به گزارش پرشین خودرو به نقل از ایسنا، مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه تگزاس در "آستین" نشان می‌دهد بخش مهمی از مغز انسان باید سخت کار کند تا یک خاطره را فراموش کند تا اینکه بخواهد آن را به یاد بیاورد.

این تحقیق یک گام مؤثر در درک چگونگی و چرایی توانایی مغز در دور ریختن تجربیات خود و یک گام به سوی حذف خاطرات دردناک افراد به عنوان یک روش درمانی است.

همه ما خاطراتی داریم که می‌خواهیم آنها را فراموش کنیم و یادآوری آنها موجب اندوه و تأثر ما می‌شود. برای برخی افراد یک خاطره بد می‌تواند تأثیر عمیق‌تر و خسارت بیشتری برای سلامتی روانی آنها داشته باشد. ما اغلب سعی می‌کنیم این خاطرات را فراموش کنیم و تنها درصدی از ما موفق به انجام آن می‌شویم.

"جارود لوئیس پیکاک" نویسنده ارشد این تحقیق و استادیار روانشناسی دانشگاه تگزاس می‌گوید: دهه‌ها تحقیق نشان داده‌اند که ما توانایی فراموش کردن انتخابی چیزها را داریم، اما چگونگی انجام این کار توسط مغز هنوز مورد سوال است.

وی افزود: وقتی بفهمیم که خاطرات چگونه تضعیف شده و در نهایت فراموش می‌شوند و چه شیوه‌هایی برای کنترل آن وجود دارد، خواهیم توانست یک روش درمانی طراحی کنیم که به مردم در رهایی از شر خاطرات ملال‌آور کمک کند.

تحقیقات پیشین در مورد فرآیندهایی که فرمان‌برداری فراموشی را کنترل می‌کردند روی مناطق کنترلی مغز و قسمت‌هایی که با حافظه بلند مدت سر و کار دارند تمرکز داشتند. آنها به دنبال تعیین این بودند که آیا مغز تلاش می‌کند توجه خود را از یک حافظه دردناک منحرف کند و از یادآوری آن جلوگیری کند یا نه.

اما مطالعه جدید یک رویکرد متفاوت داشت و یک ناحیه از مغز موسوم به "لوب گیجگاهی شکمی"(ventral temporal cortex) یا vtc که با پردازش اطلاعات حسی و ادراکی شامل خاطرات تصویری پیچیده همراه است را مورد مطالعه قرار دادند.

در طول این مطالعه چندین سری عکس به شرکت کنندگان نشان داده شد تا آنها را به حافظه بسپارند یا از قصد آنها را فراموش کنند. در طول این آزمایش فعالیت مغز داوطلبان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی(fMRI) ثبت شد. سپس داده‌ها با استفاده از یادگیری ماشین تفسیر شدند.

جالب اینجاست که تیم تحقیقاتی کشف کرد که افرادی که از آنها خواسته شده بود یک تصویر را فراموش کنند، سطح فعالیت vtc نسبت به کسانی که مأموریت داشتند تا یک تصویر را به خاطر بسپارند بیشتر بود.

در حالی که یافته‌های این تحقیق تأیید می‌کند که انسان‌ها واقعاً توانایی هدایت مغز به سوی فراموشی را دارند اما فراموش کردن همه اطلاعات حسی خیلی هم آسان نیست.

محققان دریافتند که شرکت کنندگان موفقیت بیشتری در فراموش کردن عکس‌های منظره نسبت به عکس‌های چهره داشتند. به گفته محققان، این به احتمال زیاد به این دلیل است که تصاویر پرتره مقدار بیشتری اطلاعات حسی را انتقال می‌دهند.

"تریسی وانگ" یک متخصص روانشناسی در دانشگاه آستین و یکی از اعضای این مطالعه گفت: فعالیت متوسط مغز در این مکانیزم فراموشی بسیار زیاد و بیش از حد قوی است، در حالی که می‌توانیم تنظیم قدرت آن را به دست بگیریم.

این مقاله در مجله Neuroscience منتشر شده است.