به گزارش «پرشین خودرو»، متروها و اتوبوس‌ها برای کلان شهرهای امروزی نعمتی محسوب می‌شوند. هم برای مردم و هم برای دولت. ارزش زمان و هزینه‌های سرسام‌آور سوخت و نگهداری خودرو هر یک از دو طرف را تحت فشار قرار می‌دهد. اما وقتی جمعیت رو به افزایش گذاشت، اتوبوس‌ها نیز خود به مثابه خودروهای کوچکی بودند که در پیمایش‌های درون شهری تبدیل به عناصر ترافیک‌آفرین می‌شدند. حضور آنها در خیابان و چالش‌های پیچیدن و دور گرفتنشان اغلب نیاز با میانجی‌گری پلیس بود. از یک سو چشم‌پوشی از اتوبوس‌ها امری غیر عقلی و غیر منطقی می‌نمود و از سویی دیگر حضور آنها نیز تبعات خاص خودش را داشت. تا اینکه پروژه BRT مخفف Bus Rapid Transit مطرح شد. اواسط دهه 70 میلادی در اوج پیشرفت و توسعه برزیل، ترافیک شهرهای مرکزی این کشور کم‌کم در حال تبدیل شدن به یک چالش حکومتی بود. سرانجام در سال 1974 تخستین خط بی‌آر‌تی در کوریتیبای این کشور تأسیس شد. اصول ساخت اولین خط BRT هنوز هم تا حد زیادی حفظ شده است. حرکت رفت و برگشت اتوبوس‌ها در مسیری مستقیم و بدون تقاطع. تنها در محل‌هایی که چراغ راهنمایی دارد اتوبوس‌های فوق می‌ایستند. به گزارش بازار خبر، موفقیت این طرح به حدی بود که هنوز هم رکورددار بیشترین حمل و نقل با این روش از آن برزیلی‌ها با نقل و انتقال 2 میلیون و 300 هزار نفر طی یک روز است. رتبه بعدی خط گوانجوی چین با انتقال 1 میلیون نفر در روز است.