به گزارش «پرشین خودرو»، در این برنامه حمید رضا فولادگر، رییس کمیسیون حمایت از تولید ملی مجلس، محمدرضا نجفی منش، به نمایندگی از قطعه سازان، داوود میرخانی رشتی، مدیرعامل اسبق ایران خودرو و محمد حسین ادیب، عضو سابق هیات علمی دانشگاه اصفهان حضور داشتند. هر کدام از شرکت کنندگان در مناظره در پی آن بودند تا از زاویه ذهن خود گوشه ای از مسایل ایجاد شده در بازار خودرو را بکاوند، اما از این میان این محمد حسین ادیب بود که در اظهاراتی دور از انتظار و خلاف منطق اقتصادی سطح تحلیل ها را در این مناظره فرو کاست. چند فراز از سخنان، این ادیب گرانمایه در مناظره موصوف آورده و با بررسی آن، قضاوت را به خوانندگان و اهل فن می سپاریم: به گزارش دنیای صنعت، " قیمت خودرو در ایران ۲ تا ۳ برابر بازار جهانی است" درباره این گفته توجه به موارد زیر ضروری است: * می گویند ظریفی به حالت مطایبه و در کوران نوسانات نرخ دلار در جمع مریدانش چنین گفت: آمریکایی ها اگر چیزی حالیشان است، فکری به حال دلار خود بکنند که هر روز قیمتش در حال بالا رفتن است. حکایت جناب ادیب ما هم در این مجموعه می گنجد. وقتی قرار است قیمت یک کالایی را در مقیاس بین المللی سنجید باید به همه عوامل موثر بر آن توجه نشان داد اگر متوسط قیمت یک پراید را 15 میلیون تومان در نظر بگیریم و آن را بر دلار حدودا 4 هزار توامانی- تولید الان مربوط به واردات قطعه در 4 ماه پیش است- تقسیم کنیم قیمت آن زیر 4 هزار دلار در می آید و اگر 4 هزار را بر 3 برابر بالاتر قیمت جهانی که ادیب مدعی شده اند تقسیم کنیم، حدود1300 دلار می شود. یعنی قیمت یک پراید در بازارهای جهانی 1300 دلار است؟ ! چه کسی می پذیرد؟ جناب قیمت یک دوچرخه در بازارهای جهانی بالاتر از این رقم است. * اگر قرار بر سنجش قیمت باشد جناب ادیب به این پرسش پاسخ گویند که قیمت روزانه یک کارگر چقدر است؟ اگر یک کارگر ایرانی ماهانه 700 هزار تومان درامد داشته باشد و آن را بر 3500 تومان –متوسط قیمت دلار در بازار ایران- تقسیم کنیم معادل 200 دلار در ماه می شود.شایسته بود وی در دفاع از حقوق کارمندان و کارگران داد سخن بدهد و نه گرانی کذایی خودرو. * جناب ادیب نیک می داند که به واسطه برخی مدیریت های غلط در بخش پولی، ارزش دارایی ایرانیان طی یکسال گذشته بیش از 70 درصد کاهش یافت، در برابر این کاهش دارایی، ممکن است نسبت قیمت خودرو بالا باشد در با این پیش فرض وارد قیاس مع الفارق شده ایم. "الان خودرو در ایران، گران ترین قیمت کالا در سیاره زمین را دارد" در فرازی دیگر از بیانات ادیب مورد بالا ذکر شد، مطلبی احساسی و فاقد منطق اقتصادی! گرانی در رابطه با کمیابی معنا پیدا می کند و در منطق اقتصادی لوکس بودن یک کالا و کشش قیمتی نیز بر روی مقدار مصرفـدر اینجا خرید- تاثیر گذار است.وقتی قیمت ماست حدود سه برابر شده می توان ادعا کرد که ماست در ایران گرانترین کالا در کشور است. اگر قیمت خودرو حدود 2 برابر افزایش و قیمت کالاهای ضروری بیش از 3 برابر افزایش یابد، کدام گرانترین هستند.اگر مراد ادیب مقدار پول پرداختی در برابر هر واحد کالا است در این صورت بسیاری از کالا ها قیمت به مراتب گرانتری دارند، مثلا قیمت یک متر آپارتمان در زعفرانیه بیش از قیمت یک خودروی پراید است! "شورای رقابت باید عوامل گرانی خودرو را شناسایی می کرد و برای آن راه حل ارائه می داد. در صحبت های جناب پژویان نه عوامل معرفی شد و نه راهکار" ناطق در آخرهای مناظره به مدار منطق برمی گرددو اظهارات بالا را بیان می کند، آری خودرو در ایران گران شده و تا حدودی از تیررس خریداران و تقاضا کنندگان موثر خارج شده است، این سخن حقی است اما عوامل ایجابی آن کدامند؟ خودروساز یا دولت؟ بی شک جواب قاطعانه این است: دولت. حال چرا باید یک بنگاه اقتصادی هزینه ندانم کاری های دولت را بدهد، موضوعی است که در مناظره جای آن خالی بود.