به گزارش پرشین خودرو به نقل از زومیت، اگر فکر می‌کنید خودروها با گذشت هر نسل بزرگ‌‌تر می‌شوند، باید بدانید که اشتباه می‌کنید؛ زیرا خودرویی که ۲۰ سال پیش به‌عنوان وسیله نقلیه متوسط در نظر گرفته می‌شد، ‌اکنون همان چیزی است که کراس‌اور نامیده می‌شود و این نظریه در مورد سایر خودروهای بازار هم صادق است. وسایل نقلیه کوچک در حال کاهش عرضه در بازار هستند؛ اما چند مورد استثنا در این زمینه وجود دارد.

ژاپن استانداردهای خاصی برای خودروهای کوچک دارد و همه وسایل نقلیه در این کلاس باید ۳٫۴ متر طول داشته باشند و صاحبان آن‌ها از مزایای مالیاتی و بیمه‌ای بهره‌مند می‌شوند. یکی از نمونه‌های این خودروها در بازار ژاپن، سوزوکی جیمنی است. البته باید بدانید نسخه‌ی بین‌المللی جیمنی طولی بیشتر از نسخه داخلی آن دارد. در هند نیز وسایل نقلیه با طول کمتر از ۴ متر با مالیات کمتری همراه هستند و این بخش در سال‌های اخیر شکوفا شده است.

تقریبا یک ماه پس از رونمایی نیسان از کراس‌اور جدید مگنایت، رنو کراس‌اور خود را برای بازار دومین کشور پرجمعیت جهان معرفی کرد. این کراس‌اور که کیگر (Kiger) نامیده می‌شود، رسماً به‌عنوان یک مدل نمایشگاهی معرفی شده؛ اما مدل جاده‌ای آن تقریبا با مدل نمایشگاهی یکسان است. از جمله موارد یکسان بودن دو مدل می‌توان به رینگ‌های ۱۹ اینچی و چراغ‌های جلو با ظاهر هوشمند اشاره کرد. احتمالاً مدل تولیدی بدون تزئینات نئونی سبزرنگ و روکش فلزی جانبی برای تغاری‌های گلگیر عرضه شود؛ اما پیش‌بینی می‌شود نسخه‌ی تولیدی تا حد زیادی به نسخه‌ی نمایشگاهی وفادار باقی بماند.

قرار است کیگر بالاتر از رنو کوئید در سبد محصولات خودروساز فرانسوی در بازار روبه‌رشد هند برای مشتریان عرضه شود. گفته می‌شود کیگر از سال ۲۰۲۱ به بازار عرضه خواهد شد. یکی دیگر از مدل‌هایی که به کیگر نزدیکی و شباهت زیادی دارد، رنو ترایبر (Triber) است. رنو در سال ۲۰۰۵ وارد بازار هند شد و اکنون در این کشور نسخه‌ای از داچیا داستر را هم برای مشتریان عرضه می‌کند.

مسولان رنو می‌گویند طراحی مدل نمایشگاهی کیگر حدود ۸۰ درصد با مدل نهایی مشترک است و گفته می‌شود پیکربندی تقسیم‌شده چراغ‌های جلو و عقب احتمالاً در مدل تولیدی حفظ خواهد شد. امیدواریم این تغییرات برای دستگیره‌های در خودرو هم رعایت شود تا مدل نهایی ظاهر سنتی‌تر و معمول‌تری داشته باشد. البته با نگاهی به باربند عجیب این خودرو، بعید می‌دانیم چنین چیزی در مدل تولیدی مورد استفاده قرار بگیرد.

تصاویر رسمی از فضای داخل کابین رنو کیگر فعلا دردسترس نیست؛ اما انتظار می‌رود کابین تا حد زیادی با مدل رنو ترایبر مشترک باشد. در این خودرو از پلتفرم CMF-A+ مشترک با نیسان مگنایت استفاده می‌شود که فاصله کف آن تا سطح زمین ۲۱۰ میلی‌متر است تا متناسب با جاده‌های ناهموار هند باشد.

جای تعجب نیست که نیسان مگنایت و رنو کیگر نقاط مشترک زیادی داشته باشند؛ بنابراین زیر کاپوت کیگر از پیشرانه تنفس طبیعی ۱ لیتری یا پیشرانه توربوشارژ ۱ لیتری استفاده خواهد شد. بسته به نوع پیشرانه، کیگر با جعبه‌دنده دستی یا خودکار عرضه خواهد شد. قدرت پیشرانه به احتمال زیاد در مدل دنده دستی حدود ۷۲ اسب ‌بخار است و مدل توربوشارژ احتمالاً از پیشرانه با قدرت ۹۵ اسب ‌بخار بهره می‌برد. علاوه بر مدل مجهز به جعبه‌دنده دستی، از جعبه‌دنده CVT به‌عنوان آپشن برای پیشرانه توربوشارژ استفاده می‌شود.

همان‌طور که در مورد نیسان مگنایت صدق می‌کند، رنو کیگر فقط برای بازار هند نخواهد بود و پیش‌بینی می‌شود که در بازار سایر کشورهای در حال‌توسعه هم به بازار عرضه شود.