پرشین خودرو: هر 10 خودرو منطبق با یورو 3 و 4 معادل یک خودرو منطبق با یورو 2 آلایندگی دارد. به گزارش «پرشین خودرو»، موضوع آلایندگی خودروها از 2 منظر قابل بررسی است، Emission (بخارات سوخت و غیره قبل از محفظه احتراق که از خودرو متصاعد می گردد) که 60 درصد و Exhaust (الاینده های خارج شده از محفظه موتور از طریق سیستم اگزوز)40 درصد آلایندگی خودرو را ایجاد می کنند. در واقع مطابق با استانداردهای زیست محیطی یورو، کلیه آلاینده های متصاعد شده از خودرو به تفکیک هر آلاینده می بایست در حدود مجاز تعریف شده در استاندارد قرار گیرد. در صورتیکه دو استاندارد یورو 2 و 3 (و البته یورو4) را با هم مقایسه کنیم، تفاوتی معادل 10 برابر ارتقاء در سطوح استانداردهای یورو 2 و 3 نمایان می شود. بدین معنی که هر 10 خودرو تولید شده منطبق با استاندارد یورو3 و 4 معادل یک خودرو تولید شده بر اساس استاندارد یورو 2 آلایندگی خواهد داشت. در درک بهتر موضوع جزئیات Emission و Exhaust را مورد کنکاش قرار می دهیم. Exhause بیشتر مربوط به دود و آلایندگی های خارج شده نظیر دی اکسید کربن و مونوکسید کربن از محفظه احتراق خودرو (موتور) است. نوع موتور خودرو و همچنین سیستم اگزوز به همراه کیت و اکتان بنزین نقش تعیین کننده ای در کنترل آلاینده های خروجی خواهند داشت. در واقع راندمان احتراق انجام شده در موتور و همچنین نوع کاتالیست استفاده شده می تواند میزان آلاینده ها را تا حد استاندارد کاهش دهد. Emission بیشتر مربوط به هیدروکربنها است. این نوع آلودگی مربوط به تبخیر سوخت خودرو در باک و قطعات پلاستیکی و لاستیکی سیستم سوخت رسانی است و فاقد ارتباط با کیفیت بنزین است. تبخیر درباک بنزین و لوله های سوخت که با استفاده باک های 6 لایه و لوله های چند لایه که از لایه محافظ (EVOH) استفاده شده است، قابل برطرف کردن است و با این تغییر اولین گام برای انطباق با استانداردهای یورو 3 تا 5 برداشته می شود. در گام موازی نیز با استفاده از نصب کنیستر که وظیفه بازگرداندن بخار ایجاد شده در سیستم سوخت‌رسانی به موتور در حالت روشن بودن خودرو و یا تبدیل آن به قطرات آب در زمان خاموش بودن خودرو را به عهده دارد، می توان تا 10 درصد از مصرف بنزین و البته عدم انتشار میزان سوخت ذکر شده در هوا (به صورت بخارات سمی بنزین) را کاهش داد. با توجه به توضیحات مشروحه عمده مسیر(75 تا 80 درصد) ارتقاء سطح استانداردهای زیست محیطی خودرو با استفاده از قطعات منطبق با استانداردهای یوو 3 و 4 برداشته می شود و الباقی نیز به کیفیت بنزین مرتبط می‌شود. این بدین معنی است که درصورت الزم خودروسازان به استفاده از قطعات منطبق بر استاندارد یورو 3 و 4 در خودروهای تولید، بی درنگ عمده مسیر لازم در جهت ارتقاء سطح استانداردهای یورو 3 و 4 و به طبع آن کاهش آلاینده ها پیموده خواهد شد. استفاده از قطعات منطبق با استانداردهای روز دنیا امری اجتناب ناپذیر در تولید خودروهای کیفی است. اگر خودرو‌سازان ملزم به استفاده از قطعاتی منطبق با استانداردهای یورو 3 و 4 شوند که پیش از این امکان تولید آنها در کشور فراهم شده، بیشتر از 2.3 مسیر ارتقاء استاندارد با خروج قطعات بی‌‌کیفیت از چرخه تولید پیموده شده و میزان آلایندگی هوا نیز به حداقل ممکن می‌رسد. این اقدامات برای تطبیق با استانداردهای مورد تأکید در سطح بین‌المللی صورت می‌گیرد و بر این اساس باید گفت منظور از آن، استانداردهای یورو 3 و 4 است. این در حالی است که اکنون استاندارد مورد استفاده در قطعات خودروهای ساخت داخل یورو 2 است که در سال‌های 1996 تا 2000 در اروپا مورد استفاده قرار می‌گرفت. در همین راستا و به استناد مصوبه سال 88 دولت قرار بود از اول سال جاری، استاندارد یورو 3 در خودروهای تولید داخل رعایت شوند اما از آنجا كه بودجه لازم برای تهیه سوخت مناسب این استاندارد در اختیار وزارت نفت قرار نگرفت، این وزارت‌خانه قادر به تامین سوخت نشد، در حالی كه با استناد به بند 3 همین مصوبه سوخت مورد نیاز استاندارد یورو 3 باید 6 ماه پیش از تولید خودروها، توزیع سراسری می‌شد. بنابراین با توجه به مشكلات كنونی و با مكاتباتی كه با مسوولان وزارت نفت صورت گرفته است و همچنین اعلام ریاست سازمان حفاظت محیط زیست طبق مصوبه هیئت دولت در سفر استانی اخیر، قرار است از بهمن سال 89، سوخت لازم برای استاندارد یورو 3 تامین شود و به تبع آن خودروسازان متعهد شده‌اند از همان زمان به جای رعایت این استاندارد مستقیما به سراغ استاندارد یورو 4 بروند. گفتنی است برچسب سوختی كه از A تا G بر روی خودروها نصب می‌شود، متناسب با استفاده از استانداردهای یورو می‌باشد.