به گزارش «پرشین خودرو»، اولین برف پاییزی هم آمد در سالی که هنوز توافق حاصل نشده یکی از سردترین زمستان های تاریخ کشور خواهد بود یا مانند دیگر زمستان های چند سال اخیر معمولی و احتمالا کم برف و بارش سپری خواهد شد.
آن چیزی که البته تاکنون محقق شده این است که اولین برف امسال-دست کم در تهران- نه مانند اواخر اسفند 91 که در اواسط آذر شروع به باریدن گرفت. اما بنا بر یک سنت دیرینه برف که ببارد وضعیت حمل و نقل شهری به خصوص در پایتخت به کل تغییر می کند.
اگر به هنگام بارش باران مسافران باید ناز تاکسی ها را برای دربستی بکشند برخی رانندگان تاکسی به وقت بارش برف برای هر مسافر دربستی حساب می کنند چه آنجا که کرایه یک مسیر 2 هزار تومانی همین امروز گاه تا 6 هزار تومان هم طی می شد.
چنانچه از این قضیه که برخی کارمندان و کارکنان بابت یک کار، باید فوری خود را به محل قرار برسانند و ناچارا با هر رقمی که شده سوار بر تاکسی می شوند اقدام برخی مسافرکش ها اصلا نوید «انصاف در کاسبی» را نمی دهد. در این آشفته بازار کرایه های سرسام آور در روزهای برفی، مردم بیشتر تمایل دارند خودشان را با اتوبوس های بین شهری به محل کار برسانند و همین جاست که داستان شروع می شود. ایستگاه هایی که مملو از مسافرند و اتوبوسهایی که با تاخیرهای عجیب و غریب خودشان را به محل سوار شدن مسافران می رسانند. این حالت که پیش می آید مسافران از هم می پرسند ساعت های دقیقی که بر روی تابلوهای ایستگاه ها درج شده صرفا حالت تزیینی دارد یا واقعا باید بر روی آنها حساب باز کرد؟
از دگر سو مگر سیستم جی.پی.آر.اس بر روی اتوبوس ها نصب نیست و مسئولان چکینگ سیستم حمل و نقل از وضعیت بی خبرند که در این شلوغی سرسام آور و نیازهای مبرم مسافران، اتوبوس ها را مانند دیگر روزها روانه خطوط می کنند؟
گمان می رود از بدیهیات باشد که مدیریت شهری در روزهای خاص، سوای مدیریت در دیگر روزهاست. در این ساعات پر تنش نباید خواب به چشمان مسئولان ذیربط از آن اپراتور بی سیم به دست سر پایانه ها تا افرادی که از اتاق کنترل، وضعیت را رصد می کند بیاید چرا که مردم معطلند.
هوا بس ناجوانمردانه سرد است و کمتر خودروی با انصافی یافت می شود که مسافران را مانند دیگر روزها جا به جا کند. یعنی باید بپذیریم برخی تاکسی ها از ما جلوترند و می دانند در روزهای خاص چگونه از مسافر درآمد کسب کنند اما برای ما که مسئولیت داریم آیا هیچ تفاوتی ندارد که مسافر یک ساعت سر ایستگاه معطل شود یا 10 دقیقه؟
چقدر ناشایست است آن کارمند حقوق بگیر نزد خودش بگوید: «مگر ما چقدر در آمد داریم که بخواهیم برای آسایش شهروندان، خودمان را به آب و آتش بزنیم؛ مردم که همیشه ی خدا معترض هستند.»
به نظر می رسد مدیریت حمل و نقل عمومی شهر باید برنامه ریزی دقیق تری نسبت به روزهای به خصوص سال داشته باشد؛ حال بماند که در روزهای عادی سال هم وضعیت چندان چنگی به دل نمی زند اما در روزهایی که نیاز مبرم به مدیریت بحران است باید مدیریت، حواسش به همه چیز باشد حتی بهتر از دیگر ارگان های نظارتی کشور.

گزارش از محمد گلچین زاده