به گزارش «پرشین خودرو»، کامیون‌های حمل بار در جاده‌ها به ارابه‌های مرگ معروف شده‌اند، این کامیون‌ها که روزانه چندین هزار تن کالا را در سطح کشور جابجا می‌کنند اغلب به دلیل فرسودگی و عمر بالا کیفیت مناسبی ندارند و برخی از رانندگان این وسایل حمل و نقل هم با وجود نداشتن سیستم های ترمز نوین، در زمان تردد چندان رعایت خودروهای سواری را نمی‌کنند به همین دلیل یکی از علل تصادف در جاده‌های کشور، همین کامیون‌های فرسوده به شمار می‌روند. باوجود سهم بیش از ۹۰ درصدی حمل و نقل جاده‌ای در جابجایی‌ها اما هنوز هم کیفیت ناوگان با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد و جاده‌ها را برای دیگر خودروها ناامن کرده است بطوریکه آخرین آمارها نشان می‌دهد که سهم انواع تریلی در صحنه تصادفات ۳.۲ درصد، سهم انواع كامیون ۵.۵ درصد و سهم انواع كمپرسی در تصادفات ۰.۵۵ درصد بوده است و از آنجایی که این وسایل نقلیه بیشترین تردد را در ساعات شب انجام می‌دهند بنابراین خواب آلودگی و نبود دید کافی، سهم زیادی از تصادفات را به خود اختصاص می‌دهد. همچین آمارها نشان می‌دهد که سهم انواع وانت پیكان ۵.۲۸ درصد، وانت نیسان ۴.۵۵ درصد و وانت مزدا یك درصد در صحنه تصادفات بوده است که بازهم نشانگر سهم بالای خودروهای باری در جاده‌ها است به خصوص آنکه این خودروها به دلیل حمل بار، ترددهای زیادی را هم در سطح جاده‌ها دارند و گاهی ممکن است روزانه چندین بار در یک جاده تردد کنند. بر اساس این گزارش حدود ۵۰ درصد از ناوگان باری کشور عمری بیش از ۲۵ سال دارند که این یک معضل و زنگ خطر برای این بخش محسوب می‌شود زیرا عمده تولید این کامیون‌ها در شرکت های سازنده متوقف شده است به همین دلیل لوازم یدکی مناسبی هم برای آنها پیدا نمی‌شود بنابراین کامیون‌های باری با حداقل ایمنی در سطح جاده ها تردد می‌کنند. در حال حاضر ۴۰۰ هزار وسیله نقلیه باری در کشور فعالیت می‌کند که از این تعداد بیش از ۲۰۰ هزار کامیون، عمری بالای ۲۵ سال دارند و تمامی مشکلات یک ناوگان فرسوده گریبانگیر این ۲۰۰ هزار کامیونی است که در جاده ها تردد می‌کنند ضمن آنکه مابقی این کامیون‌ها هم در آستانه رسیدن به فرسودگی هستند. مصرف سوخت دوبرابری در کامیون‌های فرسوده در واقع این مشکلات باعث شده که ناوگان باری با مشکلات زیادی روبرو باشد و سهم قابل توجهی را در تصادفات جاده ای به خود اختصاص دهد ضمن آنکه صاحبان این ناوگان هم همواره باید نگرانی داشته باشند که به دلیل نبود قطعات، یک روز این کامیون‌ها از کار می‌افتد و منبع درآمد آنها هم قطع خواهد شد. همچنین ناوگان باری در کشور ما برای دهه ۷۰ است که تا ۶۵ لیر در ۱۰۰ کیلومتر مصرف سوخت دارد در حالیکه یک ناوگان با عمر کمتر ۳۲ لیتر سوخت مصرف می‌کند بنابراین نوسازی این ناوگان علاوه بر کاهش هزینه تمام شده کالاها، می‌تواند بر کاهش مصرف سوخت که همواره مورد تاکید دولت بوده، تاثیر گذار باشد. در این رابطه داریوش باقر جوان مدیر کل سابق حمل و نقل کالا در سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای با بیان اینکه رهایی از این معضل نیاز به عزم عمومی دارد، گفت: وسیله نقلیه باید با تکنولوژی روز و وضعیت آب و هوایی همخوانی داشته باشد و در شیب‌های مختلف، امکان کنترل آن وجود داشته باشد. وی با اشاره به اینکه رانندگان به هر برندی اعتماد ندارند و تولیدات کارخانجات داخلی مورد اعتماد رانندگان نیست، اظهار داشت: باید ناوگان مورد اعتماد رانندگان به کشور وارد شود و تسهیلاتی هم دراختیار آنها قرار بگیرد تا بتواند در مدت مشخصی، ناوگان باری را نوسازی کرد. باقرجوان با تاکید بر اینکه کامیون هایی که امروزه در جاده‌های ما تردد می‌کنند در دنیا منسوخ شده است، افزود: حتی تعویض قطعات هم نمی‌تواند تغییر چندانی در این وسایل نقلیه به وجود بیاورد، چرا که تکنولوژی این ناوگان قدیمی و برای دهه ۷۰ است و حتی قطعات این خودروها دیگر از سوی تولیدکننده اصلی تولید نمی‌شود. مدیر کل حمل و نقل و پایانه های آذربایجان شرقی با اشاره به مصرف سوخت بالا در این وسایل حمل و نقل، گفت: موضوع دیگر، ظرفیت و تناژ ناوگان باری است به این معنا که ناوگان بیش از تقاضا در کشور وجود دارد ضمن آنکه در برخی ناوگان مانند یخچال دار یا حمل و محمولات خاص با کمبود کامیون مواجه ایم. به گزارش مهر، وی با اشاره به اینکه نزدیک به دوبرابر تقاضا، ظرفیت حمل و نقل بار داریم، اظهار داشت: این عدد بالایی است و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد بنابراین باید به سمت پویایی حمل و نقل برویم و بیش از حد کنونی هم شرایط را برای ورود ناوگان جدید فراهم نکنیم. با وجود مشکلاتی که ناوگان باری فرسوده در کشور به وجود آورده است اما هنوز اقدام جدی برای حل این معضل انجام نگرفته و همچنان ارابه های مرگ در جاده ها تردد می کنند و علاوه بر مصرف سوخت بالا، جان بسیاری از مردم را در جریان تصادفات می‌گیرند.