در قرن نوزدهم پدر و پسر کالبدشناس جراردوس و ویلم ورولیک در جهش‌های انسانی نقش داشتند. در یک مقاله پزشکی سال ۱۸۳۴ ویلم سیکلوپیا را مورد بررسی قرار داده است. سیکلوپیا یک نقص مادرزادی نادر است که در جنین دو چشم کامل به صورت جداگانه شکل نمی‌گیرد در نتیجه یک حفره مرکزی ایجاد می‌شود. احتمال اینکه یک نوزاد با سیکلوپیا متولد شود یک در ۱۶۰۰۰ است. با این حال بیشتر جنین‌های سیکلوپیایی یا سقط می‌شوند یا مرده به دنیا می‌آیند. ورولیک‌ها چندین سیکلوپیا را جمع کردند: پنج انسان و ۱۹ حیوان شامل خوک، بره و گربه که مبتلا به سیکلوپیا بودند. همه آن‌ها را در موزه ورولیک در بخش آناتومی و رویان شناسی دانشگاه آمستردام می‌توانید ببینید.

 

 

 

---

 

یک شیشه پر از موش کور، موزه زیست شناسی گرانت، لندن، انگلستان

در این موزه هجده موش کور در یک شیشه در معرض نمایش قرار دارند که احتمالا به اندازه سایر آیتم‌های این موزه ترسناک نیستند، اما واقعا جالبند و قطعا یکی از جواهرات گرانبهای لندن به شمار می‌روند. در موزه‌ای که اسکلت مار آناکوندا، استخوان‌های دودو و کلکسیونی از مغز به چشم می‌خورد، هنوز هم وجود یک شیشه موش کور است قیمت آن را بالا می‌برد. چرا این موش کور‌ها در یک شیشه جمع آوری شده اند احتمالا چیزیست که هرگز دانسته نخواهد شد.

 

گلوله غول پیکر موی قورت داده شده، موزه ملی سلامت و پزشکی در مریلند، آمریکا

گربه‌ها اگر بخواهند می‌توانند تمام روز را بخوابند، اما احتمالا از توده غیرقابل هضمی که در شکمشان جمع شده و اغلب مو است عذاب می‌کشند. اما گربه‌ها تنها حیواناتی نیستند که از این بیماری عذاب آور و ناراحت کننده رنج می‌برند. گربه ها، گاوها، بزها، گوزن‌ها نیز آن را دارند. اما موجود دیگری هم باید به لیست بالا اضافه کنید: در موزه ملی سلامت و پزشکی مریلند چندین نمونه هشداردهنده از گلوله‌های مویی دیده می‌شود که در معده انسان پیدا شده اند. بزرگترین آن‌ها از معده یک دختر ۱۲ ساله خارج شده که عادت داشته موی خودش را می‌خورده است.
 

 

---

 

سر تیر خورده قربانی، موزه پزشکی سیریاج در بانکوک، تایلند

 

موزه مرگ درون قدیمی‌ترین بیمارستان تایلند قرار دارد. این موزه شش بخش مختلف دارد: پاتولوژی، پزشکی قانونی، تاریخ پزشکی تایلند، انگل شناسی، آناتومی و پیش از تاریخ. یکی از جالبترین اقلام آن سر قطع شده یک انسان است. اما این یک سر قطع شده معمولی نیست (البته هیچ سر قطع شده‌ای اصلا معمولی نیست) این سر از وسط بریده شده تا مسیر گلوله‌ای که از آن عبور کرده را نشان دهد. این مقطع به وضوح حفره‌ای که گلوله در جمجمه حرکت کرده و آسیب هایی که زده را نشان می‌دهد.

 

 

---

 

روده بزرگ غول پیکر، موزه موتر (Mütter) در فیلادلفیا

این روده بسیار بزرگ شبیه چیزی از فیلم‌های دهه ۱۹۵۰ است. این روده بزرگ از لحاظ پاتولوژی بسیار وحشتناک است. بیماری هیرشپرونگ (Hirschprung) زمانی آغاز می‌شود که تمام یا بخشی از روده بزرگ یا قسمت‌های ابتدایی دستگاه گوارش فاقد اعصاب و در نتیجه دچار اختلال عملکردی می‌شوند. این باعث می‌شود که ماهیچه‌ها هرگز سیگنال انقباض و خارج کردن مواد زاید را از سیستم گوارش دریافت نکنند. (یبوست شدید) در نتیجه روده بسیار بزرگ می‌شود. در این مورد خاص طول آن به ۲.۴ متر و وزن آن به ۱۸ کیلوگرم رسیده است. برای مقایسه این موزه یک ماکت مومی از یک روده طبیعی را قرار در کنار این روده بزرگ قرار داده است. اختلاف آن‌ها دیوانه کننده است.
 

 

---

 

تخمدان مبتلا به تروتوما، موزه بیماری‌های انسان، سیدنی، استرالیا

در دانشگاه نیوساوت ولز همه بخش‌های بیمار انسان را می‌توانید پیدا کنید از جمله شش‌ها و قلب آسیب دیده. یکی از جالبترین نمونه‌های آن تراتوما (نوعی کیست) تخمدان خوش خیم است. تراتومای تخمدان یک سرطان ژرم سل است که رشد سلولی تخمدان را مختل می‌کند. در موارد شدید، می‌تواند موجب تومورهایی شود که شبیه جنین‌های ناقص با مو و دندان باشد. درست مثل تصویر زیر. اگرچه موزه بیماری انسان در دهه ۱۹۶۰ برای دانشجویان پزشکی و پاتولوژی تاسیس شده ، اما از سال ۲۰۰۹ به روی عموم باز است.

 

 

---

 

ماشین‌های آناتومیکی، موزه کپلو سانسورو (Capella Sansevero) در نپال، ایتالیا

در زیرزمین کلیسای سانسورو در نپال دو کشف وحشتناک اروپا قرار دارند. دو اسکلت، یک مرد و یک زن باردار که در کنار هم در یک محفظه شیشه‌ای ایستاده اند، هر دو با سیستم‌های گردش خون تقریبا دست نخورده ولی از نظر رنگی مبالغه شده، رگ‌های آبی و عروق خونی قرمز رنگ. این «ماشین ها» توسط پزشک قرن هجدهمی «سالرنو» ایجاد شده اند و هردو حفظ شده‌ترین اجساد جهان هستند. اما رنگ آمیزی و سیستم گردش خون کامل مورد بحث است. برخی می‌گویند اگرچه اسکلت‌ها به وضوح واقعی هستند، اما رگ‌ها و عروق خونی ممکن است نباشند و ترکیبی از موم زنبور عسل، سیم و ابریشم باشند. اما کسانی هم هستند که به داستان ترسناک تری معتقدند و می‌گویند سالرنو جادوگری بوده که قربانیان خود را با تزریق یک عامل سخت کننده در فرآیندی که فلزی کردن انسان نامیده می‌شود کشته است. اما بعد از گذشت ۲۵۰ سال پیدا کردن حقیقت ماجرا غیرممکن است. آن‌ها بسیار فراتر از پزشکی زمان خود بوده اند.

 

 

 

---

 

طولانی‌ترین کرم نواری (Tapeworm)، موزه انگل شناسی مگورو (Meguro) در توکیو، ژاپن

در تنها موزه انگل شناسی جهان با ترسناک‌ترین و چندش آورترین چیزهایی قرار دارند که تا به حال با آن‌ها مواجه شده اید، از جمله طولانی‌ترین کرم نواری دنیا. این کرم» Diphyllobothrium nihonkaiense» نام داشته و ۸. ۸ متر طول دارد و از شکم یک مرد ژاپنی که بعد از خوردن ماهی احساس دل درد شدیدی می‌کرده خارج شده است. در کنار این کرم یک کمک لمسی وجود دارد، یک قطعه طناب با طول و خصوصیات مشابه که بازدیدکنندگان با لمس آن می‌توانند این کرم را در شکمشان احساس کنند. اگر امکان دیدن کردن از این موزه را ندارید می‌توانید با این روش مقایسه کنید: یک زرافه متوسط ۵. ۵ متر ارتفاع دارد و این کرم سه متر از آن بلندتر است.

 

 

---

 

کتابی از جنس انسان، موزه پاتولوژی ادینبرگ، اسکاتلند

دو تا از تیره‌ترین شخصیت‌های اسکاتلند «ویلیام هار» و «ویلیام بورک» بودند. آن‌ها قاتلان قرن نوزدهمی بودند که جسد قربانیان خود (۱۶ مورد) را به دکتر رابرت ناکس می‌فروختند و او اجساد را در جلسات کالبدشناسی خود تشریح می‌کرد. در این موزه آثار وحشتناکی از بورک و هار قاتل پیدا خواهید کرد. هرچند این کتاب یک کتاب قدیمی به نظر می‌رسد، اما جلد چرمی آن یک جلد معمولی نیست بلکه از پوست ویلیام بروک بعد از اعدام او تهیه شده است و روی آن نوشته شده: «در ۲۸ ژانویه ۱۸۲۹ اعدام شد.»

 

 

---

 

 اسب سوار آخرالزمان، موزه فراگونارد (Fragonard) در پپاریس، فرانسه

اونوره فراگونار آناتومیستی بود که از سال ۱۷۳۲ تا ۱۷۹۹ به عنوان یکی از پیشگامان عصرش زندگی می‌کرد. «Ecorchés» مجسمه هایی هستند که بدن انسان را بدون پوست نشان می‌دهند، به ویژه بدن بدون ماهیچه. قبل از فراگونارد آن‌ها آثار هنری نقاشی یا مجسمه سازی از مردان و زنان تصور می‌شدند. اما فراگونارد ایده دیگری داشت. او آن‌ها را از اجساد واقعی می‌ساخت. در یکی از قدیمی‌ترین مدارس دامپزشکی جهان بقایای شاهکارهای فراگونارد را خواهید یافت. او حدود ۷۰۰ جسد را پوست کند، اما تنها ۲۱ عدد از آن‌ها باقی مانده که همه آن‌ها در پاریس نمایش داده می‌شوند. مشهورترین آن‌ها یک مرد سوار بر اسب است که هر دوی آن‌ها به این روش ساخته شده اند.