به گزارش «پرشین خودرو»، شرکت آمریکایی جیپ که بنیانگذاری آن به سال 1941 میلادی بازمیگردد، یکی از محبوبترین و شناخته شدهترین شرکتهای تولید کننده خودروهای آفرود است که قابلیتها و تواناییهای محصولاتش همیشه زبان زد خاص و عام بوده است. داستان تاسیس این شرکت که هم اکنون دفتر مرکزی آن در اوهایو ایالات متحده قرار دارد و از زیر مجموعههای فیات-کرایسلر به شمار میرود به زمان جنگ جهانی برمیگردد. در آن زمان به دلیل محدود بودن توانایی انسان و حیوانات چهار پا در عبور از مسیرهای پرشیب و صعب العبور یا عبور از محیطهای پوشیده از گل و لای و باتلاقها و در نتیجه از پای درآمدن نیروهای انسانی و از بین رفتن تجهیزات نظامی، ایده ساخت خودرویی با توانایی حرکتی بالا و در عین حال عاری از هرگونه پیچیدگی فنی برای استفادههای نظامی شکل گرفته و اولین جرقههای ساخت جیپ در ذهنها زده شد. نام جیپ که در واقع در ابتدا G.P. بوده است از روی عبارت General Purpose به معنای چند منظوره گرفته شده و در مرور زمان تلفظ آن به جیپ تغییر کرده است. اگرچه این نامگذاری هنوز هم منتقدانی دارد که آن را نادرست میدانند.
شکلگیری جیپ
در خلال جنگ جهانی دوم رییس هیات مدیره شرکت ویلیز به دنبال ساخت خودرویی نظامی و چند منظوره برای ارتش بود تا کمبود وجود چنین ارابهای در جنگها پوشش داده شود. پس از پیگیریها و مذاکرات انجام شده با افسران ارتشی سرانجام قرار شد تا اولین نمونه این خودرو برای بررسیهای بیشتر تولید شود. پس از ارائه طرح اولیه از سوی نیروی زمینی ارتش، سه شرکت فورد، ویلیز و بنتام برای همکاری در ساخت این مدل اعلام آمادگیکردند و پس از کش و قوسهای فراوان و بررسی طرحها سرانجام پروژه ساخت اولین جیپ به مدل ویلیز امبی ختم شد و روند ساخت آن ادامه یافت.
از آن سالها بیش از 7 دهه میگذرد و خودرویی که روزی قرار بود یک مدل نظامی برای ارتش و نیروی زمینی باشد به یک برند خودروسازی تبدیل شده و از پس از خروج از مالکیت ویلیز هم اکنون سایه سنگین کرایسلر را بالای سر خود احساس میکند و هنوز هم که هنوز است مدلهای گوناگون تولیدی این شرکت از کارایی و عملکرد حیرت آوری برخوردار هستند. الحق و الانصاف باید جیپ را یکی از سلاطین کم نظیر مناطق صعب العبور و همسفری مطمئن در تمامی شرایط جغرافیایی دانست.
فرصتی ایجاد شد تا یکی از مدلهای قدیمی این برند را که با طراحی و نظارت شرکت جیپ در آسیا موتورز کره جنوبی روی خط تولید رفت در ارتفاعات اطراف تهران مورد آزمایش و بررسی فنی قرار دهیم و عملکرد خارج جاده ای و کارایی آن را به چالشی جدی فراخوانیم. چالشی که شاید صرفا روی کاغذ و برای ما عنوان چالش را در بر داشت و در عملا یک بازی کودکانه برای jeep km 1990 به حساب میآمد!
همانطور که گفته شد، خودرو مورد بررسی یک دستگاه جیپ کا ام مدل 1990 میلادی است که مراحل تولید و مونتاژ آن در کره جنوبی صورت گرفته اما اصالتا همان روح و ذات همیشگی برند جیپ در آن دمیده شده است.
در برخورد اول و با نگاهی اجمالی به کم و کیف ظاهر خودرو و با قدری تامل درباره فلسفه طراحی و ساخت این مدل میتوان گفت:KM دقیقا همان چیزی است که باید باشد. مدل KM به نوعی بهینه سازی شده و بهبود یافته گونههای قبلی است که در بحث عملکرد فنی مانور زیادی روی آن داده شده است. در نمای خارجی خودرو آنچه بیش از هر چیز دیگری خودنمایی میکند، سادگی در عین ظرافت است. اصولا در طراحی و ساخت محصولات شرکت جیپ همیشه اولین اصل قابلیتهای خارج جادهای و استخوان بندی مستحکم و حساب شده و دوام بالا در صدر هدف گذاریهای این شرکت قرار گرفته است. نمای جلوی نمونه مورد بررسی همانطور که در تصاویر مشخص است از ورودیهای هوای افقی چندگانه، چراغهای گرد همراه با محافظ و سپر فلزی بسیار مستحکم تشکیل شده است. نکته قابل تامل در این بخش گلگیرهای بسیار کوتاه این خودرو است که عملا نشیمنگاهی برای کاپوت خودرو تلقی و محل قرار گیری ضامنهای قفل کننده درب موتور به شمار میروند. در واقع جیپ KM مجموعهای از تجهیزات مکانیکی پرتوان است که طراحان شرکت، حداقل بدنه را بر روی آن قرار داده اند و در بسیاری از موارد تنها به همان شاسی بسنده کردهاند.
خودرو مورد بررسی همانطور که پیداست فاقد در و سقف بود که میتوان به سلیقه مالک از انواع پوششهای چرمی یا فلزی موجود برای پوشاندن سقف و یا تعبیه دربهای جانبی استفاده کرد.
شاید بتوان بهترین نوع خودروهای خارج جاده ای را محصولی مشابه همین جیپ KMیا تویوتا افجیهای مورد استفاده در جنگ ایران وعراق دانست. زیرا در طراحی و ساخت آنها تنها بر مجموعههای مکانیکی و ضریب اطمینان بالای آنها تکیه میشود و تا جایی که ممکن باشد، از تجهیزات الکترونیکی پیچیده استفاده نمیشود. به یقین هرچه پیچیدگی فنی و الکترونیکی یه وسیله نقلیه بیشتر باشد، ضریب اطمینان آن کمتر و آمار و میزان خرابی آن بیشتر است زیرا « دردسرهای تکنولوژی» هیچگاه دست از سر بشر برنخواهد داشت و شاید بتوان اصلیترین دلیل موفقیت چنین مدلهایی را دوری از تجمل گرایی دانست.
نمای داخلی
به گزارش ماهنامه نسل برتر، داخل اتاق خودرو سادگی در طراحی و دوام بالا بیش از هرچیز به چشم میآید که در غربیلک فرمان، داشبورد تماما فلزی، سه اهرم تعویض دنده و تنطیم حالت دیفرانسیل و مجموعه چند درجه نشان دهنده وضعیت بنزین و دمای موتور و سرعت خودرو خلاصه میشود و کمی در استفادههای طولانی کسل کننده به نطر میرسد.
جالب است بدانید وقتی درب موتور را بالا میزنید با صحنه ای روبرو میشوید که شاید در وهله اول برایتان عجیب باشد. داخل کاپوت خودرو فقط و فقط اجزای ساده و حیاتی مورد نیاز برای حرکت یک خودرو قرار دارد و هیچ شلوغی و پیچیدگی بیش از حدی به چشم نمیخورد که این عامل خود یکی از دلایل قابل اطمینان بودن KMدر مسیرهای کوهستانی است، زیرا هنگام رانندگی در این شرایط فقط خودرو است و راننده و خاک و دسترسی به تجهیزات فنی و تعمیرکار حرفهای در عمل غیر ممکن است.
پشت فرمان KM
موتور خودرو پس از چند استارت متوالی با صدای خشک و خشن روشن میشود و حرکت را با خواباندن شیشه جلو که قابلیت تاشوندگی روی کاپوت را دارا است آغاز میکنیم. حرکت KM در شهر با توجه به نبود هیچ درب و شیشهای در جلو و اطراف سرنشینان در ابتدا کمی غریب به نظر میرسد و کمی زمان میبرد تا به خلق و خوی آن عادت کنیم. حرکت در معابر شهری به آرامی و بدون وارد آمدن ضربات اضافی به سرنشینان انجام شده و هیچگونه رفتار و عملکرد غیر عادی از KM مشاهده نمیشود، البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که چنین خودروهایی بیشتر برای مصارف خارج جادهای و سرعتهای پایین طراحی شدهاند و تا حد امکان از رانندگی پرشتاب با آنها باید خودداری کرد.
دید به اطراف خودرو در رانندگی در شهر بسیار خوب است و با توجه به عرض کم آن انجام مانورهای رانندگی در شهر بسیار راحت است. به پیشنهاد مالک خودرو هنگام عبور از پیچها خودرو در حالت دو دیفرانسیل قرار میگرفت، زیرا اعتقاد بر این بود که در این حالت پایداری و چسبندگی خودرو بیشتر است که البته امری بدیهی و کاملا منطقی است.
با رسیدن به ارتفاعات غرب تهران و پیدا کردن منطقهای مناسب برای عبور وارد معبری پرشیب و پوشیده از خاک و سنگ ریزه میشویم تا قابلیتهای خارج جادهای KM را به چالشی بزرگ فراخوانیم. اصولا حرکت در این چنین شرایط جغرافیایی نیازمند هماهنگی و عملکرد خوب دیفرانسیل، جعبه دنده اصلی و کمکی است. در مدل KM از یک جعبه دنده 4 سرعته دستی استفاده شده است که در کنار اهرم تعویض این جعبه دنده، دو اهرم تعویض دیگر برای درگیر کردن هر دو دیفرانسیل و برای انتخاب حالت سبک و سنگین دنده کمکی قرار دارد. با توجه به مجهز بودن این مدل به کلاچ دیفرانسیل و U فنر، انتظار میرفت که مسیر آزمایش را به راحتی هرچه تمامتر طی کند که همین عملکرد هم در روز آزمایش مشاهده شد و خودرو بدون هیچ کمبود قدرت و گشتاوری مسیر را به راحتی طی کرده و افزایش فشار بر روی پدال گاز با پاسخی سریع از طرف خودرو همراه بود، به گونهای که با افزایش ناگهانی فشار بر روی پدال گاز خودرو همراه با پرشی رو به جلو گرد و خاکی را به هوا بلند میکرد که خبر از سیستم انتقال قدرت خوب و بی نقص خودرو میداد.
پیشرانه مورد استفاده در این مدل نمونهای 4 سیلندر خطی به حجم 1600 سیسی و قدرت 65 ا.ب است که ممکن است روی کاغذ کم توان و ضعیف به نظر برسد، اما در عمل درترکیب با جعبه دنده و دیفرانسیل عملکردی قابل قبول را برای این پیر بلند قامت به همراه دارد.
این مدل در گونههای متنوع KM410، KM411، KM412و ... تولید شده که هرکدام کاربری خاص خود را دارا هستند ونمونه مورد آزمایش از تیپ KM410 بوده که در طراحی و ساخت آن از مدل جیپ CJ5 ساخت امریکن موتورز الگو برداری شده است.
در پایان جا دارد از همکاری صمیمانه مالک محترم خودرو، آقای محسن کریم زاده و همچنین از زحمات آقای یحیی دادگر به خاطر انجام مراحل هماهنگی و برنامهریزی این آزمایش کمال تشکر و قدردانی را داشته باشیم.
موتور | 4 سیلندر خطی به حجم 1600 سی سی/ 8 سوپاپ |
حداکثر قدرت | 65 اسب بخار در 4000 هزار دور بر دقیقه |
جعبه دنده | 4 سرعته به همراه دنده کمکی و حالت سبک و سنگین |
طول | 3350 میلیمتر |
عرض | 1475 میلیمتر |
ارتفاع | 1710 میلیمتر |
نظر شما