به گزارش خبرنگار «پرشین خودرو»، چند روزی است که حال و هوای آسمان تهران به قدری خراب شده که همه را به فکر چاره انداخته است و البته کیست که نداند و یا به یاد نیاورد که این آسمان در سال چند باری آلوده شده و در همان چند بار هم سر و صدا به پا می کند اما بعد از بارش یک باران و یا وزش یک نسیم، وقتی همه چیز به حالت اول بر می گردد همه این دلواپسی ها تمام شده و روز از نو روزی از نو!

یعنی این همه فکر و ایده و نظر فقط برای 2 هفته است و بعد از آن تنها چیزی که باقی می ماند مردمی هستند که به خاطر آلودگی هوا کارشان به دکتر و قرص و آمپول کشیده شده است و البته در گوشه و کنار خانه هر کدام از ما نیز ماسک های فیلتر داری که برای آن روزهای آلوده خرید کرده بودیم دیده می شوند.

هر سال و با رسیدن فصل خنک یا همان پاییز و باز با آلوده شده هوا همه مدیران دلسوز کشور به یاد آلودگی هوا، مضرات آن و راههای کم کردن آثار سو آلودگی مثل مصرف 2 لیوان شیر در روز یا استفاده از ماسک های فیلتردار می افتند و البته یک داغ قدیمی نیز تازه می شود.

این داغ قدیمی همان خودروی بی مصرف و آلوده کننده هواست که در چند روز سال باعث می شود که مدیران ارگان های مسوول به جای پاسخ دادن به سو مدیریت های خود و ضعف عملکردشان، تمام تقصیرها را به گردن این آهن پاره های میلیونی انداخته و البته نفس راحتی بکشند.

اما خودرو متهم اصلی کدام پرونده های مدیریتی کشور است:

آلودگی هوا، آلودگی محیط زیست، تصادفات جاده ای و غیر جاده ای.

البته با توجه به اینکه این محصول بی زبان بوده و نمی تواند از خود دفاعی بکند می توانیم پرونده های ذیل را نیز به این آهن پاره ربط دهیم به طور مثال:

آلودگی آب آشامیدنی، کشتار سگ های بی خانمان توسط تزریق اسید، بی کاری جوانان تحصیل کرده و غیر تحصیل کرده، گران شدن قیمت ارز، ارزان شدن قیمت جهانی نفت، مشکل سو تغذیه مردم آفریقا و هزاران پرونده دیگر می تواند مقصرش خودرو باشد.

هیچ کسی در این که برخی از خودروهای موجود در کشور به علت برخی مشکلات در تولید و قدیمی بودن متهم آلودگی هوای شهرهای بزرگ هستند شک ندارد اما آیا خودرو تنها متهم است؟ آیا بنزین مصرفی در کشور که سه سال است با تبلیغات فراوان از افزایش کیفیتش سخن می گوییم، متهم نیست؟ آیا صنایع مختلف موجود در کشور مانند نفت، پتروشیمی، گاز و صنایع تولیدی که در هزاران شهرک صنعتی مستقر هستند در این حجم بالای آلودگی نقشی ندارند؟

اینکه تنها برای نجات خود از پاسخگویی به افکار عمومی باز هم خودرو را انتخاب کرده و جلو بیندازیم شاید در این مقطع زمانی دیگر پاسخگو نباشد و مردم دیگر بدون تعمل و چشم بسته این متهم را برای اعدام؛ پای چوبه دار نمی برند.

آیا خودرو به عنوان وسیله حمل و نقل تنها در ایران مورد استفاده خانواده ها قرار می گیرد؟ آیا تنها خودروهای ایرانی دود تولید می کنند؟ آیا در ظرف کمتر از 4 سال توانسته ایم تمام تولیدات بنزینی خود را از استاندارد یورو 2 به یورو 4 تبدیل کنیم؟ آیا در حالی که بعد از گذشت چند دهه هنوز نتوانستیم پالایشگاه آبادان را سر پا کنیم می توانیم باور کنیم که در مدت 3 ساله گذشته تمام پالایشگاه های نفتی ایران بنزین یورو 4 تولید می کنند؟

تا همین چند ماه پیش بر اساس آمار تنها هشت کلانشهر بنزین یورو 4 دریافت می کردند و این رقم تحویلی در حدود 22 میلیون لیتر بوده این در حالی است که بر اساس آمار آبان ماه میانگین مصرف روزانه بنزین در هفته نخست آبان‎ به ٧٣,٣ میلیون لیتر، هفته دوم به ٧٢.٤ میلیون لیتر و هفته سوم آبان‎ماه به ٧٣ میلیون لیتر رسید.

به گزارش شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران در شرایط فعلی ظرفیت تولید بنزین با استاندارد یورو4 کشور به حدود 26 میلیون و 300 هزار لیتر در روز رسیده است که پیش بینی می‌شود با بهره برداری از سه طرح جدید پالایشگاهی، ظرفیت تولید این فرآورده استراتژیک نفتی با استاندارد یورو 4 به مرز 50 میلیون لیتر در روز افزایش یابد.

این یعنی اگر این 3 طرح بزرگ در لاوان ، بندرعباس و ستاره خلیج فارس هم از همین امروز فعال شوند ما روزانه بیش از 23 میلیون لیتر کمبود بنزین داریم.

بنابراین وقتی بنزین مصرفی ما در کشور هنوز یورو4 نیست و سازمان استاندارد بارها اعلام کرده است در یورو 4 بودن بنزین های وارداتی نیز شک و شبهه وجود دارد، بنابراین چرا تنها مقصر بی نفسی مردم تهران و ایران می شود خودرو؟

سازمان محیط زیست، سازمان استاندارد و وزارت نفت به خوبی می دانند که اگر تمام خودروهای شهرهای بزرگ ایران را با خودروهای درجه یک جهان تعویض کنیم، تا زمانی که بنزین درون باک این خودرو ها بی کیفیت باشد، وضعیت تغییر که نمی کند هیچ، اوضاع خراب تر از قبل هم می شود.

این نکته را برای آن مدیریانی که خودشان را به ندانستن زده اند باز گو می کنم که: اگر در خودروی دارای استاندارد یورو4 و یورو5 که قانون جدید سازمان محیط زیست برای واردات و تولید خودرو است بنزینی غیر از یورو 4 و یورو 5 بریزیم، میزان آلودگی آن خودرو از پیکان جوانان دهه 50 و 60 بیشتر خواهد شد!

این همان نکته ای است که مدیران این چند مجموعه همیشه طلبکار از خودرو، بیان نمی کنند. تا زمانی که شما به تعهدات خود برای تولید بنزین یورو 4 و یورو 5 عمل نکرده و در ارزیابی های خود استاندارد نبودن برخی از بنزین های وارداتی را زیر سیبیلی رد کنید، آلودگی هوا تغییر نمی کند.

تا زمانی که شما حاضر نشوید در خروجی نیروگاه ها، پتروشیمی ها و بقیه صنایع از تصویه کننده های گران قیمت استفاده کنید هوا همین است که می بینید.

خودتان بهتر می دانید که اگر تمام خودروهای سواری کشور همین امروز متوقف شوند و مردم برای احترام به سلامتی خود از خودروی شخصی بهره نگیرند، باز هم اتوبوس ها، کامیون ها، مینی بوس ها، نیروگاه ها، پالایشگاه ها، آجر پزی ها و هزاران صنعت دیگر که برای بقاء از سوخت بی کیفیت داخلی استفاده می کنند، هستند تا جای خالی خودروها را پر کنند.

امسال هم می گذرد و از چند روز دیگر به قول برخی از کارشناسان هواشناسی با ورود یک سیستم هوایی پر فشار و شاید کم فشار و البته احتمالا باران زا، مشکل آلودگی هوای تهران رفع می شود اما؛ شما را به خدا قسم از فردای رفع آلودگی، به جای رفتن در خواب زمستانی، فکری برای رفع مشکلات کلانشهری همانند تهران و سایر شهرهای بزرگ کرده و در مورد خروج خودروهای فرسوده از ناوگان شهری و خدماتی، تعویض خودروهایی که با سیستم های قدیمی کار می کنند و گذاشتن فیلتر تصویه هوا در نیروگاه ها و پالایشگاه های بزرگ کشور کاری کنید تا دیگر لازم نباشد در آبان ماه سال 96 باز هم دست به دامان خودرو و خودروسوار شوید.

باشد که دیگر لازم نباشد برای دیدن آسمان تهران به بالای برج میلاد رفته و بعد از گذر از لایه های آلاینده، آسمان آبی را ببینیم.

انشاالله.