به گزارش «پرشین خودرو»، گذشته از این که سنجش آلودگی هوا با این روش چقدر علمی است، این رفتارها نشان از تبدیل شدن آلودگی هوا به دغدغه اصلی مردم دارد. طبیعی است چون در سال گذشته حدود ۳ هزار نفر در شهر تهران به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست داده اند. بیشتر هوای شهر تهران از اگزوز خودرو ها بیرون می آید، خودروهایی که نه تنها در سال گذشته با آلوده کردن هوا جان حدود ۳ هزار نفر را گرفتند که در تصادفات هم حدود هزار تهرانی را سال گذشته به کام مرگ کشاندند. این آمارها بهترین زنگ خطر برای شرکتهای خودروسازی است، همانهایی که در ۸ سال گذشته کیفیت محصولاتشان را نه تنها بالا نبردند بلکه در مواردی درجا زده و گاه از کیفیت محصولاتشان کاسته اند.کیفیت نا مناسب سوخت هم دست به دست کیفیت پایین خودروها داده تا اوضاع را به چنین وضعیتی بکشاند. هر چند در جاهایی که قانون مناسب داشته‌ایم، به موفقیتهایی از جمله کاهش گازهای آلاینده مانند سرب دست یافته‌ایم. اما مدام از عزم ملی صحبت می‌کنیم بی‌آنکه واقعا یک همت ملی وجود در این زمینه داشته باشد. با آنکه قرار بود از سال 91 سوخت کلانشهرها یورو 4 باشد، هنوز این سوخت تولید نشده است. با همه این مشکلات، نمی‌دانیم چرا زمانی که نه سوخت مناسب داریم و نه خودرو با کیفیت قانون معافیت معاینه فنی خودروها به پنج سال افزایش پیدا کند. به گزارش مهر، قرار بود از سال 91 بنزین با استاندارد یورو 4 و از سال 92 نیز با استاندارد یورو 5 ارائه شود علاوه بر این قرار بود تولید خودروهای داخلی بر مبنای استاندارهای جهانی صورت گیرد، خودروهای فرسوده از رده خارج شوند و تجهیزات فنی و کاتالیست تاکسیها تعویض شوند اما کدام یک از این کارها انجام شده است؟ متاسفانه مشاهده می‌کنیم که هنوز هم در شهر ما خودروی پیکان تردد می‌کند که به اندازه ۳۰ تا ۴۰ برابر خودروی معمولی آلودگی ایجاد کرده و در داخل محدوده‌های طرح ترافیک، موتورسیکلتهایی را می‌بینیم که چند برابر خودروها، هوای پایتخت را آلودگی می‌کنند. اگر طرح جامع کاهش آلودگی هوا اجرا می شد، هوای تهران به این روز نمی افتاد و اگر این طرح همچنان مورد بی توجهی قرار گیرد، باید منتظر روزهای بدتری باشیم. مردم نیاز به آب و هوای سالم دارند در صورتی که هوای آلوده تهران، زندگی سالم را از شهروندان تهرانی گرفته است. در بسیاری از موضوعات، از جمله استانداردسازی تولید سوخت و ساخت خودرو یا برنامه ای اجرا نکرده ایم و یا به شکل ناقص به اجرا در آمده است. زمستان امسال هم می گذرد ولی تا زمانی که به جای اقدام تنها طرح موضوع کنیم سال ۹۲ هم باید همین حرفها را تکرار کنیم بی آنکه ذره ای از مشکل حل شده باشد.