به گزارش پرشین خودرو، چنانچه علاقه‌مند به اخبار مربوط به سفرهای فضایی و خصوصا شاتل باشید، احتمالا متوجه خودرویی خاص برای حمل فضانوردان در مرکز فضایی کندی (لانچ کنترل سنتر) شده‌اید. مدل‌های متنوعی از این ون اختصاصی، طی سال‌های مختلف برای حمل فضانوردان تا محل پرتاب یا هنگام برگشت شاتل، استفاده شده است.

اولین نسخه، هنگام پرتاب آپولو ۷ در سال ۱۹۶۷ حضور داشت و تا سال ۱۹۷۵ هم‌زمان با پروژه سایوز کار کرد. نسل دوم، به دلیل پروازهای پرتعداد شاتل در دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ میلادی، بارها برای رفت و برگشت فضانوردان به باند پرواز مرکز فضایی کندی، شهرت بیشتری پیدا کرد. نسل سوم و آخرین مدل، براساس مرسدس بنز اسپرینتر در سال ۲۰۱۹ معرفی شد و هم‌اکنون درحال فعالیت است.

استفاده از یک خودرو آلمانی برای حمل فضانوردان ناسا، باتوجه‌به سابقه آسترو ون‌های قبلی که ساخت امریکا بودند، هوادارن ناسا را خوشحال نکرد. هرچند که این مدل از مرسدس بنز اسپرینتر هم، مشابه نسخه‌های قبلی توسط یک شرکت امریکایی به‌نام ایراستریم مطابق سلیقه مهندسان ناسا در اوهایو، تجهیز و سفارشی‌سازی شده بود؛ اما ظاهر چشم‌گیر و پهن‌پیکر آستروون‌های قبلی را نداشت.

یک طراح ایتالیایی به‌نام الکساندر ایمنادزه بالدینی، طرحی گرفیکی از یک ون مناسب حمل فضانوردان ناسا ارائه کرده است که البته، برنامه‌ای برای ساخت ندارد؛ اما می‌تواند مدیران ناسا یا دیگر شرکت‌های فضایی را متوجه اهمیت آسترو ون برای علاقه‌مندان کند.

بالدینی به زیبایی، حالت سنتی در آسترو ون دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی را با مشخصه‌های طراحی خودروهای امروزی، ترکیب کرده است تا نمای کلاسیک و مدرن، هم‌زمان ارائه شوند. جالب‌تر اینکه، طرح پیشنهادی با ۳ محور به‌صورت ۶ چرخ آماده شده است تا توانایی حمل افراد متعدد و بار سنگین را داشته باشد.

این مدل، دارای سه ردیف چراغ LED برای روشنایی اصلی است؛ درحالی‌که شیشه جلوی باریک و خمیده به سمت طرفین دارد. علاوه‌بر حذف جلوپنجره، بالدینی اقدام به حذف درهای استاندارد کرده است تا ورود و خروج تمامی افراد، شامل راننده و فضانوردان، صرفا ازطریق یک در کشویی بزرگ روی نمای جانبی انجام شود. چنین ابتکاری برای یک خودرو نمایشی که فقط چندبار در سال استفاده می‌شود و کاربرد روزانه ندارد، زیبایی بیرونی را افزایش می‌دهد.

منبع: زومیت