کد خبر 91433
۸ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۰:۲۱
مسیِ فوتسال زنان ایران

پرشین خودرو: هرچه اوضاع فوتبال زنان رو به راه نیست، فوتسال به دلیل قدمت بیشتر شرایط بهتری را تجربه می کند. در حالی که علاقه و تقاضا برای فوتبال در بین زنان بیشتر است اما فوتبال هنوز نتوانسته مسیر درستی برای پیشرفت پیدا کند.

به گزارش پرشین خودرو به نقل از هفته نامه همشهری ، افسون حضرتی، فرشاد عباسی: هرچه اوضاع فوتبال زنان رو به راه نیست، فوتسال به دلیل قدمت بیشتر شرایط بهتری را تجربه می کند. در حالی که علاقه و تقاضا برای فوتبال در بین زنان بیشتر است اما فوتبال هنوز نتوانسته مسیر درستی برای پیشرفت پیدا کند. تیم ملی فوتسال زنان که دو سال قبل موفق شد به مقام قهرمانی آسیا برسد، به دنبال کسب دومین مقام قهرمانی اش در قاره کهن است. «فرشته کریمی» گلزن برتر تیم ملی که از سوی سایت فوتسال «پلنت» در سال 2013 جزو 10 بازیکن برتر دنیا بود، سودای یک قهرمانی دیگر را در سر می پروراند. گفت و گو با فرشته کریمی را از دست ندهید.

آرزوهای یک فرشته

چطور شد که فوتسال زنان را جدی گرفتید؟

اصلا نمی دانستم که فوتسال زنان در کشور داریم. در مدرسه با هر توپی، فوتبال بازی می کردم. این مسئله برای بقیه بچه ها عجیب بود و معلم ورزشم همیشه دعوا می کرد که «توپ والیبال» را خراب می کنی! یکی از دوستانم باشگاه شریعتی نازی آباد را به من معرفی کرد. رفتیم در باشگاه فوتسال ثبت نام کردیم. سال بعد که راهنمایی می رفتم در مسابقات دانش آموزی که شروع شده بود جزو بهترین بازیکنان فوتبال شدم. ناظران بازی و داورانی که از طرف فدراسیون آمده بودند مرا برای تیم ملی انتخاب کردند. نخستین دوره مسابقات تیم ملی سال 84 بود که از آن زمان عضو تیم ملی هستم.

حقوق هم می گرفتید؟

بله!

اولین حقوق تان چقدر بود؟

سال 84 نخستین سالی بود که قرارداد بستم و ماهی 20 هزار تومان حقوق می گرفتم. آن زمان هم رقم کمی بود.

خانواده تان راضی بودند؟

اولین بار که برای تیم ملی کشورم بازی کردم 16 ساله بودم و قرار بود برای یک دوره مسابقات خارج از کشور اعزام شویم. به خاطر سن کم و درس و مدرسه خانواده ام نگران بودند ولی خوشبختانه یکی از عموهایم با پدرم صحبت کردند تا ایشان راضی شوند که من همراه تیم اعزام شوم.

و اگر راضی نمی شدند سرنوشت دیگری داشتید!

بله! دقیقا، شاید یک زن خانه دار می شدم. (خنده)

سال 96 برای فوتسال زنان فقط یک نایب قهرمانی در بازی های داخل سالن ترکمنستان را به همراه داشت. عملکرد تیم ملی فوتسال را در سالی که رو به پایان است، چطور ارزیابی می کنید؟

اردیبهشت امسال در یک تورنمنت چهار جانبه در روسیه شرکت کردیم و با تیم های اسپانیا، چک و روسیه مسابقه دادیم و توانستیم خودمان را محک جدی بزنیم. تیم های قوی ای از فوتسال اروپا آمده بودند و روسیه هم که میزبان بازی های جام جهانی 2018 است. از این تورنمنت برای آمادگی بازی های داخل سالن ترکمنستان استفاده کردیم. در رقابت های ترکمنستان هم در فینال با وجود تمام تلاش هایی که کردیم نتوانستیم ژاپن را شکست دهیم و نایب قهرمان شدیم. ولی سال جدید مسابقات جام ملت های آسیا را دوباره در پیش داریم و امیدواریم که با قدرت تمام در این دوره از بازی ها حاضر شویم و بتوانیم از عنوان قهرمانی مان دفاع کنیم.

آرزوهای یک فرشته

اردوها بعد از بازی های داخل سالن ترکمنستان ادامه داشت؟

بله! اردوها همیشه تشکیل می شدند و برنامه های تیم ملی هم پابرجا بودند. هم در تورنمنت روسیه شرکت کردیم و هم اردوهای متعدد داشتیم. خوشبختانه لیگ برتر فوتسال زنان هم خیلی پویاست. تعداد تیم های لیگ برتر زیاد است و همین مسئله باعث شده که فشردگی رقابت ها افزایش یابد. در این فاصله که لیگ پیگیری می شود طبیعی است که اردو نداشته باشیم. ولی بعد از اتمام بازی های لیگ دوباره اردوها شروع می شود. درواقع بازیکنان هیچ استراحتی ندارند ولی برای یک بازیکن حرفه ای این مسئله نمی تواند بازدارنده باشد.

ما هدف داریم و می خواهیم بار دیگر از عنوان قهرمانی مان دفاع کنیم. متاسفانه در بازی فینال بازی های داخل سالن ترکمنستان نتوانستیم ژاپن را شکست دهیم. هر چقدر تلاش کردیم نتوانستیم گل بزنیم. فوتبال و فوتسال ضرب المثلی رایج است که توپ گرد است و گاهی، به شکلی که می خواهی نمی چرخد. با این حال برای بازی های جام ملت های آسیا حتما موفق می شویم؛ چون تیم یکدست و متحدی هستیم. واقعا هدف مان تکرار قهرمانی در آسیاست.

فوتسال هم با مشکلاتی که فوتبال زنان دارد، مواجه است؛ مثل انحلال تیم ها، کمبود بودجه و...؟

بله! فوتسال همچنین مشکلاتی دارد. سال های گذشته این گونه مسائل خیلی بیشتر بود اما امسال بحث انحلال تیم ها کمتر شده است. به این مسئله فدراسیون فوتبال باید رسیدگی کند؛ مثلا براساس قانونی که هست باشگاه های لیگ برتر مردان اگر در بخش زنان هم تیم داری کنند، مجبور نیستند پنج درصد مالیات شان را به فدراسیون بدهند و باید آن را برای فوتبال یا فوتسال زنان خرج کنند. این که باشگاه ها این کار را انجام دهند به همت خودشان بستگی دارد.

برای این که فوتسال زنان ایران بتواند در رقابت های آسیایی حضور داشته باشد، باید لیگ پویایی داشته باشد. ایران در آسیا تنها کشوری است که لیگ فوتسال زنانش با 12 تیم برگزار می شود. کشورهایی مثل ژاپن و تایلند که اتفاق از حریفان اصلی ما هستند بعد تیم های لیگ شان به این اندازه نیست. خیلی از باشگاه ها تیم داری را آغاز می کنند اما زمانی که می بینند باید هزینه کنند، حقوق و پاداش بدهند؛ چون توان مالی این کار را ندارند، انصراف می دهند.

آرزوهای یک فرشته

با شما قرارداد رسمی می بندند؟

بله! هر سال قرارداد امضا می کنیم و چهار نسخه مالی داریم که یکی در اختیار باشگاه است، یکی از نسخه ها را به بازیکن می دهند و دو نسخه دیگر هم به هیات فوتبال استان و فدراسیون فوتبال داده می شود. ولی اگر روزی بازیکنان مشکلی داشته باشند با وجود این چهار نسخه دست شان به جایی بند نیست.

سقف قراردادهای بازیکنان فوتسال زنان چقدر است؟

فکر می کنم 40 تا 50 میلیون تومان باشد.

امکانات فوتسال زنان استانداردهای لازم را دارد؟

تعدادی از تیم ها که از لحاظ باشگاه داری منسجم هستند و تشکیلات لازم را دارند، امکانات شان هم خوب است. به نظرم داشتن سالن خوب، رختکن مناسب که بازیکنان بتوانند بعد از مسابقه از امکانات آن استفاده کنند، برای یک تیم ضروری است و گذشته از این، نشان دهنده شأن و شخصیت یک باشگاه است. در بعضی از شهرها که برای مسابقات رفته بودیم امکانات رختکن و حتی وضعیت سالن ها اصلا مناسب نبود.

سالی که در پیش داریم بازی های جام ملت های زنان در تایلند برگزار می شود. فکر میکنید حفظ قهرمانی که دو سال پیش کسب کردید، سخت تر شده باشد؟

راستش را بخواهید امسال شرایط خیلی فرق کرده؛ تیم های مالزی و اندونزی و حتی ازبکستان مدتی است که روند رو به رشدشان را آغاز کرده اند و به نظر من این سه تیم غیرقابل پیش بینی هستند. اما رقبای اصلی ما در آسیا، ژاپن و تایلند هستند که هر دو سابقه قهرمانی در آسیا را دارند. بدون تردید قهرمانی ایرانی در قیاس با حریفانش ارزشمندتر است؛ چون ما قهرمان جام ملت های آسیا شدیم ولی ژاپن قهرمانی بازی های داخل سالن را کسب کرد. البته منظورم این نیست که قهرمانی ژاپن ارزشمند نیست ولی ما دست به کار بزرگی زدیم و توانستیم قهرمانی آسیا را به خود اختصاص دهیم.

فدراسیون تدارکات لازم را فراهم کرده است؟

بله! ما دو بازی دوستانه با تیم ملی ایتالیا داشتیم. قبل از اعزام فروردین ماه هم با اوکراین و چین بازی داریم. به نظرم تیم هایی که برای بازی دوستانه در نظر گرفته شده اند، هم آسیایی هستند و هم اروپایی و تیم به خوبی محک می خورد. این گونه هم نقاط ضعف مان را متوجه می شویم و هم نقاط قوت مان را تقویت خواهیم کرد.

آرزوهای یک فرشته

لیگ برتر فوتسال زنان پویایی لازم را دارد تا جایگزین های مناسبی برای تیم ملی فراهم کند؟

بله! خوشبختانه تیم ملی زیر 20 سال فعال است و بسیاری از بازیکنانی هم که هم اکنون در لیگ برتر بازی می کنند، از طرف سرمربی و مربیان تیم ملی نادیده گرفته نشده اند؛ مثلا از دل همین لیگ ما توانستیم چند بازیکن مستعد و کارآمد از کرمان و ایذه خوزستان شناسایی کنیم که در آینده می توانند از مهره های ارزشمند تیم ملی باشند. به هر حال لیگ فوتسال شرایط خوبی دارد، هم از نظر کمی که تعداد تیم ها مناسب است و هم از نظر کیفی که سطح رقابت ها بالاست.

پیشنهادی ازکشورهای خارجی برای بازی در لیگ آنها داشته اید؟

بله! پیشنهادهایی داشتم ولی آنها قبول نمی کردند که با حجاب بازی کنم.

نگاه و رویکرد رسانه ها مخصوصا بعد از قهرمانی شما در آسیا تغییر کرد؟

بله! اتفاق خیلی خوبی برای فوتسال زنان بود. همیشه عکس های بازیکنان مردی که مقام به دست آورده بودند، در سالن ها بود ولی خوشبختانه این روزها عکس های ما زنان در سالن ها بیشتر است. قهرمانی ما بازخورد خیلی خوبی داشت. رییس جمهور، کارلوس کی روش، علی دایی، علی کریمی و خیلی از بزرگان دیگر به ما تبریک گفتند که برای مان بسیار ارزشمند بود و در عین حال مسئولیت ما را سنگین تر کرد تا بار دیگر این قهرمانی را تکرار کنیم.

ایده آل ترین اتفاقی که دوست دارید در دوران ورزشی تان رخ دهد چیست؟

اول از همه دلم می خواهد لژیونر شوم؛ چون سکوی پرتابی برای موفقیت های بیشتر است. بعد دوست دارم دوباره قهرمان آسیا بشوم. و بهترین بازیکنان آسیا از ایران باشند و در نهایت هم آرزو می کنم که تیم ملی فوتسال زنان ایران جزو سه تیم اول دنیا باشد. آرزوها را باید به هدف تبدیل کنیم و برای شان تلاش کنیم تا به آنها برسیم.

کد خبر 91433

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha