یک کارشناس صنعت خودرو با بیان این مطلب به «پرشین خودرو» گفت: در ایران هزینه تحقیقات نسبت به درآمد ناخالص ملی کمتر از نیم درصد است در حالی که در برخی کشورها این رقم به دو تا سه درصد می رسد که یکی از مهمترین دلایل آن را می توان نامناسب بدودن فضای کسب و کار کشور عنوان کرد. به گفته وی، بر اساس اطلاعات وبگاه بورس نیویورک، سرمایه ثابت شركت GM بالغ بر 270 میلیارد دلار است و اگر چه تفكیك سرمایه هایی خطوط تولید از دیگر سرمایه های ثابت در دسترس نیست، اما می توان حدس زد كه سرمایه های تولیدی دست كم می تواند در حدود 200 میلیارد دلار باشد و با توجه به آنكه سرمایه های بخش موتور به همراه مجموعه های متاثر از آن مثل جعبه دنده معمولا 20 تا 25درصد سرمایه گذاری خودروسازان را شامل می شود، برآورد می شود سرمایه ثابت GM مرتبط با موتور احتراق داخلی در حدود 50 میلیارد دلار باشد. وی با بیان اینکه مجموعه قطعات موتور و مجموعه های جانبی آن از بیش از چند صد قطعه تشكیل می شود كه تعداد انگشت شماری از آنها كه البته از نظر ارزشی و عملكردی كلیدی هستند توسط خودروساز تولید و مابقی از سازندگان خریداری می شود اظهار داشت: گرچه نمی توان از میزان سرمایه تولید قطعه سازانی كه قطعات قوای محركه GM را تامین می كنند برآورد دقیقی ارائه كرد اما بر اساس شواهد كلی كه در ارتباط با نسبت كلی سرمایه قطعه سازان نسبت به خودروسازان در دسترس است، احتمال دارد سرمایه سازندگان GM در حوزه قوای محركه بیش از 200 میلیارد دلار باشد و به عبارت دیگر مجموع سرمایه GM و سازندگانش در حدود 250 میلیارد دلار است و حال اگر این نكته را مد نظر قرار دهیم كه سهم GM در صنعت خودرو دنیا كمتر از 10درصد‌ است، باید اذعان كنیم كه در حال حاضر حدود 2.5 تریلیون دلار سرمایه تولیدی در صنعت موتور خودرو در این شرکت فعال است. وی با اشاره به اینکه متاسفانه در کشور ما خودروسازان توجه چندانی به بخش تحقیقات و توسعه از خود نشان نمی دهند، اظهار داشت: با وجود اینکه صنعت خودروسازی در کشور قدمتی بیش از 45 سال دارد ولی مشخصا همیشه موتور خودروهایی که در کشور تولید می شود مالکیت خارجی داشته و با وجود تولید قطعات برخی موتورها در کشور، خودروسازان نقشی در طراحی و تولید آن نداشته اند. وی با بیان اینکه متاسفانه جایگاه تحقیق و توسعه از سوی مسئولان به طور کامل شناخته نشده است، ادامه داد: در صنعت خودرو عموما به ایجاد خط همبندی موتورهای طراحی و تولید شده توسط خودروسازان دیگر و حداکثر در دست گرفتن زنجیره تامین قطعات با تکیه بر خودکفایی قطعات در داخل اکتفا شده است به طوری که می توان گفت سیاست گذاری کشور در این حوزه از عدم جامع نگری و درک اهمیت و جایگاه صنعت موتور رنج می برد. وی با تاکید بر اینکه مقایسه صنعت خودروسازی ایران را با شرکتی همچون تویوتا یا بنز اشتباه است، ادامه داد: اما مقایسه صنعت خودرو ایران با شرکتی همچون هیوندای که سابقه ای برابر با عمر صنعت خودرو ایران دارد نشان دهنده میزان عقب ماندگی ما در بخش تحقیق و توسعه است چرا که امروزه شرکت هیوندای حتی یک خودرو را با موتوری با مالکیت خارجی تولید نمی کند و ما همچنان در جایگاهی ایستاده ایم که 45 سال قبل قرار داشتیم. این کارشناس صنعت خودرو با اشاره به اینکه منکر حرکت هایی که طی چند سال اخیر در بخش تحقیقات موتور کشور صورت گرفته است نمی شوم، گفت: از هشت سال قبل حرکت هایی در کشور صورت گرفت و موتور ملی پایه گاز سوز طراحی شد که این امر گامی مثبت و بزرگ در راه بومی سازی صنعت خودرو کشور محسوب می شود. وی با اشاره به برخی مشکلات موجود در راه تحقیقات و توسعه موتور گفت: كمبود بودجه و در برخی اوقات نبود بودجه یكی از چالش های پیش روی امر تحقیقات است. عدم درك مناسب مدیران از موضوع پژوهش و داشتن نگاهی غیرضروری و لوكس به این امر مهمترین دلیل محدودیت منابع مالی مراكز تحقیقاتی است. وی با بیان اینکه متاسفانه مدیران ما به این نوع سرمایه گذاری ها دید کوتاه مدت دارند، ادامه داد: برای رسیدن به رشد در این موضوع باید استراتژی کلان و بلند مدت داشت و سرمایه گذاری های هنگفت کرد تا بتوان در رقابت با دیگر خودروسازان در بازارهای جهانی حرفی برای گفتن داشت. به گفته وی، از سوی دیگر فعالیت های تحقیقاتی بر خلاف سایر فعالیت های تولیدی یك شركت خودروساز، دارای ریسك بالایی است. از صدها طرح و ایده ای كه در یك مركز تحقیقات بررسی و پرورانده می شود شاید یكی یا دو مورد به تولید انبوه برسد که همین ریسك بالا و زمان بر بودن پروژه ها به چالش مدیران مراكز پژوهشی با مدیران ارشد شركت‌ها تبدیل شده است. وی با بیان اینکه یک شرکت خودروساز به تنهایی نمی تواند تمام سرمایه های لازم در بخش تحقیقات و توسعه را تامین کرده و باید همه شرایط و زیرساخت ها آماده باشد، اظهار داشت: دراین پروسه باید همه ارگان ها و نهادهای مرتبط با صنعت خودرو مانند قطعه سازان، زنجیره تامین و ... همگی در کار پژوهش سرمایه گذاری کنند و گوشه ای از کار را به دست بگیرند.