اتوبوس های برقی «خازنی» یا «لیتیوم یونی»؛ کدام مناسب تر است؟

پرشین خودرو: با انتشار اخبار حضور اتوبوس های خازنی این سوال به وجود می آید که آیا واقعا اتوبوس‌های برقی با تکنولوژی قدیمی "خازنی" می‌تواند بهترین گزینه برای ورود به کشور باشد و یا اینکه انتخاب بهتری هم وجود دارد؟

به گزارش پرشین خودرو، اوایل دی ماه سال جاری در پرشین خودرو به این موضوع پرداختیم که اتوبوس برقی بل کمون ماش (BEL KOMMUN MASH) محصول کشور بلاروس برای انجام تست‌های میدانی و برنامه ریزی تولید وارد ایران شده است، اما این موضوع تنها در تست‌های میدانی خلاصه نشده و پس از آن شرکت بل کمون ماش که سابقه نیم قرن تولید اتوبوس‌های برقی را یدک می‌کشد، از طریق شرکت "سام سبز خودرو ایرانیان" و با همکاری "شهاب خودرو"، تصمیم گرفته است تا اتوبوس‌های برقی خود را با تکنولوژی خازنی وارد ایران کند. هرچند مرحله بعد از تست میدانی این اتوبوس، راه اندازی خط تولید این محصول همراه با انتقال تکنولوژی از سوی شریک بلاروسی و با همکاری شهاب خودرو خواهد بود تا در جهت کاهش آلودگی هوا در کلانشرهای کشور و همچنین تامین نیاز سیستم حمل و نقل عمومی کشور قدم بردارد، اما در ادامه این سوال بوجود می‌آید که آیا واقعا اتوبوس‌های برقی با تکنولوژی قدیمی "خازنی" می‌تواند بهترین گزینه برای ورود به کشور باشد و یا اینکه انتخاب بهتری هم وجود دارد؟

همانطور که گفتیم، تکنولوژی مورد استفاده در اتوبوس‌های برقی بلاروسی قرار است از نوع "خازن‌های بزرگ" جهت ذخیره برق و همچنین محدوده حرکت تقریبی 30 تا 40 کیلومتر با یکبار شارژ کامل باتری‌ها باشد.

در این خصوص ادعا می‌شود که این تکنولوژی از سایر تکنولوژی اتوبوس‌های برقی که به مجموعه باتری‌های "لیتیوم یونی" و یا "لیتیوم پلیمری" مجهز شده‌اند، بسیار بهتر و بهینه خواهد بود و نشان می‌دهد که سایر شرکت‌های خودروساز بزرگ درک کافی برای استفاده از منابع خازنی برای ذخیره سازی انرژی برق ندارند و از باتری‌های لیتیومی در محصولات خود استفاده می‌کنند، درحالی که این ادعا کاملا اشتباه بوده و مجموعه باتری‌های "لیتیوم یونی" و یا "لیتیوم پلیمری" به عنوان نسل جدید باتری‌ها به شمار آمده و جایگزین باتری‌های قدیمی در صنعت خودروسازی شده است، اما باوجود این مسائل، باز هم شاهد حضور و تایید اتوبوس‌های خازنی در کشور هستیم تا بخش قابل توجهی از سرمایه‌های داخلی کشور را به خود اختصاص دهد، این درحالیست که در ماه‌های گذشته، شاهد تست و بررسی اتوبوس‌های برقی BYD با تکنولوژی جدید ذخیره سازی انرژی توسط شرکت خودروسازی "کارمانیا" در شهر شیراز بودیم که در صورت حمایت دولتی، امکان تولید آن در کشور وجود داشت.

همانطور که می‌دانید، اتوبوس‌های برقی عموما نیاز به زیر ساخت آنچانی نداشته و کافی است در پایانه محل توقف، دستگاه شارژر اتوبوس نصب شود و در مدت زمان توقف روزانه و یا توقف شبانه آن در پایانه، شارژ مورد نیاز خود را تامین کند. نمونه بسیار موفق این اتوبوس‌ها ساخت شرکت BYD چین است که با 2 الی 5 ساعت شارژ کامل، می‌تواند تا حداکثر مسافت ۲۵۰ کیلومتر را شارژدهی داشته باشد که برای ترددهای شهری بسیار کاربردی خواهد بود، این درحالیست که اتوبوس‌های خازنی بلاروسی که قرار است در کشور تولید شود، نهایتا 40 کیلومتر محدوده حرکتی با یکبار شارژ کامل باتری‌ها خواهد داشت که قطعا برای جابجایی‌های کوتاه شهری مناسب خواهد بود. این درحالیست که طبق آمار سازمان کنترل ترافیک تهران، حداکثر مسافت طی شده در تهران به صورت روزانه، چیزی معادل 200 کیلومتر خواهد بود که نشان از سرمایه گذاری ناکارآمد و هدر رفتن سرمایه‌های داخلی دارد.

جالب است بدانید که اتوبوس‌های برقی BYD که مراحل تست آن در شهر شیراز انجام شده و امکان تولید آن توسط شرکت "کارمانیا" در داخل کشور وجود دارد، کشور بزرگی همچون "ژاپن" اقدام به خرید و استفاده از این نوع اتوبوس برقی در چند شهر مختلف خود کرده است که نشان از کارایی و عملکرد بسیار خوب این اتوبوس برقی دارد.

گفتنی است که این اتوبوس الکتریکی به دو موتور الکتریکی مجهز شده و می‌تواند حداکثر خروجی قدرت 180 کیلووات و همچنین حداکثر گشتاور بسیار خوب 700 نیوتن متری داشته باشد که نیروی خود را از مجموعه باتری‌های 324 کیلووات ساعت/ 600 آمپرساعت تامین کرده و می‌تواند با یکبار شارژ کامل باتری‌ها، محدوده حرکت 250 کیلومتر داشته باشد.

کد خبر 90543

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha