به گزارش پرشین خودرو، در ماه سپتامبر گذشته (شهریور 99) در شمال نوادای آمریکا، گُل های خاصی که فقط در این ناحیه می روید، به طور اسرارآمیزی یک شبه خشک شدند.

فعالان محیط زیست خیلی زود به شرکت سهامی خاص آیونیر ioneer Ltd ظنین شدند: شرکت استرالیایی که در آمریکا در حال استخراج لیتیوم است و برای این کار باید به خاک زیر این گُل ها دسترسی پیدا کند. لیتیوم برای ساخت باتری خودروهای برقی، مورد نیاز است.

این فعالان محیط زیست شکایتی را علیه آیونیر تنظیم کرده اند و آنها را متهم به نابودی «گُل های نایاب گندم سیاه تایهم Tiehm» کرده اند. هنوز مسئولان محیط زیست در آمریکا نام این گل را در فهرست گونه های در شرف انقراض نگنجانده اند والا وضع شرکت آیونیر از اینی که هست بدتر می شد.

آیونیر آسیب زدن به این گُل ها را انکار می کند. هنوز دلیل مرگ این گُل ها به اثبات نرسیده و سرنوشت معادن لیتیوم این ایالات هم خیلی روشن نیست.

جالب این جا است که برقی شدن خودروها به بهانه ی کاهش آلایندگی و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در حال گسترش است و حالا باید دید کدام مورد برای فعالان محیط زیست مهم تر است؟ حفظ محیط زیست و جلوگیری از آسیب به جانداران و معادن یا کاهش آلایندگی حاصل از سوخت های فسیلی؟ مخصوصاً که با آمدن دولت جدید در آمریکا، این موضوع جنبه سیاسی هم پیدا کرده است. جو بایدن، وعده های بزرگی به دوست داران محیط زیست داده است. در هر صورت هر تغییری، بازنده و برنده دارد: در برقی شدن خودروها، استخراج معادن اشتغال زایی ایجاد می کند و در عوض به محیط زیست آسیب جدی می رساند. جو بایدن برای خوشنودی دوست داران محیط زیست وعده داده که بیش از 30 درصد از زمین ها و سواحل فدرالی را به مناطق حفاظت شده اختصاص دهد که سه برابر سطح فعلی است.

اما چنین وعده ای در تقابل مسلم با وعده های برقی سازی سریع خودروها است، اگر قرار باشد وعده های گذار به خودروهای برقی محقق شود، بدون وابستگی به چین تقریباً غیرممکن است چون باتری های خودروهای برقی نیاز به مواد معدنی از جمله لیتیوم دارند. نکته دیگر این است که دولت آمریکا وابستگی به چین را تهدید علیه امنیت ملی توصیف کرده و از این رو میان دو تنگنا قرار گرفته است، از یک طرف مجبور است تخریب محیط زیست و استخراج بی رویه را کاهش دهد و از طرفی نمی خواهد به کشور چین وابستگی شدید داشته باشد. هر تصمیمی که دولت آمریکا بگیرد، بدون تردید خشم دوست داران محیط زیست را برخواهد انگیخت.

مارک سنتی مدیر عامل ادونسد مگنت لب Advanced Magnet Lab Inc‌ که در فلوریدای آمریکا در حوزه مغناطیس نادر زمینی rare earth magnet مشغول است می گوید: «بدون استخراج [بخوانید تخریب محیط زیست] نمی توان به انرژی سبز [یعنی تجدیدپذیر] رسید. این یک واقعیت محض است.»

مغناطیس نادر زمینی برای تولید دامنه وسیعی از لوازم الکترونیکی استفاده می شود. این مواد نادر معدنی در تولید موشک های هدایت شونده و سلاح های دیگر هم کاربرد دارد.

از آن جایی که وعده های گسترش خودروهای برقی بایدن به وعده های حفظ محیط زیست می چربد، به احتمال زیاد در این چهار سال پیش رو می توان انتظار داشت که استخراج معادن [تخریب محیط زیست] روند افزایشی داشته باشد هر چند وانمود می شود که استانداردهای فعلی محیط زیستی رعایت خواهند شد.

به احتمال زیاد آن بخش از زمین هایی که فدرالی محسوب می شوند بیشتر در معرض استخراج معادن قرار خواهند گرفت. اما یقیناً چک سفید امضا به کسی داده نمی شود که در زمین های غیرفدرالی به حفاری بپردازد. البته همین حالا هم بومی های آمریکا [استفاده از واژه سرخ پوست در آمریکا نژادپرستی به حساب می آید از این رو به آنها بومی های آمریکا می گویند] با استخراج مس در آریزونای آمریکا مخالف کرده اند و موضع آنها مورد حمایت طرفداران محیط زیست قرار میگیرد.

تقریباً همه خودروسازان دنیا خود را برای دوران گذار به خودروهای برقی آماده می کنند و از این رو نیاز و تقاضا برای فلزات لازم برای تولید باتری های برقی به شکل تصاعدی افزایش خواهد یافت. کالیفرنیا در حال حاضر بزرگترین بازار خودروهای برقی ایالات متحده است و قرار است از سال 2035 تولید و فروش خودروهای بنزینی و گازوئیلی را قدغن کند.

در اولین اقدام، بایدن وعده داده است تمام ناوگان خودروهای دولتی را که 640,000‌ دستگاه خودرو است به خودروهای برقی تبدیل کند. همین تعداد که به یک میلیون دستگاه هم نمی رسد،‌ بر اساس تخمین مؤسسه بهینه کاوی اطلاعات معدنی Benchmark Minerals Intelligence نیاز به لیتیوم را تا سال 2030 حدود 12 برابر می کند. برای ساختن باتری فقط به لیتیوم نیاز نیست فلزاتی همچون مس،‌ نیکل، کوبالت هم لازم است.

لویس بلک Lewis Black مدیر عامل صنایع المونتی Almonty Industries Inc می گوید: «به هیچ عنوان، برای جایگزینی میلیون های خودروی بنزین سوز مواد خام لازم کافی وجود ندارد». صنایع المونتی در حال حاضر فلز تنگستن را در کشورهای پرتغال و کره جنوبی استخراج می کند.

تنها کاری که فعلا از دست دوست داران محیط زیست برمی آید، لابی در سیاست گذاری و مکاتبه با خودروسازان است که هنگام تأمین مواد خام مورد نیاز، حداقل از شرکت هایی خریداری کنند که مسئولیت پذیری بالایی در خصوص حفظ محیط زیست احساس می کنند. در این خصوص گروهی به نام «اقدامی برای تضمین استخراج مسئولانه» Initiative for Responsible Mining Assurance (IRMA) شکل گرفته است که به کمپانی های ب ام و، فورد، دایملر کمک می کند که با رعایت دستورالعمل های این گروه غیرانتفاعی فقط از شرکت هایی مواد اولیه تهیه کنند که استخراج آنها مسئولانه و دوست دار محیط زیست است.

در ایالات آریزونا که بومی های آمریکا به رئیس جمهور شدن بایدن کمک کرده اند، انتظار دارند اماکن مقدس آنها که حاوی معادن مس است، مورد حفاظت قرار گیرد. همین هفته هم دولت بایدن به وعده خود عمل کرد.

دپارتمان حیات وحش در نوادا هم استخراج معادن را برای زیستگاه های طبیعی ماهی قزل آلا، آهو و گوزن شاخ چنگالی مضر اعلام کرده است.

کلی فولر مدیر پروژه واترشدز وسترن Western Watersheds Project می گوید: «زمانی که استخراج معادن باعث تخریب محیط زیست و زیستگاه جانداران شود دیگر انرژی سبز یا تجدیدپذیر به حساب نمی آید.»

به گفته سازمان خدمات حیات وحش و شیلات ایالات متحده می گوید سنجاب های تشنه برای رفع عطش ریشه 17 هزار گل را جویده اند و به همین دلیل است که حفظ زیستگاه جانداران اهمیت زیادی دارد و باید جلوی استخراج بی رویه که به آب بسیار زیادی نیاز دارد گرفته شود.

مرکز تنوع زیستی آمریکا هم با استخراج معادن مخالف است و می گوید شواهدی وجود دارد که انسان ها در ویرانی گل های نایاب و نادر دست داشته اند. زمانی که طبیعت بدون وجود مدفوع حیوانات یا رد پای آنها تخریب می شود، حتماً دست بشر در این تخریب آلوده است.

آیونیر می گوید دانشمندانی را استخدام کرده است که این گیاهان نادر را از محل معادن به جای دیگر انتقال دهد.



منبع: سایپانیوز