به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، در بازار متنوع خودرو کلاس‌ها و رده‌های زیادی وجود دارد که از ابتدای اختراع خودرو تاکنون بوجود آمده و مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از خودروهای سدان تا هاچ بک، لیموزین و در نهایت کراس اوور. خودروهایی که تا چند سال قبل اثری از آن ها نبود و متقاضیان گزینه‌های محدودی میان انتخاب کلاس مورد نظر خودرویشان داشتند اما با گذشت زمان کلاس‌های خودرویی جدیدی بوجود آمدند که هر یک مشخصات مخصوص خود را دارد و بعضی از این کلاس‌های خودرویی توانسته‌اند ذائقه و سلیقه بازار خودرو را عوض کنند.

خودروهای کراس اوور در سال‌های اخیر توانستند محبوبیت بسیار زیادی میان افراد مختلف بدست آورده و این محبوبیت، بیشتر خودروسازان را به فکر تولید و عرضه محصولات متفاوت در این سگمنت انداخته است.

در این مقاله قصد داریم تا به معرفی خودروهای کراس اوور بپردازیم.

کراس اوور چیست؟

کراس اوور یکی از کلاس‌ها و یا سگمنت‌های خودرو بوده که همانطور که اشاره کردیم در این سال‌ها طرفداران بسیاری در رده‌های سنی مختلف و خصوصا خانواده‌ها در سراسر دنیا پیدا کرده است. این سگمنت میان خودروهای سدان و یا هاچ بک و شاسی بلندها (SUV ها) قرار دارد.

در واقع این کلاس ابعاد و اندازه دقیقی نداشته و در ظاهر، بیشتر این خودروها شباهت بسیار زیادی با شاسی‌بلندهای واقعی یا همان SUV ها دارند. این سگمنت خودرویی، ارتفاع بیشتری نسبت به خودروهای سدان و هاچ بک از زمین دارند. قطعا می‌توان گفت کراس اوورها این ویژگی را از خودروهای شاسی بلند به ارث برده اما در طرف مقابل از نظر قوای محرکه و موتور عموما پیشرانه‌های پرقدرت و با حجم بالایی نداشته و به طور معمول از موتور و سیستم انتقال قدرت مشترک با خودروهای سدان و هاچ بک بهره می‌برند یا تنها کمی قوی‌تر از آن‌ها هستند.

از این رو مصرف سوخت و استهلاک کمتری نیز دارند که این مورد از ویژگی‌های بارز خودروهای سدان و هاچ بک است. از طرفی دیگر با توجه به یکپارچه بودن شاسی و اتاق برخلاف خودروهای SUV سواری نرم‌تر و آرام‌تری دارند.

پیدایش خودروهای کراس اور طبق برخی منابع به دهه 1980 میلادی و کشور آمریکا بازمی‌گردد. شرکت امریکن موتورز (AMC) یک شرکت خودروساز مطرح آمریکایی است که تا اواسط دهه 90 میلادی مالک جیپ بود و خودروهای پرطرفدار و مطرحی مانند نسل‌ اول جیپ رانگلر را به تولید رسانده است. در همان سال‌ها بود که این شرکت تصمیم گرفت خودرویی کوچکتر از خودروهای شاسی بلند و مناسب استفاده شهری با رانندگی بهتر، راحت‌تر و قیمتی پایین‌تر از SUV ها را تولید کند که برخی از ویژگی‌های یک خودروی شاسی بلند واقعی را هم داشته باشد.

به همین علت نیز خودروی ایگل (Eagle) توسط این کمپانی معرفی و تولید شد. ایگل بر روی پلتفرم یک خودروی سدان اما با ارتفاع بیشتری از سطح زمین و مجهز به سیستم چهارچرخ متحرک ساخته و به بازار عرضه شد. نکته قابل توجه این است که قبل از امریکن موتورز شرکت‌های دیگر از جمله خودروسازان آلمانی و ژاپنی نیز بر روی این کلاس کار کرده بودند اما موفقیتی نصیبشان نشده بود.

از جمله مزایای این کلاس خودرویی می‌توان به قیمت کمتر این خودروها نسبت به شاسی بلندها است، چرا که پلتفرم آن ها و مشخصات فنی‌شان شبیه به خودروهای سواری بوده و به همین علت هزینه تمام شده آنها کمتر از هزینه تمام شده شاسی بلند هاست. از طرفی با توجه به اینکه این نوع از خودروها در اصل نسخه‌ای مرتفع‌تر از خودروهای سدان و هاچ بک هستند و با توجه به اینکه بیشتر قطعات آن ها مشترک با خودروهای سواری است هزینه نگهداری آنها نیز نسبت به شاسی بلندها به مراتب کمتر است.

همچنین نکته مثبت دیگر این خودروها استفاده آن ها هم در جاده و رانندگی شهری و هم در مسیرهای خارج از شهر منتها با پستی و بلندی‌های اندک و سبک است. این خودروها در واقع خودروهایی دو رگه محسوب می‌شود که بعضی از قابلیت‌های خودروهای سدان را در کنار بعضی از قابلیت‌های خودروهای شاسی بلند با هم دارند. فضای کابین آن ها نیز نسبت به خودروهای سدان و هاچ بک جادار تر بوده و سرنشینان خصوصا در مسافت‌های طولانی به مشکلی برنمی‌خورند.

اما خیلی از افراد خودروهای کراس اوور را با خودروهای شاسی بلند اشتباه می‌گیرند. از جمله تفاوت‌های این خودروها با SUV ها می‌توان به نوع شاسی اشاره کرد. خودروهای شاسی بلند یا شاسی مستقل همانطور که از نامشان مشخص بوده شاسی خودرو مستقل از بدنه است و اتاق خودرو سوار بر شاسی شده به این صورت که موتور، گیربکس، دیفرانسیل ها، سیستم تعلیق و چرخ ها بر روی شاسی اصلی سوار شده و اتاق خودرو نیز به صورت جداگانه بر روی این شاسی متصل می‌شود.

مستقل بودن شاسی باعث می‌شود تا انعطاف پذیری خودرو بیشتر شده و در نتیجه برای مسیرهای سخت مناسب باشد اما وزن بیشتر و سواری به مراتب خشک‌تر نیز از معایب این نوع خودروهاست. در مقابل کراس اوورها که از شاسی یکپارچه با بدنه بهره می‌برند قابلیت‌های آفرودی زیادی نداشته اما از طرف دیگر وزن بسیار کمتر، سواری نرم‌ و راحت‌تر و البته مصرف سوخت کمتری دارند.

از طرف دیگر خودروهای کراس اوور عموما به صورت دیفرانسیل جلو عرضه شده و نمونه های 4 چرخ محرک هم فاقد دنده کمک هستند، اما همه خودروهای شاسی بلند یا SUV ها به صورت چهارچرخ متحرک (4WD) با دنده کمکی تولید می‌شوند. البته لازم به ذکر است که تولید خودروهای کراس اوور با قابلیت چهارچرخ متحرک تنها در برخی از مسیرهای آفرودی سبک، یا شرایط آب و هوایی برفی و بارانی کارایی دارند. همچنین خودروهای SUV قابلیت بکسل بیشتری نسبت به کراس اوورها دارند اما از طرف مقابل به علت حجم پایین‌تر پیشرانه و وزن کمتر کراس اوورها مصرف سوخت این خودروها بوده که بسیار کمتر از خودروهای شاسی مستقل است.

در بازار ایران نیز خودروهای بسیار زیادی در دسته کراس اوورها قرار دارند. از جمله این خودروها می‌توان به لاماری ایما، تیگو 7 پرو، هایما S5 و S7، ام وی ام X55 و … اشاره کرد که هر کدام مشخصات و قابلیت‌های متفاوتی دارند.