به گزارش «پرشین خودرو»، هر ساله با برپایی نمایشگاههای خودرو در سراسر جهان خودروسازان محصولات جدید خود را رونمایی و معرفی و از همان زمان فرآیند مطالعات بازار آن محصول را آغاز می کنند. چه بسا در همان نمایشگاه بسیاری از زوایای پنهان و چالش های احتمالی ورود این محصول جدید به بازار را شناسایی و در صدد رفع آن برمی آیند. شاید بیشترین زمان انتظار برای ورود این محصولات جدید به بازار از شش ماه تجاوز نکند و خودروسازان جهان از بیم آنکه دیگر خودروسازان رقیب و نوظهور طراحی آنها را کپی برداری نکنند تلاش خواهند کرد تا این محصول جدید را به سرعت در بازار عرضه کنند. از سوی دیگر خودروسازان بزرگ جهان معتقدند که مدت زمان سوددهی و کشش عرضه یک محصول به بازار بیشتر از چهار سال نخواهد بود و طی این مدت باید نهایت بهره برداری را داشته باشند. ضمن آنکه هرساله تلاش می کنند فیس لیفت های جدیدی از این محصول را نیز به بازار عرضه کنند تا بتوانند سهم بازار را همچنان در اختیار داشته باشند. اما نیم نگاهی به روند اینگونه فعالیت ها در صنعت خودرو ایران نشان می دهد که عمدتا به دلیل عدم نگرانی از وجود رقبای خارجی جدی در بازار پروسه رونمایی تا تولید انبوه یک محصول اغلب چند سال به طول می انجامد و در مقابل برخی از مدل های این خودروسازان بیش از 10 سال تولید می شوند. بدون آنکه تغییرات اساسی در ظاهر و یا قوای محرکه آنها به وجود آمده باشد. در چنین شرایطی نه تنها انگیزه کمتری برای طراحی و تولید محصولات جدید در بین خودروسازان به وجود نمی آید، بلکه اقدامات اساسی تری همچون دستیابی به دانش طراحی و تولید قطعات کمتر مورد توجه قرار می گیرد. همین مساله موجب شده تا صنعت خودرو ایران نسبت به دیگر کشورهای خودروساز تنوع محصول کمتری را داشته باشد. چه بسا همین مساله طی سالهای اخیر به یکی از انتقادات اساسی مشتریان تبدیل شده است. بسیاری از کارشناسان صنعت خودرو معتقدند که وجود یک بازار انحصاری و مطمئن یکی از دلایل اصلی طولانی شدن فاصله رونمایی تا تولید یک محصول در ایران به شمار می رود و در عین حال خودروسازان کپی کار جهان که عمدتا چینی ها هستند ترجیح می دهند از روی مدل های روز اروپا و آمریکا کپی برداری کنند.