به گزارش «پرشین خودرو»، همه خودروسازان به فکر تولید خودروی پاک برای آینده هستند اما مشکل این جا است که برای تولید خودروهای پاک باید تصمیم بگیرند سرمایه خود را صرف کدام یک از انواع فناوری ها موجود کنند. در حالی که تویوتا و جنرال موتورز و بسیاری از خودروسازان مشابه انرژی و سرمایه خود را روی خودروهای هیبریدی (تلفیقی از بنزینی و الکتریکی) و تمام الکتریکی -که به باتری تکیه دارند- متمرکز کرده اند هیوندایی کره جنوبی به آینده خودروهای هیدروژنی دل بسته است. در نمایشگاه بین المللی خودروی پاریس 2012 شرکت خودروسازی هیوندایی کره خبر داد که خودروهای ix35 مجهز به فناوری پیل سوختی را پیش از پایان سال 2012به تولید انبوه می رساند. در صورت تحقق این برنامه ریزی، هیوندایی اولین خودرساز جهانی است که خودروهای با آلایندگی صفر را به مرحله تجاری رسانده است. تجربه خودروهای الکتریکی به هیوندایی نشان داد که نباید شتابزده عمل کند و برای همین هم با این که توانایی تولید انبوه این خودرو فراهم آمده اما به تعداد معدودی از خودروهای پیل سوختی را تولید خواهد کرد. در خبر آمده است که تولید این خودرو تا سال 2015 تا 1000 دستگاه پیش بینی شده است. خودروسازانی مثل تویوتا و مرسدس بنز و حتی جنرال موتورز طوری برنامه ریزی کرده اند که در سال 2015 در مرحله ای قرار می گیرند که امروز هیوندایی قرار گرفته است. هیوندایی امید دارد که ابتدا از این خودرو به عنوان وسیله نقلیه عمومی استفاده شود و شرکت های لیزینگ خصوصی اولین سفارش دهندگان این خودرو باشند و بیشتر مایل است که توجه دولت ها در کشورهای مختلف را به مزایای این نوع خودرو جلب کند. این خودروساز خبر از توافق هایی با کشورهای دانمارک و سوئد داده که قرار است برای ناوگان شهرداری های خود از خودروی پیل سوختی ix35 استفاده کنند. بزرگترین مانع رونق خودروهای هیدروژنی، نبود زیرساخت های کافی و دشوار بودن گسترش جایگاه های سوخت در سرتاسر کشور است. به عبارت دیگر باید به فواصل معینی که این خودروها نیاز به سوخت پیدا می کنند جایگاه سوخت ایجاد شود و این نیاز به سرمایه گذاری عظیم دارد. برخلاف پمپ های بنزین که در طول یک قرن گسترش یافته اند، برای آن که خودروهای هیدروژنی رونق پیدا کند باید ظرف مدت کوتاهی جایگاه های سوخت هیدروژن گسترش پیدا کند و این کار به سادگی ممکن نیست. با این حال کشورهای اروپایی که می دانند آینده از آن خودروهای هیدروژنی است به تدریج در حال برنامه ریزی برای گسترش زیرساخت ها و ایستگاه های سوخت گیری هیدروژنی هستند.