌ترین سازنده‌های خودرو در چین که در نهایت تعجب هنوز پایش به ایران باز نشده است. شرکت Foday از آن شرکت‌هایی است که فقط در حوزه شاسی‌بلند و پیکاپ کار می‌کند. فودی از زیرمجموعه‌های Guangdong برشمرده می‌شود. شرکت Everus باز هم زیرمجموعه‌های GAC و تقریباً یکی از کپی‌کارترین‌ها آنها. این شرکت اغلب محصولات قدیمی هوندا را مونتاژ می‌کند. در غیر این صورت تنها یک محصول دارد که موتورش 1.3 لیتری است. تولیدات اوروس می‌روند به حساب شرکت مادر. شرکت GAC یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان چینی که خیلی عجیب است تا حالا به فکر رفقای واردکننده نرسیده است. رابطه خوبی با هوندا تویوتا و میتسوبیشی دارد. می‌بینید که همگی ژاپنی هستند. از آن سو اطلاعاتی در دست است که نشان می‌دهد با فیات ایتالیا هم سَر و سِری دارد. آمار نشان می‌دهد سال 2011 بیش از 740 هزار دستگاه تولید کرده و فروخته است. هم سواری می‌سازد هم شاسی‌بلند. هم ارزان هم گران. فقط یادتان باشد خبری از ایمنی اروپایی پسند نیست. از جمله زیرمجموعه‌های بومی‌اش می‌توان به Gonow و Changfeng اشاره کرد. شرکت Haima یکی از زیرمجموعه‌های FAW. به تازگی سر و کله شرکت مادر در بازار پیدا شده ولی خبری از این برند نیست. هایما متخصص ساخت خودروهای سواری به اصطلاح خودشان لوکس است. ولی اغلب برای این محصولاتش موتورهای ضعیف 1.6 لیتری انتخاب می‌کند. این شرکت سال گذشته 93 میلیون دلار سود کرد. شرکت Hawtai شاید اصلی‌ترین پایگاه هیوندای در چین باشد. طبق گفته‌های رسمی، میانگین تولید سالانه‌اش 350 هزار دستگاه است. ولی آمار نشان می‌دهد تولید سال 2011 این شرکت فقط 45 هزار و 800 دستگاه بوده است. خودروهای ساخت این شرکت نیز می‌توانند کاندیدای حضور در ایران باشند مخصوصاً آنکه چهره غلط‌اندازی دارند. شرکت Hongqi از آن نام‌هایی است که تلفظش گلو را از بین می‌برد. او نیز زیرمجموعه FAW است. طراحی‌اش قابل قبول‌تر از بقیه هم‌وطنانش از آب درآمده است. در کمال تعجب سابقه تاسیس این شرکت به سال 1958 باز می‌گردد. بد نیست بدانید آئودی به خون این برند تشنه است چراکه به وضوح از روی آن کپی می‌کند. شرکت Huanghai احتمالاً نمی‌تواند در بازار ایران با اقبال خاصی روبه‌رو شود. طراحی محصولاتش زیادی عجیب و غریب است. شرکت Zoyte به نظر می‌رسد کمی وضعیتش دارد خراب می‌شود. بهترین فرصت است که دوستان بروند سراغش و از آن امتیاز بگیرند و در این بلبشو آنها را عرضه کنند. زویتی در کنار زیرمجموعه‌اش Jianhnan می‌تواند یکی از گزینه‌ها در آینده باشد ولی با این تبصره که نمی‌تواند جزو خودروهای گران بازار باشد. این شرکت سال 2010 توانست 128 هزار دستگاه بسازد و بفروشد ولی در 2011 این رقم به 94 هزار و 800 دستگاه کاهش پیدا کرد. شرکت JMC شاید اگر فورد نبود تا این حد نمی‌توانست مطرح شود. البته منظور از مطرح، برای خود چینی‌هاست. وگرنه طبق آمار سال 2011 فقط 194 هزار و 500 دستگاه خودرو تولید کرده بود. محصولات این شرکت به احتمال زیاد باب میل ایرانی جماعت نخواهد بود. تجربه نشان داده استیشن‌های سایز بزرگ برای ما کارایی خاصی ندارند. در جریان باشید که JMC علاوه بر برند خودش با مارک دیگری چون Landwind نیز عرضه می‌شود. شرکت Jonway تضمینی نیست که اگر این برند بیاید بتواند حتی یک دستگاه هم بفروشد. تولیداتش از آنهایی است که مشتری را لت و پار می‌کند. به قدری در طراحی‌اش غلو شده که حد ندارد. با این حال هیچ بعید نیست زیر زبان یکی از سرمایه‌داران وطنی خوش بیاید و وارد شود. این شرکت طی سال 2011 فقط 5 هزار و 800 دستگاه خودرو فروخته است. شرکت Landwind به روشنی معلوم است که این زیرمجموعه Changan قصد دارد ادای لندروور و یا لندکروز را در بیاورد. غیر از نام، روش ساخت محصولات که چنین چیزی می‌گویند. می‌شود اینطور تحلیل کرد که در حال حاضر بازار چینی‌های شاسی‌بلند در ایران هنوز جای کار دارد بنا بر این حضور این نام شاید خیلی دور از ذهن نباشد. شرکت Luxgen تولیدکننده عمده خودروهای استیشن و کراس‌اوور. از معدود چینی‌هایی است که موتورهای توربوشارژ تولید می‌کند. اگر قیمت‌گذاری‌اش منطقی باشد شاید بتوان آینده‌ای برایش ترسیم کرد. در غیر اینصورت مشتری امروزی ترجیح می‌دهد برود پول بیشتر بدهد تا یک برند معتبر سوار شود. شرکت Hebei زیرمجموعه مرموز Shuanghuan. تا حالا نام برند Smart را شنیده‌اید؟ خودروسازی پرافتخاری که به ساخت محصولات کم‌مصرف دو نفره مشهور است. این برند با روشی ابتدایی محصولات اسمارت را کپی می‌کند. وقتی خیلی از گمنام‌های چینی می‌آیند دیگر حضور چنین چیزی نباید تعجب‌برانگیز باشد.