پرشین خودرو: در میان کشورهایی که دارای صنعت پویای خودروسازی در پیکره اقتصادشان هستند، صنعت بریتانیا جزو خوشنامان این عرصه بوده است.
به گزارش «پرشین خودرو»، در میان کشورهایی که دارای صنعت پویای خودروسازی در پیکره اقتصادشان هستند، از چندین دهه قبل صنعت خودروسازی جزیره بریتانیا در سطح جهان همواره به طراحی و تولید اتومبیلهای لوکس، پرزرق و برق و همچنین خودروهای اسپرت شهرت داشته و جزو خوشنامان این عرصه محسوب میشود و این واقعیت را میتوان با نگاهی به فهرست اسامی و مارک اتومبیلهایی که در این کشور ساخته و در سراسر دنیا به فروش میرسند، بهوضوح مشاهده کرد؛
نامهایی همچون استونمارتین، بنتلی، دایملر، جگوار، مکلارن، لوتوس، لاگوندا، امجی، لندروور، مینی، مورگان و البته رولزرویس.
این نشانهای تجاری معتبر اتومبیلهای انگلیسی، خود به اندازه کافی جمعیت زیادی از علاقهمندان اتومبیل و ماشینسواری در سراسر جهان را مجذوب خود کردهاند با اینهمه به این مجموعه میتوان نامهایی مانند نیسان، هوندا، تویوتا و واکسالموتور ـ از شرکتهای تابع کمپانی خودروسازی آدام اُپلای جی که خود شرکت اَُپل نیز از شرکتهای زیرمجموعه کمپانی جنرال موتورز امریکاست ـ را هم اضافه کرد؛ شرکتهایی که هر چند در نگاه نخست جزو شرکتهای غیرانگلیسی در سرزمین بریتانیا به نظر میآیند اما از یک سو، با توجه به اینکه سالهاست صنعت خودروسازی کشورهای گوناگون با یکدیگر ادغام شده یا همکاری و سرمایهگذاری مشترک دارند و علاوه بر آن، محصولات چند شرکت خودروساز خارجی نامبرده بهطور کامل در انگلیس تولید و با عنوان خودروهای محصول مشترک این کشورها به متقاضیان و بازارهای جهانی عرضه میشوند، تردیدی نیست که صنعت تولید اتومبیل و خودروهای تجاری بریتانیا، در زمره پرتنوعترین و شاید حتی متنوعترین صنایع خودروسازی تمامی کشورهای جهان ـ از نظر فراوانی تعداد اتومبیلهای تولید شده ـ قرار میگیرد.
این تنوع در تعداد و نوع محصول، علاوه بر گروه شرکتهای تولیدکننده اتومبیلهای سواری و شخصی، در شاخه تولید خودروهای تجاری سبک و سنگین این کشور نیز به وضوح جلب نظر میکند، به گونهای که در حال حاضر کارخانههای سازنده وسایل نقلیه سبک و سنگین تجاری و باربری انگلیس شامل شرکتهای فورد، الکساندر دنیس، جیام ام لوتون (که در مالکیت کمپانی آدام اپل ایجی است)، لیلاند تراکز (یا کامیونهای لیلاند که مالکیت آن در اختیار شرکت پاسار است) و کمپانی لندن تکسیز (یا همان تاکسیهای لندن) که متعلق به کمپانی عظیم جیلی چین است، میشوند.
بدیهی است درآمدهای حاصل از فروش داخلی و صادراتی خودروهایی که در این مجموعه شرکتهای خودروساز ـ اعم از سواری و تجاری ـ ثروتی سرشار را نیز برای این کشور و صنعت تولید خودروی آن به ارمغان میآورد و همانطور که در گزارشهای آماری تهیه شده از عملکرد صنایع خودروسازی و سایر شرکتهای فعال و مرتبط با این حوزه در انگلیس نیز ثبت و اعلام شده است به طور معمول، این کشور هر سال درآمد قابلتوجهی از محل فروش محصولات تولیدی صنعت خودروسازی خود بهدست میآورد.
برای نمونه در سال ۲۰۰۸ میلادی حجم کل فروش خودروهای محصول کارخانههای تولیدکننده وسایل نقلیه بریتانیا به رقمی معادل ۵۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون پوند (نزدیک به ۷۹ میلیارد دلار) رسید که حاصل تولید و فروش یک میلیون و ۴۵۰ هزار دستگاه انواع اتومبیل سواری و ۲۰۳ هزار کامیون و تریلر سبک و سنگین و دیگر خودروهای تجاری بوده و ۲۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون پوند از این درآمدها یعنی چیزی نزدیک به ۵۰ درصد آن تنها از طریق صادرات خودرو به سایر کشورهای جهان حاصل شده بود.
همچنین در آن سال تعداد افراد شاغل در صنعت تولید خودرو در بریتانیا که به صورت مستقیم در این حوزه اشتغال بهکار داشتهاند، به حدود ۱۸۰ هزار نفر رسیده بود و در عین حال جمعیتی بیش از ۶۴۰ هزار نفر از نیروهای کاری فعال در انگلیس نیز در مجموعه صنایع و فعالیتهای وابسته و جنبی صنایع خودروسازی این کشور مشغول به کار بوده و در بخشهایی نظیر حوزه خدمات عرضه و فروش محصولات، فروش و تولید قطعات و لوازم یدکی و همچنین شبکه خدمات پس از فروش، فعالیت میکردند.
جدای از تولید انواع خودروهای سواری و تجاری مختلف، کشور انگلیس بهعنوان یکی از قطبهای مطرح و اصلی تولیدکننده سیستم قوای محرکه وسایل نقلیه و موتورهای خودرو در سطح بینالمللی شناخته میشود و در همان سال (۲۰۰۸میلادی) در کل تعداد ۳ میلیون و ۱۶۰ هزار موتور خودرو در این کشور ساخته شد.
البته براساس آمار موجود در دانشنامه اینترنتی ویکیپدیا و سازمان بینالمللی تولیدکنندگان وسایل نقلیه (OICA) در سالهای ۲۰۰۸ تا ۶ ماه ۲۰۱۵میلادی، بیشترین آمار تعداد خودروی تولید شده در انگلیس مربوط به همان سال ۲۰۰۸م است که با بیش از یک میلیون و ۶۴۹ هزار خودروی تولیدی، در جایگاه سیزدهمین خودروساز بزرگ دنیا قرار گرفت و در طول سالهای بعد تا به امروز نیز رتبه جهانی این کشور بین ردههای ۱۳ تا ۱۵ دنیا جابهجا شده است.
آخرین عملکرد کامل یکسال انگلیس در زمینه تولید خودرو که مربوط به سال ۲۰۱۴م میشود نیز نشان میدهد که صنعت خودروسازی این کشور در پایان سال گذشته میلادی با قرار گرفتن در جایگاه چهاردهمین خودروساز دنیا، یک میلیون و ۵۹۹ هزار خودرو تولید کرد که رشدی ۰/۱درصدی نسبت به سال ۲۰۱۳م داشت و در ۶ ماه نخست ۲۰۱۵م نیز ۸۴۲ هزار و ۳۰۰ خودروی تولید شده در انگلیس، رتبه سیزدهم را در جمع خودروسازان عمده جهان برای این کشور به ارمغان آورد.
از نظر تاریخی بذر درخت تناور کنونی صنعت خودروسازی انگلیس براساس شواهد و مدارک موجود در ماههای پایانی ۱۸۸۰ میلادی در عرصه صنعت این کشور کاشته شد.
یعنی هنگامی که یک مهندس مشاور ساکن لندن به نام فردریک سیمز شانس آشنا شدن و برقراری یک رابطه دوستی با گوتلیب دایملر معروف آلمانی را پیدا کرد، فردی که در سال ۱۸۸۵ میلادی توانسته بود گواهی رسمی ثبت اختراع را برای طراحی و ساخت موفقیتآمیز یک موتور احتراق درونی بنزینسوز با سرعت بالا اخذ کند.
کار بزرگی که سیمز برای دایملر انجام داد، بهدست آوردن مدرک حق امتیاز رسمی انگلیس برای موتور اختراعی دایلمر بود و به این ترتیب با گرفتن این مدرک ثبت اختراع در انگلیس، دایملر موفق شد از سال ۱۸۹۱م فروش موتورهای تولیدیاش را آغاز و به فاصله ۲ سال و در سال ۱۸۹۳م شرکت تولید موتور خودرو شخصی خود را به صورت اتحادیه صنفی با مسئولیت محدود تاسیس کند.
در مراحل بعدی رشد این صنعت، در سال ۱۹۰۰ میلادی نخستین اتومبیل ۴چرخ تمام انگلیسی به وسیله هربرت آستین، مدیر شرکت کشتیرانی وُلسلی طراحی و ساخته شد. از این مرحله به بعد همانند سایر کشورهای پیشرو در این حوزه حرکت انگلیس در صنعت خودرو سرعت گرفت.
منبع: گسترش صمت
کد خبر 51426
نظر شما