به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، بیست و یکمین نمایشگاه خودرو شیراز نیز همان طور که انتظار میرفت، مانند نمایشگاه خودرو تبریز در سال گذشته با حواشی زیادی روبرو شود که دلیل اصلی آن به برخی ضعف های شرکت ایدهرو به عنوان مجری برگزاری نمایشگاه بازمیگردد.
از برخورد نامناسب و شبه فیزیکی با خبرنگارانی که از پایتخت برای پوشش اخبار به شیراز آمده بودند تا انجام فعالیتهای غرفهسازی در زمانی که به عنوان پرس دی به خبرنگاران اختصاص داشت، تنها گوشهای از سوءمدیریت شرکت ایدهرو در برگزاری نمایشگاه خودرو شیراز بود.
شرکت ایدهرو حتی توان تهیه آویز گردنی ویژه خبرنگاران برای پوشش بدون دغدغه اتفاقات نمایشگاه را نداشت و نگهبانان نمایشگاه در هر برخوردی با رفتاری زننده مانع فعالیت حرفهای خبرنگاران میشدند که خستگی مضاعفی را برای آنان در پی داشت.
البته این اتفاقات در نمایشگاههایی که شرکت ایدهرو مجری برگزاری آن است مورد جدیدی نبود و در نمایشگاه تبریز سال ۱۴۰۲ نیز تجربه شده بود.
این موضوع هر چند مسبوق به سابقه است اما بحث این گزارش نیست.
بیست و یکمین نمایشگاه خودرو شیراز به عنوان سومین نمایشگاه خودرو کشور از باب اهمیت و جایگاه در حالی برگزار شد که با وجود انتظاری که از حضور شرکتهای واردکننده در نمایشگاه میرفت اما واردکنندگان از حضور در نمایشگاه با این نحوه مدیریت سرباز زدند.
مجری نمایشگاه برای پوشش جای خالی حضور واردکنندگان خودرو در این نمایشگاه دست به دامان شرکتها شد تا محصولاتی مانند ام جی که پیش از این رونمایی شده بود مجددا در شیراز رونمایی شود.
کار به جایی رسید که حتی مجری برگزاری نمایشگاه با افتخار، خبر رونمایی از یک تراکتور در نمایشگاه خودرو را اعلام کرد و آن را دستاوردی قابل قبول برای نمایشگاه خودرو خواند!
متاسفانه این اتفاقات که به آن اشاره کردیم در کنار جای خالی دو شرکت ایران خودرو و سایپا در نمایشگاه خودرو، از بیست و یکمین دوره نمایشگاه خودرو شیراز یکی از ضعیفترین دورههای این نمایشگاه به خصوص در بعد مدیریتی را رقم زد.
امید است که مدیران نمایشگاه بینالمللی شیراز در دورههای بعدی در تلاش برای حفظ جایگاه نمایشگاه شیراز به صحتسنجی توان مدیریتی برگزار کننده نمایشگاه بپردازند تا دیگر شاهد بروز اتفاقاتی از این دست نباشیم.
جایگاهی که امروز نمایشگاه خودرو شیراز به دست آورده است حاصل تلاش چند برگزار کننده حرفهای و کارآزموده در کنار مدیران اسبق شرکت نمایشگاهی است که به عنوان میراثی ارزشمند به دست آنها رسیده و نمیتوان قیمتی بر روی آن گذاشت. انتظار میرود تا مسئولان نمایشگاه نیز همه چیز را در پیشنهاد مالی سنگینتر نبینند و بیش از هر چیزی به توان مدیریتی برگزار کننده و تجربههای پیشین مجری در برگزاری باکیفیت، توجه کنند تا دیگر شاهد نمایشگاههایی چون تبریز ۱۴۰۲ و شیراز ۱۴۰۳ نباشیم.
نظر شما