به گزارش «پرشین خودرو»، مجله و سایت «موتورترند» به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین‌های این حوزه خودروی سال خود را از بین ۴۵ محصول برگزیده، انتخاب کرد. انتخابی جنجالی و بحث‌برانگیز. با معرفی شدن تسلا Model S به این مهم، «موتورترند» نشان داد دوران جدیدی از محصولات خیابانی در راه است. شاید مهم‌تر از همه اینکه، خودروهای امریکایی بعد از یک دوره افول، بار دیگر در صدر اخبار قرار می‌گیرند. این در حالی بود که در بین رقبایش نام‌های بزرگی مثل شورولت، فورد، هوندا، سوبارو، نیسان و حتی پورشه نیز دیده می‌شد. با نگاهی به این خودرو می‌توان دلیل اصلی این انتخاب چالشی را متوجه شد.
ظهور یک پدیده
کمپانی تسلاموتورز از همان سالی که موجودیت یافت با درگیری‌های فراوانی کار خود را آغاز کرد. سال ۲۰۰۳م پروژه‌های پراکنده‌ای به کمک فناوری‌های مدرن دایملر و تویوتا انجام شد. مدیران این شرکت هدف بزرگی را در سر داشتند؛ تولید انبوه برقی‌های اسپرت و لوکس. این درحالی بود که خودروهای برقی در آن زمان جز به اسباب‌بازی‌های مصنوعی به چیز دیگری مشهور نبودند. نخستین محصول این شرکت Roadster بود. حتی در نام‌گذاری‌اش هم سلیقه‌ای دیده نمی‌شد. اما رودستر به محض ورود به بازار بسیاری را انگشت به دهان گذاشت. این خودرو می‌توانست صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت را در ۳/۷ ثانیه بپیماید. رکوردی که بسیاری از همنوعان بنزینی و سوپر اسپرت خود را در هم می‌شکست. تسلا رودستر با یک‌بار شارژ می‌توانست ۳۲۰ کیلومتر بپیماید.
همین شگفتی‌ها بود که نام شرکت را از یک فانتزی‌ساز معمولی به یک نشان (برند) جدی تبدیل کرد. تسلا با استفاده از همین فرصت، کار روی Model S خود را آغاز کرد. پروژه‌ای به مراتب پیچیده‌تر از Roadster. بعدها معلوم شد که مدیران و سرطراح شرکت برنامه رقابت با ب‌ام‌و سری ۵ را داشتند. کار روی نمونه‌های اولیه با کد WhiteStar از اواخر ژوئن سال ۲۰۰۸ استارت خورد. مدل پروتوتایپ یا آزمایشی نیز کمتر از یک سال بعد در نمایشگاه فرانکفورت به تاریخ مارچ ۲۰۰۹ رونمایی شد.
آن زمان مردم و کارشناسان تنها شاهد خودرویی با چهره جسورانه بودند که از سوی سازنده، مجهز به قوای محرکه عنوان شده بود. جالب اینجاست تسلا در ابتدا عنوان کرد که محصولش با یک پیشرانه کمکی بنزینی همراه خواهد شد ولی بعدها از نصب آن منصرف شد. تحقیقات و تهیه زیرساخت، دشوارتر از آن چیزی بود که تصور می‌شد. تسلا مجبور بود برای عرضه بهترین کارآیی و حفظ آبروی موفقیت رودستر، با مراکز تحقیقاتی درسرتاسر کالیفرنیا مکاتبه کند. کل داستان Model S برای مدتی مسکوت باقی ماند تا اینکه در ۲۲ ژوئن امسال به صورت رسمی از آن رونمایی شد.
«موتورترند» و مدال طلا
شاید شوکه‌کننده و تعجب‌برانگیز باشد، پس از ۶۴ سال «موتورترند» خودرویی را انتخاب کرد که قوای محرکه‌اش درون‌سوز نیست. ولی این خودرو دلیل خوبی است تا نشان دهد خودروسازی امریکا هنوز زنده است و می‌تواند محصولات درخور توجه تولید کند. آنچه از سوی « موتورترند» به عنوان خودروی برتر سال ۲۰۱۳م انتخاب شده است، فارغ از بحث الکتریکی بودن یکی از سریع‌ترین سدان‌های چهاردر دنیاست. درست مانند یک سوپر اسپرت سرزنده، چالاک و به سرعت آماده پاسخگویی است. حس و حال لوکس و تجملی شبیه به رولز رویس دارد و از آن مصرف بهینه‌ای همچون تویوتا پریوس. در حقیقت یک هتل لوکس با امکاناتی جوان‌پسندانه است. شاید نزدیک‌ترین نمونه در دنیای بنزینی‌ها لکسوس LS۴۰۰ باشد. تسلا با معرفی ModelS بیش از ۲۵۰ اختراع مرتبط را نیز ثبت کرد.
مهندسی خیره‌کننده
به لطف استفاده گسترده از ساختارهای آلومینیومی، وزن کل سازه شاسی بسیار پایین است. حتی بازوهای سیستم تعلیق در جلو و عقب نیز از جنس همین فلز هستند. در محور عقب شاهد اهرم‌های چندپیونده برای پایداری هرچه بیشتر و ضربه‌گیری بالا دیده می‌شود. تعلیق عقب نیز از نوع مستقل با بازوهای دو جناقی است. با بهره‌گیری از علم مدرن ریخته‌گری، بسیاری از اتصالات و چفت و بست‌های اضافی در این خودرو دیده نمی‌شود. به طوری که به نسبت یک خودروی معمولی ۲۵ درصد نقطه اتصال کمتر و در نتیجه وزن سبک‌تر دارد. موتور قدرتمند الکتریکی جایی در زیر خودرو و نزدیک به محور عقب تعبیه شده تا توزیع وزن بین دو محور تقریبا برابر شود. تسلا Model S به صورت ۴۷ به ۵۳ وزن خودرو را روی محور جلو و عقب تقسیم کرده است.
طراحی ماجراجویانه
در دوره‌ای به‌سر می‌بریم که همه الگوهای موفق طراحی از سوی بزرگان استفاده شده است. سر طراح پروژه تسلا Model S «فرانتز فن هولزانسن» خودرویی را خلق کرده که در عین آرامش و متانت زیر پوست، چشمانی جسور و صورتی شیطنت‌آمیز دارد. ترکیبی عالی برای جذب همه سلیقه‌ها. شاید چهره‌اش آنچنان نوآورانه و بدیع نباشد ولی بدون تردید یکی از ماندگارترین‌ها خواهد بود. طراح پیشین پروژه خیره‌کننده Boss فورد، در جایگاه قضاوت آن را تا حدی موزیانه و محافظه‌کارانه قلمداد می‌کند. اما در عین حال از زیبایی مدرنی که به تصویر کشیده است نیز خبر می‌دهد. هارمونی زیبای بین خطوط جلویی با عقبی و کناری آن را از دیگر همنوعان برقی و حتی هم‌کلاسان درون‌سوزش نیز متمایز کرده است. داخل کابین بر خلاف انتظار با فضایی در خور توجه روبه‌رو می‌شویم. تنها ایرادی که دیده می‌شود شیب زودهنگام شیشه عقب و انتهای سقف است که قدری برای سرنشینان پشتی نشستن را دشوار می‌کند. وقتی هیچ پیشرانه یا موتور الکتریکی در کاپوت جلو قرار نگرفته باشد، صندوقی بزرگ برای اسباب و اثاثیه‌های خانوادگی محیا می‌شود. قضای داخل کابین نیز با تاکردن صندلی‌های عقب به چیزی بیشتر از شورولت Equinox تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد کل قطعات و لوازم داخل کابین یک‌بار دیگر نیاز به پولیش‌کاری و براق‌سازی داشت. اما با این حال آن صفحه نمایشگر لمسی که در مرکز کنسول نصب شده همه حواس‌ها را از ایرادات و معایب احتمالی پرت می‌کند. در این خودرو به جای تعبیه انبوهی از دکمه‌ها و پیچ‌ها، مثل یک تبلت همه‌چیز با اشاره انگشت تنظیم می‌شود. از تهویه مطبوع گرفته تا نقشه‌خوانی. مثل یک اسپرت متعارف، دکمه‌های کنترلی سیستم صوتی روی غربیلک فرمان تعبیه شده است.
راندمان بالای تسلا Model S
هر چیزی که استفاده می‌کنید اعم از بنزین، برق و یا یک همستر درون یک چرخ! قوای محرکه شما انرژی خاصی را مصرف می‌کند. قوانین فیزیکی غیرقابل بحث و تغییر ناپذیر هستند. سوال این است که آیا Model S می‌تواند بهینه و با راندمان بالا باشد؟ پاسخ این است: بله، بسیار. تیم تحقیقاتی « موتورترند» در یک بررسی ۳۴۰ کیلومتری متوجه شدند که تسلای فوق برابر است با خودرویی که هر ۴/۵ لیتر بنزین را در ۱۸۸ کیلومتر مصرف می‌کند. البته این رکورد با سرعتی متعادل در اتوبان اندازه‌گیری شده بود.
ایمنی بالاتر از استانداردهای سختگیرانه
در مقایسه با هم‌کلاسان تسلا Model S از نظر ایمنی در بالاترین سطح قرار دارد. با یک طراحی هوشمندانه قسمت‌های اصلی و سنگین خودرو پایین و بین دو چرخ آورده شده است. به همین دلیل است که پلتفرم فوق‌العاده پایداری دارد. راننده باید مطمئن شود خودرویی که در ترافیک آرام و سر به زیر و در سبقت‌گیری‌ها تند و تیز است، سیستم ترمزگیری خوبی دارد یا نه. در حقیقت آنچه برای این تسلا در نظر گرفته شده شامل دیسک‌های سوراخ‌دار خنک‌شونده است. مکانیزمی که این روزها برای خیلی از سوپر اسپرت‌ها عادی به نظر می‌رسد. رمز موفقیت این ترمزها در سبکی سازه خودرو است. بی‌شک اگر Model S از این چیزی که هست سنگین‌تر می‌شد، باید برای ترمزهایش تمهید دیگری اندیشیده می‌شد. اما داستان به همین سادگی نیز نیست. شدت عمل دیسک‌های ترمز درست بر اساس گشتاوری است که در لحظه از موتور برقی بیرون می‌آید. با انبوهی از ایربگ‌های سرتاسری از جلویی و پرده‌ای گرفته تا زانویی، می‌توان آن را یکی از امن‌ترین‌ها در هنگام تصادف دانست. نصب کپسول‌های دو تایی درون سپرهای جلو و عقب در صورت تصادف علاوه بر جذب عالی ضربه، میزان صدمه به شاسی خودرو را نیز کاهش داده است. در فرآیند ایمن‌سازی خودرو حتی می‌توان به تغییراتی در مقاومت سقف خودرو نیز اشاره کرد. این سطح از ایمنی حتی بالاتر از استانداردهای فدرال امریکا قرار گرفته که به سخت‌گیری مشهور است.
خودرویی گران‌تر از همکلاسی‌ها
با قیمت پایه ۵۸ هزار و ۵۷۰ دلاری‌اش آنقدرها هم نمی‌تواند جزو گرانقیمت‌ها باشد. با توجه به آنکه همین کارآیی فنی در یک خودرو مشابه به مراتب برای خریدارش گران‌تر تمام می‌شد. با این پول تقریبا می‌توان روی یک مرسدس‌بنز Eکلاس، آئودی A۶ و یا یک ب‌ام‌و سری ۵ حساب کرد. خودروهایی که جدا از بحث اعتبار نشان (برند)، در حد و اندازه‌های توانایی این تسلا نیستند. با انتخاب مدل‌های بالاتر که قیمت‌های بیشتری نیز دارند، رقبایی چون ب‌ام‌و سری ۵ Mpower و حتی مرسدس‌بنز CLS۶۳ نیز در فهرست انتخاب‌ها قرار می‌گیرند.
منبع: روزنامه صمت
نظر شما