به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از زومیت، 9 دستگاه نهایی استون مارتین‌ DB9 از خط مونتاژ این شرکت در گایدون (Gaydon) انگلستان خارج شدند تا اختتامیه‌ای بر ۱۳ سال تولید این خودرو باشد. 

قبل از ورود DB11 با پلتفرم جدید و پیشرانه‌ی توربوی دو قلوی V12 به جاده، استون مارتین DB9 یکی از مهم‌ترین مدل‌های تولیدی در تاریخ ۱۰۰ ساله‌ی این شرکت بود. این خودرو کمک زیادی به استون مارتین در دوره‌ی بحرانی این شرکت در سال‌های ۲۰۰۶ و پس از فروش آن توسط فورد، کرد. به مناسبت تجلیل از DB9 بخش ویژه‌ی ‌Q استون مارتین ۹ دستگاه نهایی را سفارشی‌سازی و به صورت خاص ارتقا داده است.

استون مارتین DB9 برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ معرفی شد که به موفق‌ترین و تا حدودی‌ زیباترین خودروی در تاریخ این شرکت تبدیل شد. این خودرو همچنین اولین استون مارتین تولید شده در مقر جدید گایدون (در آن زمان) بوده است.

DB9 جانشین DB7 شده بود که در بین سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۰۴ به تعداد ۹۰۰۰ دستگاه تولید و فروخته شد. DB9 به پلتفرم آلومنیومی فشرده و جدید VH (عمودی/افقی) که از ونکوئیش V12 به عاریت گرفته بود، مجهز شده بود. بدین ترتیب استون مارتین پلتفرم ۲۰ ساله‌ی DB7 را که توسط جگوار طراحی شده بود را کنار گذاشت.

داخل این خودرو نیز نسبت به نسخه‌های پیشین مدرن‌تر بود و با تکنولوژی‌هایی مانند مسیریاب ماهواره‌ای و بلوتوث و با طراحی ظاهری منحصر به فرد در کل خودرو همراه شده بود که بدین ترتیب DB9 را به رقیب سرسختی در بخش خودروهای لوکس و سوپراسپرت تبدیل کرد.

استون مارتین DB9 در ابتدا به پیشرانه‌ی ۶ لیتری V12 بود مجهز شده بود؛ این پیشرانه با توسعه‌ی نمونه‌ی دوراتک Duratec) V6) فورد که در دهه‌ی ۹۰ تولید شده بود، ساخته شد. پیشرانه‌ی V12 استون مارتین DB9 دارای توانی معادل ۴۴۴ اسب بخار و ۵۶۹ نیوتن-متر گشتاور بود که به آن امکان رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در کمتر از ۴.۸ ثانیه می‌داد و در نهایت نیز حداکثر سرعت ۲۹۹ کیلومتر بر ساعت را ثبت می‌کرد. 

پلتفرم VH استون مارتین DB9 پایه و اساس محصولات آینده‌ی این شرکت اعم از رپید (Rapide)، ویراژ (Virage)، ونکوئیش، ونتیج V8 و ونتیج V12 را تشکیل داد.

بعد از رونمایی DB9 در سال ۲۰۰۳ این خودرو چندین بروزرسانی مختلف را تجربه کرده است که مهم‌ترین آن‌ها در سال ۲۰۱۳ بود. این نسخه‌ی اصلاح شده به پیشرانه‌ی ۵.۹ لیتری V12 با توان خروجی ۵۱۰ اسب بخار و ۶۲۰ نیوتن-متر گشتاور مجهز شده بود. از دیگر تغییرات DB9‌ در این بروزرسانی که می‌توان به آن اشاره کرد، استفاده از جعبه‌دنده‌ی خودکار شش سرعته تاچ‌ترونیک Touchtronic) ۲) بود، که به این خودرو امکان رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در مدت زمان ۴.۶ ثانیه را می‌داد.

نسخه نهایی DB9 با نام DB9 GT در سال ۲۰۱۵ عرضه شد. این خودرو با بروزرسانی‌های مختلفی همراه بود که می‌توان به افزایش توان پیشرانه به ۴۲۰ اسب بخار و ۶۲۰ نیوتن-متر گشتاور اشاره کرد.

استون مارتین DB9 با DB11 جایگزین می‌شود که با پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر توربوشارژ شده‌ی ۵.۲ لیتری خود، ۶۰۰ اسب بخار توان و ۷۰۰ نیوتن-متر گشتاور را در اختیار راننده قرار می‌دهد و تنها در مدت زمان ۳.۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. حداکثر سرعت DB11 نیز ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است.

اگر چه DB9 از تولید خارج شده است، اما سازه‌ی بدنه‌ی آن با تغییرات جزئی در خودروهای رپید ، ونکوئیش و ونتیج همچنان به کار گرفته خواهد شد.