به گزارش «پرشین خودرو»، در تمام دنیا سعی می‌شود غیرمستقیم ترین روش برای تعریف و تمجید و تبلیغ از محصول انتخاب شود. حال فرقی نمی‌کند این تبلیغ به صورت حضور در یک تیزر تلویزیونی باشد، یک فیلم، یک بیلبورد شهری و یا یک آگهی در نشریات مکتوب. برای مثال می‌توان به تبلیغ کوکولا در یک فیلم سینمایی اشاره کرد. به این شیوه که از هر 16 فریم تصویر پایین یک فریم لوگوی کوکاکولا حک شد، تاثیر این شیوه به حدی بود که مخاطبین پس از تماشای این فیلم احساس می کردند که به نوشیدن کوکاکولا تمایل دارند. به این ترتیب بدون اینکه به طور واضح نشانی از این شرکت در فیلم دیده شود به طرز قابل توجهی رشد فروش را تجربه کرد. یا در مثالی دیگر می‌توان به مجموعه فیلم های تاکسی که در فرانسه ساخته شده بود اشاره کرد. استفاده از یک 406 سفید رنگ برای شخصیت اول این فیلم موجب محبوبیت این خودرو شد. تاثیر این فیلم تا حدی بود که با پخش آن در صدا و سیمای ایران موجب محبوبیت یکباره رنگ سفید پژو پارس به سبب وجود شباهت‌های ظاهری با 406 شد. چندی پیش برای تماشای یک فبلم به سینما رفته و به خاطر وجود محدودیت در بین فیلم های در حال اکران ناچار به انتخاب در امتداد شهر شدم. گذشته از محتوا و فیلمنامه باید گفت این فیلم بیشتر به محلی برای تبلیغ بدل شده است. حضور پررنگ و البته نه چندان باکیفیت شرکت خودروسازی مدیران در این فیلم باعث شد بیش از اینکه محتوالی فیلم به چشم بیاید، احساس کنید که برای مشاهده تبلیغات این شرکت پا به سالن سینما گذاشته‌اید. مطمئنا این امکان وجود داشت که در کنار جمع بزرگی از بازیگران صاحب نام کشور که در این فیلم حضور داشتند و البته حضوری کمرنگ تر، این تبلیغ صورت پذیرد. اینکه شرکت مدیران خودرو با سه محصول توانسته قشرهای مختلفی از جامعه را هدف قرار دهد در این فیلم کاملا قابل پذیرش است، اما حضور بیش از حد تبلیغات از تاثیر مثبت آن بر مخاطب کاسته است. بنری که به صورت نرم افزاری روی ساختمان نصب شده بود، تکرار تبلیغ X33 از شبکه تلویزیونی، پوسترهای تبلیغاتی در ساختمان اسکان و... مواردی هستند که اجازه پذیرش به عنوان حضور در زمینه کار و تاثیرات مثبت را از مخاطب سلب می‌کنند و موجب می‌شوند تبلیغات به عنوان یک شخصیت اصلی در فیلم مشاهده شوند. بنابراین لازم است بگوییم: جناب مدیران خودرو، لطفا کمی زیر پوستی تر.