ساسان قربانی دبیر انجمن قطعه‌سازان ایران  گفت: هیئت‌های مختلفی از کشورهای اروپایی و آسیایی برای همکاری با قطعه‌سازان ایران، اعلام آمادگی کرده‌اند.

وی در ادامه گفت: این فرآیندی مثبت برای قطعه‌سازی کشور است که عرصه صادرات محصولات به بازارهای جهانی فراهم شود.

این تولید کننده قطعات خودرو اعلام کرد: در حال حاضر مذاکراتی انجام شده ولی ما منتظر ارسال فرم RFQ از سمت شرکت‌های ژاپنی، کره‌ای و تعدادی از شرکت‌های خودروسازی اروپایی هستیم.

وی در ادامه توضیح داد: در فرم مذکور، شرکت‌ها قیمت محصولات، استانداردهای کیفی و مدیریتی توان تامین مالی مواد اولیه توان مالی ارسال کالا و مشخصات کیفی و کمی دیگر شرکت‌های قطعه‌سازان ایرانی را سنجش کرده و در نهایت با مقایسه با پیشنهادات دیگر در زمینه همکاری با کشورمان تصمیم‌گیری می‌کنند.

ساسان قربانی با اشاره به همکاری قطعه‌سازان ایرانی با شرکت رنو افزود: این مرحله مهمی برای صنعت کشورمان است تا به شبکه تولید قطعات خودروی جهانی وارد شود و برای نیل به این هدف باید سعی کنیم با استانداردهای بین‌المللی دست یابیم.

وی در پایان گفت: ارسال‌ فرم‌های RFQ بعد از پسا برجام صورت گرفته و تولیدکنندگان داخلی باید تمام تلاش خود را به خرج دهند تا از موقعیت کنونی کمال بهره‌برداری را انجام دهند.

ورود صنعت خودروسازی کشور به بازارهای جهانی

بهرام شهریاری عدالتیان عضو سابق هیئت مدیره انجمن قطعه‌سازان گفت: قبل از تحریم‌ها چند شرکت مختلف بین‌المللی از جمله پژو و رنو با ایران قرارداد تولید قطعات خودرو بسته بودند که با ایجاد تنگناهای سیاسی و تشدید تحریم‌ها این قراردادها فسخ شد.

وی در ادامه افزود: چند سال پیش شرکت تومن ژاپن 28 شرکت قطعه‌سازی در 14 استان کشور مورد بررسی قرار داد و حتی به چند شرکت گرید تولید قطعات داده شد و وارد مذاکره جدی شد اما وجود تحریم‌ها موجب شد تا این همکاری قطع شود.

وی اظهار داشت: این رویکرد شرکت‌های خارجی از یکسو نشان‌دهنده توان بالای قطعه‌سازان داخل است و از سوی دیگر نشان می‌دهد با از بین رفتن سد بزرگ تحریم‌ها آینده روشن را برای این صنعت کشور و تقویت صادرات در این بخش نوید می‌دهد.

عدالتیان شهریاری افزود: بهترین راهکار سپردن این بخش از صنعت به دست بخش خصوصی و مشارکت این بخش با شرکت‌های خودروسازی بزرگ دنیا است تا بتوانیم با کیفیت بالا و با قیمت مناسب به بازار ارائه دهیم.

وی در پایان گفت: خصوصی شدن کامل این صنعت را باید به فال نیک گرفت و قطعا تکرار سیاست‌های گذشته در آینده بی‌فایده خواهد بود.