به گزارش «پرشین خودرو»، این مرکز در اظهارنظر کارشناسی خود درباره «طرح اصلاح بند (ب) ماده (47) (نرخ عوارض خودرو) قانون مالیات بر ارزش افزوده» اعلام کرد: عوارض سالانه انواع خودروهای سواری و وانت دو کابین اعم از تولید داخلی یا وارداتی حسب مورد معادل یک در هزار قیمت فروش کارخانه (داخلی) و یا یک در هزار مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی آنها تعیین خواهد شد. در تبصره ذیل این ماده اشاره شده است که عوارض موضوع بند «ب» این ماده (عوارض سالانه انواع خودروها) در مورد خودروهای با عمر بیش از 10 سال (به ‌استثنای خودروهای گازسوز) به‌ ازای سپری شدن هر سال (تا مدت 10 سال) به میزان سالانه 10 درصد (10%) و حداکثر تا صددرصد (100%) عوارض موضوع بند مزبور این ماده افزایش می‌یابد. به ‌عبارت دیگر در این تبصره خودروهای با عمر بالای 10 سال از نظر عوارض سالانه هر ساله مشمول جریمه‌ای 10 درصدی در قالب افزایش عوارض می‌شوند. در بند «ب» ماده (47) نیز تأکید شده است که مالکان خودروهای سواری و وانت دو کابین اعم از تولید داخل و یا وارداتی مکلفند عوارض سالانه خودروهای متعلق خود (موضوع بند «ب» ماده (43) قانون مالیات بر ارزش ‌افزوده) را به نرخ یک در هزار قیمت فروش کارخانه (داخلی) و یا مجموع ارزش گمرکی و حقوق ورودی (وارداتی) براساس قیمت‌های مندرج در جداولی که توسط سازمان امور مالیاتی کشور اعلام می‌شود، محاسبه و به حساب شهرداری محل واریز کنند. البته باید توجه داشت که نرخ عوارض سالانه خودرو در قوانین بودجه سالانه بعضاً مورد بازنگری و تغییر قرار گرفته و در قوانین بودجه سال‌های اخیر نرخ این نوع عوارض از یک در هزار به یک‌ونیم در هزار قیمت تعیین شده تغییر یافته است. حال طرحی از طرف شورای عالی استان‌ها با عنوان «طرح اصلاح بند «ب» ماده (47) (نرخ عوارض خودرو) قانون مالیات بر ارزش‌افزوده» برای اصلاح نرخ عوارض سالیانه خودرو و برخی ترتیبات اجرایی آن ارائه شده است. در مقدمه توجیهی این طرح آمده است که برنامه‌ریزی و سیاستگذاری در حوزه مدیریت شهری نیازمند اتکا به منابع درآمدی پایدار است، بنابراین این طرح با هدف اصلاح دائمی نرخ عوارض سالانه خودرو در قانون مالیات بر ارزش‌افزوده و جلوگیری از بازنگری در نرخ عوارض سالانه خودرو در قالب قوانین بودجه که قوانینی با عمر محدود و یک ساله هستند، است که این امر در نهایت با دائمی کردن درآمدهای این بخش از شهرداری‌ها به برنامه‌ریزی با ثبات در این بخش کمک خواهد کرد. بنابراین این طرح بنا دارد نرخ عوارض سالانه خودرو را با توجه به عمر وسایط نقلیه تعیین کند، ماده واحده طرح ارائه شده به‌ترتیب زیر است: ماده واحده ـ در بند «ب» ماده (47) قانون مالیات ارزش‌افزوده مصوب 1387 عبارت «یک در هزار» به‌شرح زیر اصلاح می‌شود: الف) یک‌ و نیم در هزار برای خودروهای با عمر تا پنج سال ب) دو در هزار برای خودروهای با عمر پنج تا 10 سال ج) دو و نیم در هزار برای خودروهای با عمر 10 سال و بیشتر اظهارنظر کارشناسی نکات زیر در ارتباط با طرح حاضر حائز اهمیت است: • با توجه به اتمام دوره اجرای آزمایشی قانون مالیات بر ارزش‌افزوده (قانون مالیات بر ارزش‌افزوده حداکثر تا 15/7/1392 اعتبار دارد) و ضرورت تدوین لایحه اصلاح و دائمی کردن قانون مذکور و تصویب و اجرای نهایی از نیمه نخست مهر ماه سال 1392، پیشنهاد می‌شود در مدت کوتاه باقیمانده از اجرای آزمایشی این قانون اصلاحی در آن صورت نگیرد و تمام اصلاحات مدنظر به زمان بازنگری آن در یک سال آتی اهاله شود. به نظر می‌رسد با تعیین تکلیف شدن عوارض سالانه خودرو در قانون بودجه سال 1391 و اتمام اصلاح و تصویب نهایی قانون مالیات بر ارزش‌افزوده تا مهر ماه سال 1392 و لحاظ مطالب این طرح در آن دغدغه طراحان طرح نیز برطرف شود. • در صورت اصرار بر بررسی و تصویب طرح ضروری است عنوان طرح متناسب با هدف مطرح شده در طرح و همچنین با توجه به سایر احکام مربوطه و موجود در قانون مالیات بر ارزش‌افزوده، مورد اصلاح و بازنگری قرار گیرد. اصلاح بند «ب» ماده (47) (نرخ عوارض خودرو) قانون مالیات بر ارزش‌افزوده بدون توجه به مفاد بند «ب» ماده (43) و تبصره ذیل این ماده نتیجه‌ای جز ایجاد دوگانگی برای یک موضوع خاص در قانون ندارد، بنابراین ضروری است مفاد بند «ب» و تبصره ذیل ماده (43) قانون مالیات بر ارزش‌افزوده به همراه اصلاحات درخواست شده در طرح مورد اصلاح و بازنگری قرار گیرند. • منطق ارائه شده در تعیین نرخ‌های عوارض سالانه خودرو متناسب با افزایش عمر خودروها منطق صحیحی است و این امر منجر به بالا رفتن هزینه نگهداری خودروهای با عمر زیاد (فرسوده و مستهلک) شده، بنابراین عمر متوسط بهینه استفاده از خودرو را کاهش می‌دهد و این امر در نهایت می‌تواند هزینه‌های خارجی ناشی از آلودگی محیط‌ زیست توسط وسایط نقلیه فرسوده را کاهش دهد. اما باید به این امر توجه شود که دلیل اصلی نگهداری خودروی فرسوده (با عمر بالای 10 سال) توسط مردم به ‌دلیل ناتوانی اقتصادی است، چراکه نگهداری این نوع خودروها هزینه‌زا بوده و برخی از اقشار مردم از روی ناچاری اقدام به استفاده از خودروهای فرسوده می‌کنند، بنابراین بالا بردن نرخ عوارض سالانه خودروها با افزایش عمر آنها به نوعی جریمه کردن برخی از اقشار کم‌درآمد جامعه است. • نرخ عوارض تعیین شده برای رده‌های مختلف عمر خودروها نسبتاً بالاست و فشار هزینه‌ای زیادی را برای دارندگان خودرو تحمیل می‌کند، براین اساس پیشنهاد می‌شود نرخ عوارض یاد شده در هر سطح نیم در هزار کاهش یابد. علاوه ‌بر این باید در تعیین نرخ عوارض سالانه خودرو علاوه‌ بر عمر وسیله نقلیه برخی از پارامترهای دیگر مانند تولید داخل یا خارج بودن خودرو، تعداد سیلندر، ظرفیت موتور و ... لحاظ شود تا مبنای علمی و منطقی مستدلی برای تعیین عوارض خودرو وجود داشته باشد. جمع‌بندی و پیشنهادات - در مرحله نخست پیشنهاد می‌شود کلیات این طرح رد شود و موارد مصرح در آن عیناً به زمان تصویب نهایی و دائمی کردن قانون مالیات بر ارزش‌افزوده که در زمانی کمتر از یک سال دیگر اتفاق خواهد افتاد احاله شود. - با توجه به بروز شرایط تورمی در اقتصاد کشور و فشار مضاعف ناشی از شرایط پیش‌ آمده بر اقشار مختلف مردم توصیه می‌شود حتی‌الامکان پیشنهادهای افزایش‌دهنده هزینه مردم در این مقطع از شرایط زمانی در دستور کار قرار نگیرد. - در صورت اصرار بر تصویب این طرح پیشنهاد می‌شود ماده واحده و مفاد طرح به‌گونه‌ای تنظیم شود تا اصلاحات مربوط به نرخ عوارض سالیانه خودرو در مفاد بند «ب» ماده (43) و تبصره ذیل آن نیز اعمال شود. عدم رعایت این موضوع مشکلاتی را برای اجرای قانون به وجود آورده و تحقق اهداف طراحان طرح را با مشکل مواجه می‌کند. - پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از بار هزینه‌ای و فشار تورمی ناشی از اجرای طرح پیشنهادی، نرخ‌های عوارض پیشنهادی در طرح برای سنوات مختلف در هر سطح معادل نیم در هزار کاهش یابدف به ‌عبارت دیگر پیشنهاد می‌شود در بند «الف» نرخ یک در هزار، در بند «ب» نرخ یک‌ونیم در هزار و در بند «ج» نرخ عوارض معادل دو در هزار تعیین شود.