به گزارش «پرشین خودرو»، دیروز هم كه خبری از ورود یك خودروی چینی دیگر به نام لیفان X۶۰ شنیده شد همگان دریافتند كه مسیر ورود خودروهای چینی جدید به بازار باز است. آنطور كه گفته می‌شود چینی‌ها برای وارد كردن خودروهای خود به ایران نه تنها مشكلی ندارند بلكه به راحتی آنرا به بازار خودروی كشور قالب می‌كنند. آن هم در شرایطی كه در دیگر نقاط جهان آنچنان خودروهای چینی را جدی نمی‌گیرند و به اصطلاح به آنها «هله هوله‌های بازار» می‌گویند. آنطور كه لیست خودروهای موجود چینی در كشور نشان می‌دهد اكنون حداقل ۹ مدل مختلف از خودروهای چینی در بازار خرید و فروش می‌شود. همین ۹ مدل خودرو كه در تیراژ بالا هم به ایران وارد یا در كشور مونتاژ شده‌اند به خوبی نشان می‌دهد كه بخش بسیار عظیمی از خودروهای وارداتی در دست چینی‌هاست. آن هم چینی‌هایی كه همگی كیفیت‌ محصولات آنها را نامطلوب عنوان كرده‌اند. به گزارش اقتصاد ایران آنلاین، در این وضعیت یك سوال اساسی مطرح می‌شود و آن هم اینكه آیا ایجاد تنوع در بازار خودروی كشور به گردن چین افتاده‌است؟ اگر با دقت بازار خودروی كشور را زیر نظر بگیریم اولین چیزی كه متوجه آن می‌شویم كم‌تنوعی این بازار است. یعنی در كشور ما متقاضی خودرو نمی‌تواند گزینه‌های انتخاب زیادی بر اساس نیازمندی‌ها و درآمد خود داشته باشد. زیرا برای هر قشر یك دامنه گسترده‌ای برای انتخاب خودرو وجود ندارد. البته كسانی كه سرمایه‌ای داشته باشند و از پس خرید خودروهای وارداتی لوكس برآیند با دامنه گسترده‌ای از خودروهای قابل خرید مواجه‌اند. همانطور كه گفته شد اما قشر متوسط و كم‌درآمد از تنوع در انتخاب خودرو بی‌بهره است. قشر متوسط یا باید به سراغ خودروهای پژو برود كه از این برند خودرو ۴ یا ۵ مدل خودرو بیشتر در كشور وجود ندارد و یا باید سراغ شركت سایپا برود كه عمده تولیدات آن از پراید شروع شده و به پراید ختم می‌شود. در این میان چند خودروی دیگر هم هستند كه كمی – فقط كمی- بازار را متنوع كرده‌اند. ال- ۹۰ و تیبا سمند را می‌توان جزو این گروه دانست. در چنین شرایطی آنچنان دور از انتظار نیست كه بازار خودروی كشور به جای متنوع، چینی شود. در این وضعیت قطعا متقاضیان خودروی داخل كشور از هر چه خودرو هست خسته می‌شوند و كمی تشنه تنوع در این بازار خواهند بود. در این میان متقاضیان منتظر می‌مانند كه ببینند شركت‌های خودروسازی داخلی چه برگ‌های برنده‌ای برای آنها دارند. خودروسازان داخل كشور اما نشان داده‌اند كه توانایی ذوق‌زده كردن متقاضیان خودرو را ندارند و برعكس همیشه آنها را ناامید كرده‌اند. بنابراین هیچ فضایی مثل بازار ایران نمی‌تواند برای چینی‌ها زمینه‌ای برای فروش خودروهای خود پیدا كند. به این ترتیب اگر چین خودروهای بی‌كیفیت خود را روانه بازار ایران كند قطعا شكل‌وفرم جدید این خودروها می‌تواند متقاضی را كمی از خود بی‌خود كرده و به سمت این خودروها جذب كند. البته آنطور كه شنیده می‌شود خریداران خودروهای چینی آنچنان رضایتی از این خودروها ندارند و پس از چندی حسابی از آنها دل زده می‌شوند. البته نباید این موضوع را نادیده گرفت كه برخی خودروهای چینی نظیر لیفان از برخی خودروهای تولید داخل باكیفیت‌تر و از نظر ظاهری جذاب‌ترند. به هر حال اما این سوال پیش می‌آید كه آیا چین واقعا می‌تواند تنوعی قابل قبول در بازار خودروی كشور به وجود بیاورد؟ حقیقت این است كه بسیاری از تولیدات چینی دقیقا مثل خودروهای داخلی شباهت بسیار زیادی با یكدیگر دارند و به سختی می‌توان میان آنها وجه تمایزی قائل شد. از سوی دیگر واردات خودرو آن هم به صورت عمده از یك شركت و یك كشور نمی‌تواند تضمین‌كننده ایجاد تنوع در بازار خودروی كشور باشد. زیرا تنوع در شرایطی به وجود می‌آید كه شركت‌های خودروسازی مختلف بتوانند در یك شرایط برابر به رقابت با یكدیگر بپردازند و با دسته‌بندی اقشار مختلف جامعه از خودروهای جدید خود رونمایی كنند و متقاضی را وادار كنند كه از میان حجم عظیمی از خودروها به انتخاب آنها دست بزند. قطعا وجود چین در بازار خودروی كشور می‌تواند به بروز تنوع بیانجامد اما در شرایطی كه شركت‌های خودروسازی دیگر از باقی نقاط جهان هم بتوانند به راحتی چین در این بازار فعالیت كنند. نكته دیگر اما قیمت خودروهاست. اكنون بسیاری از خودروهای چین قیمتی بالای ۲۰ میلیون تومان دارند. مشخص نیست با این قیمت بسیار بالا- كه نمونه آن برای خودروهای چینی در هیچ كشور دیگری مشاهده نمی‌شود- چگونه می‌توان انتظار داشت كه تنوع در بازار خودرو به وجود آید.