به گزارش  پرشین خودرو، حضور پلیس در جاده‌ها باید به عنوان یک عامل بازدارنده برای پیشگیری از وقوع تخلفات باشد و از نظر کارشناسان و صاحب‌نظران این امر جایگاه قابل توجهی در جلوگیری از بروزتصادفات رانندگی دارد.

 بعضی از رانندگان تا پیش از اطلاع از حضور پلیس در نقاط مختلف جاده های کشور، اقدام به زیر پاگذاشتن قوانین راهنمایی و رانندگی کرده و از فرصت نبود عوامل پلیس، سوءاستفاده می‌کنند. سوءاستفاده ای که در بسیاری از موارد، به فوت سرنشینان خودروی خود آن ها و یا دیگر مردم مسافر در مسیر جاده ها منجر می شود. این افراد قانون گریز و متخلف به محض دیدن پلیس، رانندگی خود را تغییر می دهند و به عبارتی قانونمند رفتار کرده و قوانین رانندگی را رعایت می‌کنند. این درحالی است که تا قبل از اطلاع از حضور عوامل پلیس راه یا دوربین های ثبت تخلفات، به گونه ای رانندگی می کنند که بسیاری از تصادفات و سوانح رانندگی، در اثر رفتارهای غیر مسئولانه آن ها رخ می دهد.

استقرار پلیس در جاده‌ها با هدف اخذ جریمه نه پیشگیری

آنچه بدیهی است تاثیر حضور عوامل پلیس راهنمایی و رانندگی و پلیس راهور، در جلوگیری از وقوع تصادفات رانندگی است. رانندگان با مشاهده پلیس و اعمال کنترل لازم از سوی آن ها، از بروز رفتارهای پرخطر در رانندگی پرهیز می کنند و نقش بازدارنده و قانون پذیر شدن رانندگان شهری از جمله مواردی است که می توان از آن، به عنوان عوامل کاهش بروز رفتارهای مخاطره آمیز در رانندگی نام برد. کاهش تخلفات رانندگی برابر است با کاهش تلفات سوانح جاده ای و تحقق این امر، در گرو استمرار حضور به جا و نقش آفرینی پلیس و همچنین برخورد با رانندگان متخلف است.

به عقیده کارشناسان اقدامات پلیس در سایر امور، باید با هدف پیشگیری از وقوع هر گونه جرم و تخلفی باشد. به عبارتی همان مثل معروف «پیشگیری بهتر از درمان است» که انگار این قضیه در پلیس راهنمایی و رانندگی صدق نمی‌کند و عوامل این مجموعه، در بحث پیشگیری از وقوع تصادفات توجه چندانی ندارند و تنها به مسأله جریمه اکتفا می کنند؛ جریمه نقدی آن هم بعد از وقوع جرایم رانندگی و همچنین مجروح شدن و فوت افراد بر اثر قانون گریزی رانندگان متخلف، تاثیر بازدارنده ای نخواهد داشت.

آن چه مسلم است لزوم توجه به آموزش و دادن هشدارهای لازم به رانندگان پیش از وقوع هر حادثه‌ای است. به صراحت می توان گفت در مقوله تصادفات جاده ای نباید از نقش هشدارهای به موقع و دادن آموزش های لازم به رانندگان غفلت کرد.

عوامل پلیس در جاده‌ها معمولا در نقاط کور و غیر منتظره مستقر می‌شوند و تخلفات را رصد می‌کنند و رانندگانی را که مرتکب تخلف جریمه می‌کنند. خودرو‌های پلیس پس از پیچ های مختلف، در انتظار سررسیدن رانندگان متخلفهستند تا همانگونه که گفته شد نسبت به اخذ جریمه اقدام کنند. در حالی که بهتر است عوامل پلیس، قبل از پیچ مستقر شوند تا راننده از تخلف پرهیز کند و حادثه تلخی رقم نخورد. در شرایط فعلی اما این اتفاق رخ نمی‌دهد و گا‌هی اوقات راننده خاطی، با ارتکاب تخلفی وحشتناک، جان خود و یا سرنشینان همراه و سایر مسافران را مورد تهدید قرار می دهد.

ترس از جریمه کارساز نیست

آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است. به هر حال از موقعیت فعلی استقرار عوامل پلیس راه در نقاط مختلف جاده های کشور، می‌توان به این مطلب پی برد که هدف پلیس پیشگیری نبوده و بیشتر معطوف به جریمه است. جریمه ای که اگر نقش بازدارنده داشت، باید با آمار کاهش وقوع تصادفات و همچنین تلفات سوانح جاده ای مواجه شویم که تا کنون چنین اتفاقی رخ نداده است.

بهتر است نگاه پلیس راهور نسبت به برخورد با حوادث رانندگی برون جاده ای تغییر کند و استقرار نیرو‌های پلیس در کنار سیستم‌های ITS قبل از نقاط حادثه ساز بیشتر شود و همچنین از نقش آگاه سازی و دادن هشدارهای لازم به رانندگان نیز غفلت نشود.

از سوی دیگر رانندگان نیز باید برای حفظ جان و مال خود و سایرین و همچنین در جهت ارتقای فرهنگ ترافیکی و رانندگی، از ارتکاب تخلف در سطح جاده ها در هر شرایطی پرهیز کنند.

رعایت قوانین از ترس جریمه، یک فرهنگ اشتباه است و این اشتباه در جریان وقوع تصادفات به نسل های دیگر در حال انتقال است. قانون پذیر کردن افراد متخلف، از روی اجبار و ترس از جریمه تاثیری در کاهش جرایم رانندگی جاده ای ندارد.

باشگاه