به گزارش «پرشین خودرو»، اعتراض مداوم جایگاه‌داران به كاهش سود جایگاه‌داری در سال‌های گذشته كه گاهی با تجمع در مقابل وزارت نفت همراه بود و گاهی با تهدید به توقف عرضه بنزین با نرخ آزاد، تصور پول‌دار بودن جایگاه‌دارن در ذهن‌ها را كمرنگ كرده است. جایگاه‌دارانی كه معتقدند در بدترین شرایط سیاسی و اقتصادی بعد از انقلاب اسلامی كنار مسوولان كشور بوده‌اند، امروز عصبانی از بی‌توجهی به خواسته‌هایشان دست به هر كاری می‌زنند تا بلكه بتوانند بقای خود را حفظ كنند. نوشتن نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسوولان كشور نیز از همین دست است. در این نامه كه توسط 100 جایگاه‌دار امضا شده، آمده است: "آیا بیش از 2500 جایگاه اختصاصی مواد نفتی (پمپ بنزین) با سرمایه‌ای بیش از حدود 11 هزار میلیارد تومان كه به لحاظ عدم رسیدگی و جوابگویی مسوولان در حال نابودی است برای دست‌اندركاران سوال برانگیز نیست؟ آیا سرنوشت و زندگی بیش از 500 هزار نفر مجموعه پرسنل و مالكان و مدیران شاغل در آن جایگاه‌ها با خانواده‌‌شان در این صنف كه به دلیل كارمزد ناچیز جایگاه‌ها (كمتر از 2.5 درصد فروش مواد نفتی) در رنج و عذاب هستند نباید برای مسوولان ایجاد حساسیت كند؟ آیا عدم رسیدگی به مشكلات و كارمزد جایگاه‌ها كه عن‌قریب باعث نابودی این صنف می‌گردد، حمایت از كار و تولید و اشتغال و خدمات‌رسانی به مردم است؟ آیا این همه مكاتبه و اعتراض كه از چندین سال قبل تاكنون از طریق انجمن صنفی و جایگاه‌های سراسر كشور انجام شده كافی نیست كه مسوولان به مشكلات به حق این مجموعه (مخصولا كارمزد ناچیز) رسیدگی كنند. به صراحت اعلام می‌كنیم كه مسوولان یا از مشكلات و كارمزد اندك جایگاه‌ها بی‌خبرند كه بعید است چنین باشد یا می‌خواهند این صنف خدوم را به مسوولان و نظام بدبین كنند شاهد موضوع این‌كه پس از هدفمند‌ی یارانه‌ها كه قیمت حامل‌های انرژی 700 تا 1500 درصد اضافه شد، اما مسوولان كارمزد‌ها را حتی به میزان تورم دو سال 89 و 90 (35 درصد) و كاهش فروش ایجاد شده (50 درصد) نیز افزایش ندادند و تنها بین 10 تا 16 درصد به كارمزد‌ها اضافه كردند، آیا با این وضعیت اسفبار می‌توان به فعالیت ادامه داد؟ (به عنوان مثال نفت گاز به‌طور متوسط 1500 درصد و بنزین 700 درصد افزایش قیمت داشته در حالی كه كارمزد‌ها با مشكلات عدیده قبلی 10 تا 16 درصد افزایش داشته است)" در این نامه همچنین تاكید شده است: "در حالی كه برخی مدیران بیش از 100 میلیون تومان پاداش دریافت می‌كنند كه با اعتراض ریاست جمهور مواجه می‌شود (روزنامه كیهان مورخ 91.2.10) كه قطعا جمع حقوق و مزایا و پاداش و ماموریت آن مدیر بالغ بر 25 میلیون تومان خواهد بود این را مقایسه كنید با كارمزد 14 تا 18 میلیون تومانی یك جایگاه با 20 كارگر، هزینه‌ آب، برق، مالیات، استهلاك سرمایه حداقل معادل سه میلیارد تومان. چرا باید بانك‌ها برای كار راحت خود در پرداخت تسهیلات بین چهار تا پنج درصد كارمزد دریافت كنند، اما جایگاه‌ها با این كار طاقت‌فرسا و مشكلات عدیده و ریسك‌های مختلف و سرمایه‌گذاری نسبتا سنگین كارمزدی كمتر از 2.5 درصد فروش مواد نفتی دریافت كنند، در حالی كه در مقایسه با كار راحت بانك‌ها اگر 10 درصد كارمزد هم بگیرند كم گرفته‌اند این موارد در حالی است كه این كارمزد ناچیز و اندك را نیز به عناوین مختلف از جمله جریمه‌های غیرقانونی و غیرشرعی به جایگاه‌ها پرداخت نمی‌كنند." جایگاه‌داران در ادامه نامه خاطرنشان كرده‌اند: "اگر می‌خواهید حقوق حقه كارگر و سرمایه‌گذار ورشكسته داده شود، اگر نمی‌خواهید این مجموعه از هستی ساقط و به تعطیلی كشیده شود و اگر می‌خواهید جایگاه‌ها برای ادامه‌ كار خود خدای نكرده به خلاف نیافتند، غیر از افزایش معقول و منطقی كارمزد‌ها و حذف جریمه‌های غیرقانونی و غیرشرعی و حل مشكلات آنها راه دیگری وجود ندارد، قطعا بدانید طرح درجه‌بندی و جریمه و برخورد‌های نامعقول تا زمانی كه درآمد كافی وجود نداشته باشد، كارایی ندارد و اثر معكوس دارد امیدواریم یكی از مسوولان كه این نامه به دستشان می‌رسد، احساس مسوولیت كرده و برای یك بار هم كه شده از این مجموعه سوال كنند درد شما چیست؟" جایگاه‌داران در پایان اعلام آمادگی كرده‌اند كه در یك نشست كارشناسی ادعای خود را ثابت كنند.