به گزارش پرشین خودرو به نقل از برترین ها، سفر غذای روح انسان و پر از درس زندگی است. سفر چشم انداز وسیع تری از جهانی که در آن زندگی می‌کنیم ارائه می‌دهد. سفر فرصت دیدن جهان از نگاه افراد دیگر را به ما می‌دهد. ما ایده‌های دیگر که حتی در تقابل با اعتقادات ما هستند را می‌پذیریم، زیرا برای افراد دیگر ارزشمند هستند. ما نباید خودمان را به یک مجموعه ارزش محدود کنیم، زیرا ارزش‌های مهم‌تر دیگری هم هستند که باید از دیگران یاد بگیریم.
رن لوشاتو (Rennes-le-Chateau)، فرانسه
شهر فرانسوی رن لوشاتو، الهام بخش نویسنده آمریکایی «دن براون» در نوشتن کتاب راز داوینچی بوده است. کتاب او داستان یک جام مقدس را می‌گوید که تصور می‌شود در رن لوشاتو باشد. جام مقدس، خون مسیح یا خون سلطنتی بود. این ایده در اصل از کتاب «خون مقدس و جام مقدس» اثر هنری لینکلن و ریچارد لی و مایکل بایجنت گرفته شده است. آن‌ها بر این باور بودند که عیسی (ع) از مرگ روی صلیب فرار کرد و خانواده‌ای با همسری مریم مجدلیه تشکیل داده و دختری به نام سارا به دنیا آورد. آن‌ها به فرانسه فرار کردند و در رنه لوشانو فوت کردند.
سوپیلین (Supilinn)، استونی
سوپیلین شهر سوپ استونی است، زیرا به خیابان‌های آن نام هایی مثل سیب زمینی، نخود فرنگی، لوبیا و طالبی دارند که مواد تشکیل دهنده سوپ هستند. علاوه بر نام خیابان ها، سوپیلین در نزدیکی ساحل رودخانه امایوگی (Emajõgi) قرار دارد. این ساحل معمولا هر سال پر از آب می‌شود و تبدیل به یک کاسه پر از سوپ می‌شود. با وجود خطراتی که دارد، ساکنان هنوز به دلیل ارزانی، خانه‌های چوبی و باغ‌های کوچک در نزدیکی این منطقه می‌سازند.
نجف، عراق
دو مکان مهم برای شیعیان در نجف قرار دارد، یکی آرامگاه امام علی (ع) و دیگری وادی السلام. بیش از ۵ میلیون نفر در وادی السلام دفن شده اند که شامل افرادی عادی و بندگان صالح خداوند می‌شوند. وادی السلام بزرگترین قبرستان دنیا و جهان اسلام است و برخی می‌گویند کسی که در آنجا دفن شود در روز قیامت با امام علی (ع) محشور خواهد شد؛ بنابراین نجف مرکز زیارتی جهان اسلام است.
دهکده کوتوله ها، چین
ساکنان قلمروی آدم کوچولوه‌ها یا دهکده کوتوله‌ها بلندتر از ۱.۱۵ متر نیستند و افسانه‌های خودشان را دارند. ابتدا مردم محلی از بیماری عجیبی که رشد و سلامتی بچه‌های ۵ تا ۷ ساله را مختل کرده بود مضطرب شدند. برخی می‌گویند نفرین اجدادشان است که درست دفن نشده اند. برخی دیگر هم فنگ شویی وحشتناک این منطقه را دلیل عقب ماندگی ساکنانش می‌دانند. برخی هم معتقدند که لاکپشت سیاه بعد از کشته شدن؛ روستاییان را به دلیل حرص و ولعشان نفرین کرد و انتقامش را از نسل‌های آینده آن‌ها گرفته است.
جهنم، آمریکا
یک شهر واقعی به نام «جهنم» در میشیگان آمریکا وجود دارد. نظریه‌های زیادی پیرامون نامگذاری این شهر وجود دارد. در دهه ۱۸۳۰، آن را زیبا و درخشان مثل جهنم توصیف کردند. یا شاید به خاطر گفته بنیانگذار آن «جورج ریوز» باشد که گفت: «نمی دانم، می‌توانید اسمش را جهنم بگذارید، برایم اهمیتی ندارد.» یا شاید از گفته زنان شهر گرفته شده که وقتی شوهرانشان هنوز به خانه نیامده بودند می‌گفتند «دوباره به جهنم رفته» دفعه بعدی که کسی به شما گفت: «برو به جهنم» می‌دانید که کجا باید بروید! هم چنین با پرداخت ۱۰۰ دلار می‌توانید برای یک روز شهردار شهر جهنم باشید!
روستاها (The Villages)
در شهر روستاها، هر خانه‌ای باید حداقل یک فرد ۵۵ سال به بالا داشته باشد. زیرا عنوان یکی از بهترین مکان‌های بازنشستگی در آمریکا را دارد و طبق قانون باید بیشتر جمعیت این شهر را افراد بالای ۵۵ سال تشکیل دهند. چرا بهترین مکان برای بازنشستگی است؟ این شهر طیف گسترده‌ای از جاذبه‌ها مثل ویلاها، میدان‌های شهر، زمین‌های تنیس، زمین‌های گلف، استخرهای شنا، سینما‌ها و .. را شامل می‌شود. اما زندگی در این شهر بسیار گران است، زیرا میانگین قیمت خانه بیش از ۲۰۰۰۰۰ دلار است.
کوبر پدی (Coober Pedy)، استرالیا
کوبر پدی یک شهر زیرزمینی در استرالیاست که از سال ۱۹۱۵ به عنوان معدن اوپال فعالیتش را آغاز کرد؛ بنابراین به عنوان پایتخت اوپال جهان نیز از آن یاد می‌شود. این شهر حدود ۳۵۰۰ نفر جمعیت دارد که به راحتی در خانه‌های زیرزمینی زندگی می‌کنند. بهترین زمان بازدید از این شهر بین ماه‌های اکتبر و مارس است که هوا نه خیلی سرد و نه خیلی گرم است.
جزیره کشتی جنگی، ژاپن
هیچ وقت برای ترسیدن از یک داستان ارواح، داستان جزیره هاشیما یا کشتی جنگی دیر نیست. جزیره هاشیما داستان هزاران زن و مرد و کودکی را بیان می‌کند که برای توسعه کشور مجبور به کار در مناطق معدنی بودند. یکی از کارگران سابق این جزیره، زندگی در هاشیما را مثل زندگی در زندان توصیف می‌کند. هم چنین کارگران زیادی در این جزیره جان خود را از دست داده اند. با این حال جزیره هاشیما به عنوان نمادی از صنعتی شدن ژاپن، یک سایت میراث یونسکو در سال ۱۰۱۵ شناخته شده است.
لانگیربین (Longyearbyen)، نروژ
اگر در حال مرگ هستید برنامه سفر یا سکونت در لانگیربین را نچینید! چرا؟ زیرا دفن مرده در این شهر غیرقانونی است، چون دمای انجماد اجازه نمی‌دهد اجساد تجزیه شوند و به همان صورت حفظ می‌شوند. این شهر قوانین عجیبی هم دارد. هیچ خیابانی نام دارد بلکه همه آن‌ها شماره هستند. هم چنین داشتن گربه به عنوان حیوان خانگی ممنوع است، زیرا گربه‌ها زندگی پرندگان را به خطر می‌اندازند. همه باید تیراندازی را بلد باشند تا اگر خرس قطبی به در خانه شان آمد یا در شهر با آن‌ها مواجه شدند از آن استفاده کنند، اما آوردن اسلحه داخل ساختمان ممنوع است.
سنترالیا (Centralia)، پنسیلوانیا
سنترالیا زمانی محل زندگی بیش از هزار نفر بود، اما حالا به یک محیط سمی و شهر ارواح تبدیل شده که موجب مرگ بازدیدکنندگان می‌شود. دولت در سال ۱۹۶۲ فقط می‌خواست زباله‌ها را در اینجا دفن کند و بسوزاند، اما این واقعیت را نادیده گرفت که این یک گودال معدنی است که به منبع زغال سنگ متصل است. این موجب آتش سوزی زیرزمینی شد و مرکز شهر را تحت تاثیر قرار داد. ذخیره زغال سنگ می‌تواند آتش را به مدت ۲۵۰ سال روشن نگه دارد و اکنون بیش از ۵۰ سال است که سنترالیا می‌سوزد؛ بنابراین بیشتر ساکنان در سال ۱۹۸۰ آن را تخلیه کردند و تحت حمایت ۴۲ میلیون دلاری دولت قرار گرفتند.
نویوا دو کوردیرو (Noiva do Cordeiro)، برزیل
نویوا دو کوردیرو شهر برزیلی است که حدود ۶۰۰ هزار نفر زن متاهل و مجرد بین ۲۰ تا ۳۵ سال دارد. زنان قوانین خاص خود را برای فعالیت روزانه در این شهر تصویب کرده اند و مردان اجازه ورود به این شهر را به جز آخر هفته‌ها ندارند. به عقیده آن‌ها شهر بدون مردان سازمان یافته تر، آرام‌تر و پاک‌تر است، زیرا زنان یکدیگر را بهتر درک می‌کنند.
سیتینیل دی لاس بودگاس (Setenil de las Bodegas)، اسپانیا
تا به حال زیر یک صخره زندگی کرده اید؟ اگر یکی از ساکنان سیتینیل دی لاس بوگاس باشید این را تجربه می‌کنید. صخره‌ها کاربردهای مختلفی در جنگ کاتولیک‌ها و مسلمانان داشته اند. مسلمانان از صخره‌ها به عنوان سپری در برابر مهاجمان استفاده می‌کردند. امروزه ساکنان از صخره‌ها برای حفاظت از خودشان از سرمای زمستان و گرمای تابستان استفاده می‌کنند.
مونووی (Monowi)، نبراسکا
آیا شهری وجود دارد که تنها یک نفر در آن زندگی کند؟ در واقع اگر شما تنها سکنه باشید، شهردار، کتابدار، متصدی و ... خودتان خواهید بود. این در مورد السی ایلر ۸۳ ساله صدق می‌کند که بعد از درگذشت همسرش در سال ۲۰۰۴ تنها ساکن باقی مانده مونووی در نبراسکا است. افراد زیادی از جمله گردشگران و همسایه‌ها هر روز برای دیدن از او می‌آیند. البته منظور از همسایگان کسانی هستند که حداقل ۳۰ کیلومتر از او فاصله دارند.
جزیره میاکه-جیما، ژاپن
جزیره دیگری در ژاپن به معنای واقعی کلمه یک جو عجیب و غریب دارد. ساکنان و گردشگران این جزیره به دلیل غلظت بالای گازهای سمی، به ویژه گوگرد مجبورند همیشه از ماسک گاز استفاده کنند. گوگرد بسیار سمی و خطرناک است و باعث تحریک شدید بینی، گلو و مرگ می‌شود. این گازهای سمی از آتشفشان فعال اویاما می‌آیند. در سال ۲۰۰۰ از ساکنان خواسته شد به خاطر فوران آتشفشان این شهر را تخلیه کنند و پس از مدت کوتاهی دوباره برگشتند، اما مجبور شدند برای تحمل هوای سمی شهر از ماسک استفاده کنند. با این حال گردشگران هنوز از تجارب متنوعی که این جزیره ارائه می‌دهد لذت می‌برند مانند غواصی و تماشای دلفین ها.
نظر شما