به گزارش «پرشین خودرو»، قدیمی ها می گویند وقتی پاییز پر بارشی داشته باشید در زمستان خیلی نباید از آسمان انتظار باران داشته باشید. وضعیت زمستان امسال اما متفاوت تر از سالیان گذشته است. از طرفی در یک برهه زمانی دست کم 20 روزه آسمان صاف بود و هوا بهاری اما در عرض 2 روز به یکباره همه چیز دگرگون شد و چنان برف و بارانی به جان مردم افتاد که همه دوباره به پالتو پوست ها و پلیور ها پناه بردند که مدتی بود گوشه جا لباسی ها یا در کمد آویزان رها شده بود. هم اینک دوباره وضعیت کج دار و مریض دنبال می شود گویا آسمان تکلیف خودش را نمی داند و قدیمی ترهای پر مدعا مانده اند چه حکمی برای زمستان پیش رو صادر کنند. اینک بیش از 25 روز می شود که از زمستان گذشته و تنها فقط یک نوبت باران باریده است. از آنجا باران این روزها حسابی حساس شده که آلودگی امان از ریه های مردم بریده و به ظاهر حالا حالا ها هم خیال رفتن از آسمان تهران را ندارد. شنیده ها حاکیست این مهمان ناخوانده و آزاردهنده تا پایان دی ماه امسال خیال بار بستن هم ندارد. کمیته اضطرار مانده باید چند روز دیگر مدارس را تعطیل کند و جواب تعویض مکرر تاریخ امتحانات دانش آموزان را چه بدهد. گویا تنها دوای بی درمان این هوای آلوده همان بارش برف و باران مقطعی است که دست کم شهروندان را به گوشه ای دنج بکشاند و احتمالا چند نفس عمیق جانانه. اما اندکی که بیشتر به مساله فکر می کنیم می بینیم چرا باید آفریدگار به فریاد شهروندان برسد و چرا خود بنده پروردگار دست به کاری نمی زند؟ چرا باید پس از چند قطره باران بعد از روزهای متوالی هوای آلوده، دوربین تلویزیون به میان شهروندان (معمولا ساکن تجریش و زعفرانیه) برود و آنها را در حال قدم زدن و استشمام هوای تمیز شکار کند و این سوال تکراری که «نظر شما درباره هوای بارانی چیست» را بپرسد؟ به ظاهر همه دست در دست هم داده اند تا این مشکل «انسان کش» را با توجه به عنایات الهی حل و فصل کنند و کاری در این زمینه غیر از دعا برای بارش باران صورت ندهند. هوا آلوده است و بنا به آمار بهشت زهرا روزانه 30 نفر بیش از میانگین هر روز تهران روانه قبرهای اندک این قبرستان می شوند. آیا برای کسی مهم نیست این نوع مردن؛ تازه اگر اسمش را کشته شدن نگذاریم. به نظر می رسد تعلل در این زمینه کافی باشد. اصلا چه ایرادی دارد از نخبگان و دانشمندان سایر نقاط دنیا پرسیده شود چگونه این مشکل وحشتناک باید حل و فصل شود. اگر به راستی برج های منطقه 22 باعث و بانی این وضعیت است خراب کنید و باور کنید ساکنان خود منطقه در این تخریب پیش قدم می شوند. اگر اتومبیل های آلوده مقصر هستند جلوی تردد آنها را در سطح شهر بگیرید. اگر کارخانه ها مسبب تسلیم شدن جان آدمی هستند آنها را تعطیل و به خارج از شهر منتقل کنید. هر کار می خواهید بکنید هر چه سریعتر به سرانجام برسانید. وقایع این روزهای تهران، انسان را یاد سال 2010 می اندازد؛ روزنامه های محلی ایالت می سی سی پی امریکا مادام نشت نفتی در خلیج مکزیک و قول مسئولان برای پایان دادن به این فاجعه در ماه اگوست( 2 ماه بعد از انفجار سکوی نفتی) را تیتر زدند: مردم تا اگوست منتظر نمی مانند ! باید دید آیا شهروندان تهرانی تا پایان دی این وضعیت ناهنجار را تحمل می کنند؟