به گزارش «پرشین خودرو»، روزنامه «شهروند» در این رابطه ادامه می‌دهد: همه عالم و آدم را نقد می‌کنیم و به قول معروف برای خودمان درِ پپسی باز می‌کنیم که چنین هستیم و چنان، ولی وقتی که پایش بیفتد تمام داشته‌های خود را چوب حراج می‌زنیم و به جای برخورد با کسانی که چنین مشغول تخریب جامعه و اعتماد عمومی هستند، فقط لبخندی بر لبان ما می‌نشیند و تمام.

به‌عنوان یک ایرانی باید خجالت بکشیم که برخی افراد به نام یک مؤسسه فرهنگی! فیلم کوتاهی را در قالبی سخیف علیه پزشکان و نیز خودروسازان کشور ساخته‌اند و در فضای مجازی منتشر و آنان را دزد خطاب ‌کرده‌اند. تردیدی نیست که این نوع کارها آگاهانه یا ناآگاهانه درصدد زدودن اعتماد از جامعه است. اعتمادی که بزرگترین سرمایه برای هر جامعه‌ای است.

جامعه پزشکی ایران مثل هر گروه دیگری دارای نقاط قوت و ضعف است و در جامعه‌ای که به شدت مادی شده است، آنان نیز کمابیش از این قاعده مستثنا نیستند، با این تفاوت که بر خلاف دیگران بعضا تا ٢٥‌سال به صورت مداوم درس خوانده‌اند و جزو نخبگان این کشور بوده‌اند و در جهان نیز به‌عنوان پزشکان حاذق شناخته می‌شوند و اگر امکانات پزشکی و بیمارستانی ایران در حد کشورهای توسعه‌یافته بود، بدون تردید مجموعه درمان و پزشکی ایران جزو رتبه‌های خوب جهانی بود، همچنان که اکنون نیز چنین هستند. با وجود انتقادات و تبلیغات سوئی که علیه پزشکان صورت می‌گیرد و بخشی از آن انتقادات درست هم هست، پزشکان هنوز هم جزو مورد اعتمادترین اقشار اجتماعی هستند، این را نه یک نظرسنجی که مجموعه‌ای از نظرسنجی‌ها تأیید می‌کند.

گزارش‌ سال گذشته درباره اعتماد اجتماعی نشان می‌دهد که پزشکان پس از معلمان و استادان دانشگاه بیشترین اعتماد را نزد مردم داشته‌اند و فاصله آنان با سایر اقشار اجتماعی و حرفه‌ای بسیار زیاد است. اینکه روزانه و هفتگی برخی خطاهای پزشکی و حتی بی‌انصافی‌های آنان را معیار قضاوت درباره یک قشر مهم بدانیم، از دزدی بدتر است.

ایالات متحده آمریکا قوی‌ترین و معتبرترین مجموعه و جامعه پزشکی و درمانی جهان را دارد، ولی همزمان سالانه بیش از ٢٥٠‌هزار نفر به دلیل اشتباهات قابل پیشگیری پزشکی در این کشور فوت می‌کنند و گفته می‌شود سومین عامل مرگ‌ومیر انسان در ایالات متحده اشتباهات پزشکی است. جالب اینکه هزینه‌های درمان نیز در آن‌جا بالاست و جالب‌تر اینکه یکی از منابع مهم درآمدی این کشور جذب بیمار برای درمان است، ولی کسی آنها را دزد خطاب نمی‌کند، سهل است که احترام هم می‌بینند. در همین ایران بسیاری از مردم رضایت کامل از پزشکان خود دارند، البته برخی از پزشکان نیز وظایف حرفه‌ای و انسانی خود را خوب انجام نمی‌دهند ولی این گروه هیچ‌گاه در اکثریت نبوده‌اند.

این حملات به پزشکان، حمله به جامعه ایران ولی از یک موضع بسیار سخیف و غیر انسانی است. بخشی از آن نیز ناشی از حسادت‌های بی‌مورد است. البته به این نوع کژذهنی‌ها حرجی نیست، بر سکوت ما به‌عنوان شهروندان ناظر انتقاد است؛ شهروندانی که باید از دستاوردهای مثبت جامعه خود دفاع کنیم و تنها در چنین صورتی حق انتقاد از نقاط ضعف آن را داریم.

مسأله فقط پزشکان نیست، حتی خودروسازان نیز بی‌نصیب از این توهین نمانده‌اند. بله، درست است که به لحاظ کیفی از تولیدات خوب خارجی عقب هستیم، ولی در چه زمینه‌ای جلو هستیم که تنها از آنان توقع چنین پیشرفتی را داریم؟ حالا در زمینه پزشکی که وضعیت کیفی بهتری داریم، چقدر به آنان ارج می‌نهیم که اگر خودروسازها به چنین جایگاهی برسند، ارجمند خواهند شد؟ این به معنای دفاع از خودروسازها نیست که نویسنده هم در مواردی عصبانی از خودرو ایرانی خود شده است، ولی خودروسازها به مراتب از بسیاری از حوزه‌های دیگر اگر بهتر نباشند، بدتر نیستند. به‌علاوه، چگونه می‌شود گمان کرد که یک مجموعه بزرگ کارشناسی و کارگری متمایز از سایر مجموعه‌های کشور است؟

آنان هم مثل همه مهندسان و کارشناسان دیگر کشور در بخش‌های نفت، فولاد، سیمان، پتروشیمی، نساجی و صنایع غذایی و... هستند و تافته جدا بافته‌ای نیستند. اگر می‌بینیم که در یک بخش مثل صنعت محصولات غذایی وضعیت بهتری از صنعت دیگر مثل نساجی داریم، دلیل آن بالا بودن سطح تخصصی کارکنان اولی نسبت به دومی نیست. آنان عموما از دانشگاه‌های مشابهی فارغ‌التحصیل شده‌اند. مشکل در جای دیگری است. در مقررات، در ناکارایی بخش‌های دیگر، در ضوابط گمرکی، در ناپایداری روابط خارجی و... و اینهاست که می‌تواند یک صنعت را تضعیف و دیگری را تقویت کند. والا کارشناسان صنعت خودرو ایران از کارشناسان صنعت برق یا سیمان و پتروشیمی و نفت چیزی کمتر ندارند. این نوع تخریب‌کنندگان نیروی انسانی کشور خوب است ابتدا نگاهی هم به خود بیندازند. مگر تولیدات خودشان در حد استانداردهای جهانی است؟ اگر فیلمشان را دوبله کنند و به خارج بفرستند، ذره‌ای ارزش ندارد؛ ضمن این‌که در این نوع نگاه‌های انتقادی همواره منتقد خود را در جایگاهی می‌بیند که انگار فقط اوست که پاک مانده و در عالی‌ترین سطح عمل می‌کند. این منتقدان خودشان را تافته جدا بافته می‌بینند و از موضع بالا به همه تهمت می‌زنند و نقد می‌کنند.

این نحوه برخورد با اقشار حرفه‌ای ایران، جز آنکه سرمایه انسانی و اعتماد اجتماعی را مخدوش و تضعیف می‌کند و امید را در جامعه از میان می‌برد، نتیجه دیگری ندارد. این رفتارها غیرمسئولانه است و حتی اگر انتقادهای درستی هم در آن باشد به دلیل این رفتارها دیگر شنیده نخواهد شد.

دو روز قبل هم «سلامت آنلاین» به ساخت و انتشار این کلیپ اعتراض کرد و در بخشی از مطلب خود نوشت: پیگیری‌های خبرنگار سلامت‌آنلاین حاکی است این مؤسسه اصلاً مجوز فعالیت از سوی وزارت ارشاد را هم ندارد و نام این مؤسسه در هیچ بخش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت نشده است. جالب است که همین مؤسسه بدون مجوز در برخی جشنواره‌های فرهنگی شرکت می‌کند و حتی مقام می‌آورد!