به گزارش خبرنگار «پرشین خودرو»، مدت هاست که اخبار زیادی مبنی بر زیان ده شدن صنعت خودروسازی کشور، بدهی های هنگفت خودروسازان به قطعه سازان و مشکلات ارزی این شرکت ها به گوش می رسد و مدیران این شرکت ها بارها و بارها بر این امر اذعان کرده و خواستار کمک های مالی دولت شده و تاکید کرده اند که اگر دولت به داد خودروسازان نرسد باید فاتحه این صنعت اشتغال زا را خواند. بسیاری از کارشناسان اقتصادی در پاسخ به گلایه ها و شکایات خودروسازان اعلام کرده اند که در حال حاضر بخش قابل توجهی از مشكلات خودروسازان مربوط به نحوه مدیریت مالی در این شركت‌هاست. به اعتقاد آنان هزینه های سربار در صنعت خودروسازی کشور بسیار بالا بوده و خودروسازان باید نسبت به مدیریت این هزینه ها اقدام کنند. کارشناسان بارها گفته اند که خودروسازان بزرگ هزینه‌های سربار زیادی دارند كه با مدیریت بر آن‌ها هم می‌توانند قیمت تمام شده تولید محصولات را كاهش داده و هم از مشکلات نقدینگی خود فاصله بگبرند. به اعتقاد کارشناسان، مدیران شركت های خودروسازی خود را تنها در نقش یك بنگاه‌دار می‌بینند كه باید سود بنگاه را حفظ كرده و افزایش دهند، از همین رو آنها از دیگر حوزه‌های مدیریت از جمله رشد بهره‌وری و مدیریت هزینه‌ها برای كاهش قیمت تمام شده تولید غافل شده‌اند. متاسفانه در ایران بر خلاف دیگر کشورها، خودروسازان در شرایطی كه به دلایلی از جمله رشد نرخ ارز و قیمت مواد اولیه با افزایش هزینه‌های تولید مواجه شده اند، تنها راه را برای جبران رشد هزینه‌ها، افزایش قیمت فروش خودرو می‌دانند در حالی که خودروسازان خارجی رشد قیمت را آخرین راه جبران افزایش هزینه‌های تولید دانسته و تا حد ممكن از این كار خودداری می‌كنند و این همان حلقه مفقوده ای است که روز گذشته وزیر نسبت به آن انتقاد کرد. اما نکته قابل تاملی در این میان وجود دارد و آن این که همواره برخی خودروسازان نسبت به انتقاداتی که به عملکرد و مدیریت آنها می شود واکنش های تندی نشان داده و همه مشکلات را به گردن بانک مرکزی، ارز، تحریم های داخلی و خارجی انداخته و هیچ گاه زیربار نرفته اند که ممکن است بخشی از مشکلات این صنعت و حال و روز فعلی آنها به ضعف و اهمال آنها برگردد. فراز و فرود صنعت خودروسازی کشور نشان می دهد زمانی که مدیران خودروسازی کشور از مدیران لایق مالی استفاده کرده و از مشاوره های آنان کمک گرفته اند، شاهد رونق و افزایش تولید در این صنعت بوده اما هنگامی که مدیران مالی در این صنعت به دست فراموشی سپرده شده و نادیده گرفته شده اند- مانند وضعیت فعلی خودروسازان- کشتی خودروسازان به گل نشسته و در چنین مواقعی خودروسازان به سراغ اولین و آسان ترین راه جبران هزینه ها یعنی افزایش قیمت می روند و مصرف کنندگان را قربانی ناکارآمدی مالی خود می کنند. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا در شرایطی که خودروسازان با بیشترین گرفتاری ها و مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند خود را بی نیاز از مشاوره های مدیران مالی دانسته و برای حفظ بنگاه اقتصادی خود به سراغ این افراد نمی روند. این امر به این خاطر است که ما مدیران لایق و کارورزیده مالی در کشور نداریم -که داریم- یا اینکه برخی مدیران خودروسازی آن قدر نحوه مدیریت و کارآمدی خود را باور دارند که دیگر نیازی به سپردن کار به کاردان نمی بینند؟