به گزارش پرشین خودرو، در ماه آگوست ۲۰۲۰ انتشار تصاویری از نمونه اولیه خودرو ولوو P1800 مرموز در خیابان‌های گوتنبرگ سوئد، علاقه‌مندان را به جستجوی دیوانه‌وار برای یافتن سرنخ‌های سازنده آن مجبور کرد. شرکت سایان (Cyan) که این کوپه بازطراحی‌شده را می‌سازد، با معرفی خودرو و انتشار جزئیاتی از تغییرات متعدد انجام شده به این شایعات پایان داد.

گرچه P1800 با نام ولوو زندگی خود را آغاز کرد و هنوز هم به همین نام ثبت شده، اما این خودرو توسط شرکت سوئدی طراحی و ساخته نشده است. این خودرو محصول شرکت سایان ریسینگ (Cyan Racing) است؛ شرکتی خصوصی که در سال ۱۹۹۶ پایه‌گذاری شد و به‌طور خاص روی تبدیل مدل‌های ایمن، محکم و قابل پیش‌بینی ولوو (مانند ۸۵۰) به خودروهای مسابقه‌ای مستعد دریافت جام قهرمانی و قابل رقابت با سایر خودروهای اسپرت تمرکز کرده است. این محصول تا زمانی‌که ولوو سازنده آن را در سال ۲۰۱۵ خریداری و شروع به معرفی آن به‌عنوان برندی مستقل کرد، به Polestar معروف بود. درحالی‌که بیشتر حدس و گمان‌ها مربوط به الکتریکی کردن این خودرو است، تنها یک باتری ۱۲ ولتی در زیر بدنه وجود دارد که انرژی لازم برای سیستم برق‌رسانی خودرو را تأمین می‌کند.

کریستین دال، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت سایان در این زمینه توضیح داد:

بدیهی است که ما می‌توانستیم P1800 برقی با انبوهی از آخرین فناوری‌های مدرن، امکانات راحتی و لوکس بسازیم. اما این چیزی نبود که ما می‌خواستیم. هدف اصلی تیم ما بهترین استفاده از دهه طلایی ۱۹۶۰ و ترکیب آن با توانایی‌های امروزی، حفظ تجربه رانندگی ناب و درعین‌حال بدون نقص است. این خودرو بیشتر از آن‌که به خودروی الکتریکی فولکس‌واگن e-Bulli نزدیک باشد، به پورشه ۹۱۱ سینگر شباهت و قرابت دارد.

سایان برای شروع کار از ولوو P1800 مدل ۱۹۶۴ بهره برد و بدنه را پهن‌تر و شیشه عقب را جابه‌جا کرد. همچنین از فولاد و فیبر کربن با مقاومت بالا برای تقویت نقاط ضعف اصلی شاسی استفاده شده است. سایان با پایان تقویت شاسی، توجه خود را به سمت طراحی خودرو معطوف کرد. ولوو P1800 در جلو از یک جفت ورودی هوا، اسپلیتر و سپر دو تکه بهره می‌برد. در عقب، باله‌هایی که مشخصه خودرو اصلی هستند، پایین آورده می‌شوند و خروجی اگزوز به سمت وسط حرکت می‌کند.

تصاویر فضای داخل کابین این خودرو منتشر نشده است؛ اما اگرچه از شیشه‌جلو به داخل این کوپه نگاه کنیم، قفس غلت‌گیر و صندلی‌های اسپرت برای سرنشینان جلو را مشاهده خواهیم کرد. آینه عقب نصب شده روی داشبورد همچنان سر جای خود باقی می‌ماند.

سایان طیف گسترده‌ای از پیشرانه‌ها را مورد ارزیابی قرار داد که از جمله می‌توان به پیشرانه چهار سیلندر اصلی B18، پیشرانه پنج سیلندر مورد استفاده در مدل‌های قدیمی و پیشرانه ۲ لیتری موجود در اکثر خودروهای امروزی ولوو اشاره کرد. سایان در نهایت یک پیشرانه توربوشارژ چهار سیلندر ۲ لیتری تزریق مستقیم را برای تولید ۴۲۰ اسب‌بخار قدرت در ۷۰۰۰ دوربردقیقه و ۴۸۱ نیوتن‌متر گشتاور در ۶۰۰۰ دوربردقیقه انتخاب کرد. این خودرو در برخی امکانات با مدل مسابقه‌ای SC60 TC1 اشتراک دارد که شامل چرخاندن چرخ‌های عقب ازطریق جعبه‌دنده پنج سرعته دستی، میل گاردان فیبر کربنی و دیفرانسیل لغزش محدود می‌شود. مشخصات عملکردی این خودرو دردسترس نیست، اما P1800 سایان باید بسیار سریع باشد، زیرا وزن آن به ۹۹۰ کیلوگرم می‌رسد. به عبارت دیگر، این خودرو حدود ۷۲ کیلوگرم سبک‌تر از مزدا MX-5 میاتا مدل ۲۰۲۰ است اما قدرت بیشتری نسبت به آئودی RS3 دارد.

ترمزهای بزرگی که پشت رینگ‌های ۱۸ اینچی پنهان شده‌اند، قدرت و سرعت خودرو را در کنترل نگه می‌دارند و مسئولان سایان با افتخار اظهار داشتند که P1800 از ترمز ABS، سیستم کنترل کشش یا حتی بوستر ترمز بهره نمی‌برد. اصلاحات سیستم تعلیق با ارتقای شاسی به پایان می‌رسد. این شرکت دوباره از ابتدا شروع به کار کرد و از تجربه ساخت خودروهای مسابقه خود برای طراحی قطعات آلومینیومی بهره برد. سایان محور عقب زنده P1800 را با تعلیق مستقل جدید ساخته شده در این شرکت جایگزین کرد.

سخنگوی سایان به اتوبلاگ گفت:

چالش‌برانگیزترین قسمت این پروژه، یافتن تعادل بین نزدیک ماندن به تجربه رانندگی قابل اعتماد آنالوگ در دهه ۱۹۶۰ و آنچه با سطح پیشرفته مهندسی و عملکرد امروزی قابل دستیابی است، بود. روی کاغذ، به‌نظر می‌رسد سایان به این هدف رسیده است.

مدل بازطراحی‌شده سایان P1800 صرفاً خودرویی منحصربه‌فرد نیست که برای حضور در نمایشگاه‌ها ساخته شده باشد؛ زیرا سایان قصد دارد این کوپه را به عموم مردم بفروشد. درحالی‌که تولید P1800 محدود نیست، این شرکت پیش‌بینی می‌کند که مدلی با تیراژ پایین باشد. سایان هم‌اکنون سفارش‌های مشتریان را می‌پذیرد و طبق طبق گمانه‌زنی‌ها بدون احتساب آپشن‌ها، قیمتی حدود ۵۰۰،۰۰۰ دلار دارد.

منبع: زومیت