کد خبر 80113
۱۹ شهریور ۱۳۹۶ - ۱۷:۱۶

پرشین خودرو: بعد از مدت‌ها، پرسپولیس را همان‌طور دیدیم که همیشه باید باشد! بعد از مدت‌ها، استقلال را همان‌طور یافتیم که سعی می‌کرد آن‌طور نباشد!

به گزارش«پرشین خودرو»، بعد از مدت‌ها، پرسپولیس را همان‌طور دیدیم که همیشه باید باشد! بعد از مدت‌ها، استقلال را همان‌طور یافتیم که سعی می‌کرد آن‌طور نباشد! تراکتورسازی هم در حال به خود گرفتن ویژگی‌های تمام تیم‌های یحیی گل‌محمدی است! تراکتور مداومت و مقاومت لازم را پیدا می‌کند تا از باخت به برد برسد!

۱-استقلال، دوباره جوان می‌شود و در این جوانی دوباره هم سرعت بالا و هم تحرک زیاد- و به نوعی هدفمند خودش را- به دست می‌آورد! استقلال، یک تیم حرکت‌پذیر می‌شود که «قلدری» و بردن جنگ‌های تن به تن در ذات بازی‌اش حضوری تعیین‌کننده دارد! مثل گل اولی که به گل‌گهر زد! مثل گل دومی که به گل‌گهر زد!

مثل فوتبالی که مجدداً از نورافکن دیدیم و نظیرش را هم از باقری ملاحظه کردیم تا اسماعیلی و قائدی را هم در نمایش یک بازی تند و تیز، موفق و مؤثر بدانیم! استقلال، که ترجیح داده بود به جپاروف و جباری استراحت بدهد، از جوانگرایی‌اش جز خوب و غیر از خوبی ندید!

منصوریان، برای عبور از آتش، به اصول مورد باور خود بازگشت و آن کرد که باید همیشه می‌کرد!

در تیم استقلال که با حریف سمجی روبه‌رو بود، هنوز جای دانستگی‌های حرکتی، خالی است و هنوز بسیار جای بهتر بازی کردن، وجود دارد! در تیم استقلال، یک دفاع چپ تازه به میدان آمده را دیدیم (آرمین سهرابیان) که باید به تماشایش نشست! درست با یک اختلاف ۱۸۰ درجه‌ای، نسبت به حضور خسرو حیدری و بازی او، که اثری از فوتبال خسرووانه‌اش بروز و ظهوری نداشت!

استقلال راه خود را پیدا کرده است، البته اگر استقلالی‌ها بگذارند! و البته اگر با اولتیماتوم و اتمام حجت و انواع تهدیدهای دیگر، «توی دل» سرمربی خود را خالی نکنند! لطف کار استقلال و حسن خوبی (!) استقلال در این است که منصوریان را با این توپ زدن‌های توخالی، از میدان نمی‌توان خالی کرد! منصوریان اشتباه می‌کند اما تسلیم حرف بی‌ربط نمی‌شود!

۲- صورت ظاهر قضیه این است که برانکو دست به تغییر زد تا یک برد آسان را تصاحب کند ولی اصل ماجرا و باطن قضیه چیز دیگری است! پرسپولیس مزد ثبات فکری‌اش را گرفت! برانکو تیم اندیشه‌ورزی را روانه میدان کرده است! پرسپولیس می‌داند که چه می‌خواهد و مهم‌تر از همه این ‌که، می‌داند چه باید بخواهد و چگونه باید سر در پی خواست خود بگذارد!

برانکو، از پرسپولیس تیمی درست کرده – و در حال درست‌تر کردن آن است- که بازی سیالی دارد و قالب‌پذیری و تغییرات شکل را به خود راه دادن، از ممیزه‌های آن است!

پرسپولیس – و برانکو- با یک اصل، در دو بازی، ۵ گل زد! ۲ گل به الاهلی عربستان! ۳ گل به گسترش فولاد تبریز! در بازی اول «منشا» که آمد، پرسپولیس شیوه حملات خود را تغییر داد و بازی باخته را تقریباً برد!

در بازی دوم، منشا که رفت، پرسپولیس به سرعت و سرعت عمل «طارمی» میدان داد، تا ۲ امتیاز کاملاً پریده و از دست رفته را به دست آورد! در هر دو بازی، اصل کار، تغییر شیوه حمله و اعمال پرسینگ مثبت و آوردن فشار در هنگام حمله بود!

پرس، در هنگام حمله! پرس روی دفاع حریف! تغییر سریع حالت بازی، از دفاع به حمله و از حمله به حمله‌ای سریع‌تر و دنباله‌دارتر!

برانکو، در ورزشگاه بنیان دیزل تبریز، یک چند هنر دیگر هم به خرج داد! تصور غلط «گاوبندی» علیه گادوین منشا را شکست! اثبات ارزش‌های محسن مسلمان، چه هنگام بازی و چه هنگام نیمکت‌نشینی! به نمایش گذاردن تفاوت‌های مهدی طارمی با هرکس دیگری را و در عین حال، ترجیح دادن مقتضیات تیمی، بر هر نوع از انواع توقعات فردی!

۳- و حالا ماییم و آقای برانکو! و اینک ماییم و جبران مافات! پرسپولیس رسیده است به حساس‌ترین و هم به دشوارترین آزمون قدرت تیمی و مهارت‌های فردی‌اش!

پرسپولیس رسیده است به یک ۳۰ دقیقه دیگر – ۳۰ دقیقه سوم- که شاهکار خلق کند! به برانکو، باید باور آورد! دست‌های برانکو را باید باز گذاشت! افکار او را باید پیاده کرد! دعا کنیم روز طارمی باشد! روز امیری، روز مسلمان و روز کامیابی‌نیا! خیال‌مان از احمدزاده راحت است و از انصاری و شجاع و ماهینی هم! کاشکی بیرانوند هم در اوج ظاهر شود!

 

 

 

منبع: خبر ورزشی

کد خبر 80113

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha