دان وگل استاد علوم کامپیوتر دانشگاه واترلو می‌گوید: «سلفی به یکی از روش‌های معمول اشتراک‌گذاری حس و حال و تجربیات تبدیل شده است.»

 این نرم‌افزار برخلاف نرم‌افزارهای فعلی که عکس‌ها را بعد از ثبت بهبود می‌دهند، در حین گرفتن عکس کاربر را کمک می‌کند تا بهترین عکس را بگیرد. در مسیر توسعه این الگوریتم، گروه از اسکن‌های سه‌بعدی دیجیتال گرفته شده از افراد مختلف استفاده کردند. آن‌ها با در اختیار داشتن این اسکن‌های سه‌بعدی و با دوربین مجازی و نورپردازی کامپیوتری، با کمک نرم‌افزاری که نوشتند سلفی‌های مجازی مختلفی در حالات مختلف گرفتند و این امکانات به آن‌ها اجازه داد، وضعیت‌های مختلف نظیر نوع نورپردازی، موقعیت چهره و ابعاد چهره را مورد آزمایش قرار دهند. سپس این سلفی‌های مجازی را با دیگران به اشتراک گذاشتند و هزاران نفر در انتخاب بهترین سلفی سهیم شدند و نظر خود را بیان کردند. محققان از این آرا برای توسعه الگوریتم مورد نظر خود کمک گرفتند.