به گزارش «پرشین خودرو»، در ماه ژوئن مارچیونه بین شیکاگوی آمریکا و تورین ایتالیا در رفت و آمد بود. این مرد در آمریکا باید با قوانین ایمنی و استانداردهای خودروی فدرال دست و پنجه نرم کند و در اروپا باید با اتحادیه های کارگری بجنگد و در چین با سیاستگذاری های حمایتی این کشور از صنعت خودرواش کنار بیاید. تلاش های مارچیونه یاد و خاطره زمانی را در ذهن ها زنده می کند که کارلوس قصن یک تنه نیسان را در اوایل سال 2000 از سقوط حتمی نجات داد و «لی آیاکوکا» کرایسلر را از ورشکستگی حتمی در دهه 1980 رهانید. هر چند که نجات صنعت خودرو به یافتن گلوگاه ها، به وجود آوردن اجماع مدیریتی و برنامه ریزی برای نسل جدید محصولات بستگی دارد اما هنر مارچیونه در این بود که در سال 2009 با دست خالی و با چلاندن ریک واگونر مدیر عامل وقت جنرال موتورز 20 درصد از سهام کرایسلر را به چنگ آورد و فیات را در این سال ها از همه تنگناها و گذرگاه های سخت عبور داد. زمان هرگز یار و یاور مارچیونه نبوده است، آینده فیات همچنان در محاق است و تا کرایسلر از سایه تاریک فراخوان جیپ ها خارج نشود به رقابت باز نمی گردد. در چنین شرایطی این مدیر ایتالیایی باید دو هندوانه را در یک دست نگه دارد و برای این کار باید کرایسلر و فیات را به مقیاس جهانی برساند. برای این کار باید چند موضوع را به طور همزمان پیگیری کند. اول باید تولید در ایتالیا را تقویت کند. اتوموتیو نیوز خبر داده است که فیات-کرایسلر برای ساخت 280 هزار خودروی اس یو وی جمع و جور در سال در ایتالیا برنامه ریزی کرده است. اما باید تا ابتدای سال 2014 منتظر ماند تا به ثمر بنشیند. از این تعداد 150 هزار دستگاه نام جیپ خواهند داشت و بقیه فیات. جیپ ها شبیه رانگلر هستند و B-SUV نامیده می شوند. احتمالا فیات نام 500X خواهد داشت. دوم برای فائق آمدن بر مازاد ظرفیت در اروپا باید موانع بزرگ را با کمک اتحادیه کارگری از سر راه بردارد. اتحادیه کارگری به کمک قانونگذاران و مجریان مانع تعطیلی کارخانه ها وبیکاری کارگران می شوند در حالی که خودرویی به فروش نمی رسد تا دستمزد کارگران فراهم شود. مارچیونه با سرمایه گذاری یک میلیون دلاری در ایتالیا به کمک پژو ون تجاری می سازد. اگر بتواند از عهده اتحادیه های کارگری برآید تولید آلفارومئو را به خارج از ایتالیا منتقل می کند. فیات تا سال 2016 قرار است 19 محصول معرفی کند که 9 تای آن آلفارومئو و 6 تای آن مازراتی است. سوم مارچیونه باید سهام خود را در کرایسلر تقویت کند. برای این کار قرار بود سهام VEBA (سهم سازمان بازنشستگی در کرایسلر) را خریداری کند. آخرین خریدی که فیات انجام داده سهمش از کرایسلر را به 68.49 درصد رسانده است. مارچیونه برای ارتقای فیات نیاز دارد که کنترل کامل کرایسلر را به دست بگیرد. سهم VEBA به زعم خودش 10.3 میلیارد می ارزد در حالی که مارچیونه مبلغ 4.2 میلیارد دلار پیشنهاد کرده است. این موضوع را دادگاهی در دلاور آمریکا حل و فصل خواهد کرد. چهارم این که باید شر موضوع فراخوان 2.7 میلیون دستگاه جیپ به خاطر نشت بنزین از باک (در صورت تصادف از عقب) را هر چه زودتر بکند و با قوانین فدرال آمریکا در نیفتد چون احتمالا به از دست رفتن اعتماد مشتری ختم خواهد شد. البته اول قصد جنگیدن داشت و می گفت نرخ مرگ و میر خودروهای کرایسلر در مقایسه با سایر خودروسازان بیشتر نیست. او خود را با ری لاهود وزیر حمل و نقل ایالات متحده هم درانداخت. با این کار تعداد فراخوان را از 2.7 میلیون به 1.56 میلیون رساند. قرار است با نصب یک بست، از باک بنزین خودروهای قدیمی تر کرایسلر محافظت شود. و سرآخر آن که باید با گروه خودروسازی گوانژوی چین کنار بیاید تا بتواند 100 هزار دستگاه جیپ را در سال 2014 تولید کند. مشکل او در چین قوانین و سیاست های سخت گیرانه است که خودروسازان خارجی را ملزم به انتقال دانش فنی و تولید به کمک خودروسازان داخلی می کند.