به گزارش خبرنگار «پرشین خودرو»، دست کم این سه روز به گواه برخی کارشناسان آلوده ترین روزهای تاریخ پایتخت رقم خورده و نفسی که اصلا رنگ و بوی ممد حیات نمی دهد تنگ گشته و به اصطلاح صدایی به درستی از حنجره در نمی آید.
در این روزهای آشفته پایتخت، تنها اقدام عاجلی که انجام شده آماده باش اورژانس و تعطیلی مدارس بوده است. امروز هم که آلودگی هوا چندان تفاوتی با روزهای گذشته ندارد باز خبری از اقدامات «بازدارنده آلایندگی» نیست. امروز رسانه ها گزارش دادند کارخانه های اطراف شهر تعطیل نشده اند و همچنان به تولید محصول(بخوانید آلودگی) ادامه می دهند.
در گزارش های پیشین «پرشین خودرو» اشاره شده بود اگر تردد خودروها در تهران کاهش قابل توجهی یابد و به طور واقعی کارخانه ها تعطیل شوند نه نیازی به تعطیلی مدارس است و نه نیازی به آماده باش مراکز درمانی. در این میان برخی اظهار نظر ها جالب به نظر می رسد. معاون شهردار به دولت تاخته که کم کاری دولتمردان موجب این آلودگی هوا است. معاون محیط زیست تهران هم گفته اگر کیفیت خودروها بهتر شود پدیده ای به نام «وارونگی هوا» اصلا اتفاق نمی افتد.
از روی اتفاق، تمام این دیالوگ های بیان شده درست است و در صورت وقوع، آلودگی هوا به میزان قابل توجهی کاسته می شود اما هیچ کس به همزمانی پدیده ای به نام واورنگی هوا و ساخت و سازهای منطقه 22 که توسط کارشناسان مطرح شده است توجهی نمی کند.
کارشناسان مدعی هستند بسیاری از بادهای تهران از سمت غرب به شرق می آید و این برج های بلند مرتبه درست دیوار حائلی هستند میان «جریان هوا». وانگهی همه می دانند تا قبل از سال 86 اصلا کسی معنی وارونگی هوا را نمی دانست. مقصود این نیست که توپ آلودگی هوا را به زمین شهرداری یا دولت بیاندازیم اما به طور قطع یقین داریم عوامل متعدد اینک موجب شده آمار فوت شدگان در تهران در روزهای آلوده 20 تا 30 درصد افزایش داشته باشد؛ مطمئن هستیم تمام این عوامل دست در دست هم داده تا مراجعه به اورژانس ها و بیمارستان ها در این روزهای خطر ناک 30 تا 40 درصد بیشتر شود. اما آیا این آمار نگران کننده ختم به نگرانی دست اندرکاران هم می شود یا فقط به اظهار تاسف و سرتکان دادن یا مقصر دانستن دیگران منجر می شود؟
هر چه است آدم ها در این ساحل آلوده، بدون سر و صدا دارند می میرند و برخی ها شاد و خندان از دور تنها نظاره گر این این مرگ و میر بی آلایش هستند.

- محمد گلچین زاده