به گزارش پرشین خودرو به نقل از ایرنا،  یکی از مهم ترین چالش های افرادی که دست آن ها قطع شده و از اندام مصنوعی بهره می برند، ناتوانی در چرخاندن مفصل مچ دست مصنوعی به داخل و خارج است. هنگامی که ساعد و کف دست را روی سطح میز قرار می دهید مفصل مچ به طور کامل به داخل چرخیده است و زمانی که در همین حالت پشت دست را روی میز قرار می دهید مفصل مچ به طور کامل به بیرون چرخیده است.
با وجود این که اغلب این حرکات مچ دست نادیده گرفته می شود، چرخش مفصل به داخل و خارج برای انجام فعالیت های روزانه امری حیاتی است.
در روش های فعلی کنترل اندام مصنوعی، از سیگنال های عضلات برای کنترل کف دست و مفصل مچ استفاده می شود. اما کنترل این دو بخش به صورت همزمان ممکن نیست. در نتیجه حرکت اندام مصنوعی عجیب بوده و بیمار ناچار است در هر مرحله از حرکت یکی از دو بخش دست را جابه جاکند. علاوه بر این هیچ نوع بازخورد حسی از اندام حسی وجود ندارد و بیمار موقعیت دست و حرکات آن را احساس نمی کند.
اما این مفصل جدید مجهز به یک سیستم ایمپلنت یکپارچه با استخوان است که درون دو استخوان ساعد قرار می گیرد. سپس مفصل مصنوعی به عنوان رابط بین این دو ایمپلنت و دست مصنوعی نصب می شود. این ساختار امکان حرکات بسیار طبیعی تر اندام مصنوعی و تعامل آن را سیستم عصبی بدن فراهم می کند و بازخوردهای حسی را در اختیار بیمار می گذارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه IEEE Transactions on Neural Systems & Rehabilitation Engineering منتشر شده است.