بازیگر «من ترانه پانزده سال دارم» در این باره نوشت: «به روحانی رأی میدهم. چون خفقانِ هشت سالِ پیش از او را به یاد دارم، و نمیخواهم به آن روزها برگردم.

چون گران شدن ساعت به ساعتِ ارز و دارو را در هشت سالِ پیش از او به یاد دارم. به یاد دارم گاهی با کمترین خطا در اظهارنظرهای مسئولین، چطور وبسایتهای خریدوفروش ارز بر اثر هجوم مردمِ وحشتزده از کار می افتاد.

چون تحریم دارو را در هشت سالِ پیش از او به یاد دارم; تلف شدن بسیاری از مردم کشورم را در جنگ خاموش محرومیت از داروهای خاص، و گرانی سرسام آور آنها.

چون حس ناامنی را، وحشت از جنگ را، در هشت سالِ پیش از او به یاد دارم. وقتی سیاستمدارانمان به جای رفتن راه درستِ مذاکره و تسامح، در تریبونهای جهانی چیزی جز جملات کودکانه و سخیف به کار نمیبردند و باعث استهزای مردم بی گناه کشورم میشدند.

چون حاضر نیستم همان وضع و همان مواضع، مثل کابوسی که پیشتر دیده ایم دوباره به سراغمان بیاید. به روحانی رای میدهم چون حس افتخاری که در دولت او بسیاری از مردم را، بعد توافق تاریخی ژنو به خیابانها آورد و بعد از مدتها بانی آرامششان شد، به یاد دارم.

به روحانی رای میدهم به خاطر تک رقمی شدن تورم، به خاطر شروع به رفع ساختاری مشکلات اقتصادی و نه توهین به عزت مردم با حاتم بخشی و اعانه. به خاطر طرح تحول سلامت، به خاطر شهیندخت مولاوردی، به خاطر بنزین پاک تر، به خاطر محمدجواد ظریف، به خاطر فضای بازتر فرهنگی، به خاطر برجام، و مهمتر از همه به این خاطر که بتوان هنگام نقد، هنگام شکایت و هنگام مطالبه، با دولتی روبرو بود که اخم نمیکند، مرعوب نمیکند، و اهل گفت‌وگوست.»