به گزارش «پرشین خودرو»، شاید یکی از دلایل نرفتن مسوولان به سمت اجرایی کردن راهکارهای کاستن از آلودگی هوا این باشد که مشکل را بسیار بزرگ، غول آسا و غیر قابل شکست می دانند و لذا جرأت نزدیک شدن به آن را ندارند و تنها به اقداماتی مانند تعطیلی شهرها و به ویژه تهران در روزهای آلوده سال می پردازند. این در حالی است که می توان مشکل را در یک چارچوب واحد، به قسمت های کوچک تر تقسیم کرد و آن را به طور مرحله ای حل کرد. یکی از اقدامات لازم برای حل مشکل آلودگی هوا، خروج خودورهای فرسوده از رده است. با این حال، حجم میلیونی این خودروها، کار را سخت و پرهزینه می کند (که البته می صرفد). برای این کار می توان گام نخست را از تاکسی ها آغاز کرد. برای مثال می تواند تهران را بررسی کرد که حدود یک سوم ترافیک کل کشور را تحمل می کند. از بین حدود 4 میلیون خودرویی که در این شهر تردد می کنند، حدود 80 هزار آن، تاکسی هستند. فرق تاکسی و خودورهای شخصی نیز کاملاً مشخص است. خودروهای شخصی به مراتب کمتر از تاکسی ها در سطح شهر تردد می کنند و لذا یک تاکسی، دهها برابر بیش از نوع مشابه شخصی اش ، ایجاد آلودگی می کند. بنابراین، اگر یک تاکسی آلاینده از رده خارج شود، انگار چند ده خودروی شخصی، نوسازی شده اند. با این حال، هزینه خروج تاکسی، همان هزینه خروج یک خودرو است. اشتباه بزرگی که تا کنون در این باره رخ داده، این بوده که تاکسی های فرسوده را با خودروهای بنزینی نه چندان استاندارد تعویض کرده اند و چنین شده که به جای پیکان، پژو 405 هایی تاکسی شده اند که تکنولوژی شان به بیش از 20 سال قبل برمی گردد و یا پرایدهایی که سال هاست در کره جنوبی از رده خارج شده اند و نظایر این ها. این در حالی است که اگر همان هزینه ای که برای تعویض خودروهای فرسوده شده ، برای جایگزینی آنها با خودورهای هیبریدی یا پلاگین هیبرید صورت می گرفت، اوضاع با وضعیت کنونی بسیار متفاوت بود. خودروهای هیبریدی از یک موتور بنزینی و یک موتور الکتریکی بهره می برند که موتور الکتریکی نیازی به اتصال به برق برای شارژ ندارد. موتور بنزینی به صورت خودکار به شارژ بسته باتری کمک می کنند. برای دستیابی به بهره وری سوخت بالا و عملکرد قابل قبول تعویض بین این دو موتور و یا استفاده ترکیبی از هر دو صورت می گیرد. خودروهای پلاگین هیبرید از یک موتور بنزینی و یک موتور الکتریکی که برای شارژ بسته باتری می تواند به منبع تغذیه برق 120 و یا 240 ولت متصل شود، سود می برند. از نظر دامنه حرکت، موتورالکتریکی این خودروها مسافت بیشتری را پوشش می دهد.(1) این گونه خودورها که خودروی سبز هم نامیده می شوند، حداقل 5 برابر سوخت کمتری نسبت به خودروهای بنزینی موجود در بازار ایران مصرف می کنند. هم اکنون خودورهایی در جهان مورد استفاده قرار می گیرند که در هر 100 کیلومتر، تنها 2.5 لیتر مصرف دارند. خودروهای سبز به طور معمول نسبت به رقبای خود که تنها از سوخت های فسیلی استفاده می کنند گران تر هستند، اما برای ترویج استفاده از آنها کشورهایی مانند آمریکا و چین امتیازهایی تشویقی را برای خرید خودروهای سبز ارائه می کنند. به عنوان مثال، در آمریکا خودروهای تمام الکتریکی مانند نیسان لیف و تسلا مدل S از اعتبار مالیاتی فدرال به میزان 7 هزار و 500 دلار بهره مند می شوند. در رتبه های بعدی و برای خودروهای پلاگین هیبرید و هیبرید این رقم به 4 هزار، 3 هزار و 625 و 2 هزار و 500 دلار با توجه به مدل خودرو کاهش می یابد. در چین که با آلودگی شدید هوای شهرهای خود مواجه است، دولت طی طرح جدید خود تا سقف 60 هزار یوان (9 هزار و 800 دلار) برای خرید خودروهای تمام الکتریکی مسافری و 500 هزار یوان برای اتوبوس های الکتریکی یارانه اعطا می کند. چین در نظر دارد تا سال 2020 ناوگانی گسترده از خودروهای الکتریکی را در بازار خود داشته باشد.(2) اگر همه 80 هزار تاکسی موجود در تهران، تبدیل به خودروهای سبز شوند و دولت یا شهرداری برای هر تاکسی، مبلغ 50 میلیون تومان یارانه بدهد، حدود 1.3 میلیارد دلار نیاز است. این مبلغ تنها 400 میلیون دلار بیشتر از رقمی است که برای احداث پل طبقاتی اتوبان صدر در تهران هزینه شده است. هر چند رقم، قابل توجه است اما با توجه به این که در مصرف بنزین، صرفه جویی شگفت انگیزی صورت می گیرد و بخش مهمی از آلودگی هوا به طور ملموسی کاهش می یابد، هم برای اقتصاد ملی و شهری و هم برای رانندگان تاکسی مقرون به صرفه است. خودروهای تاکسی نیز در حال حاضر دو حالت دارند: یا فرسوده اند و یا طبق استاندارد نه چندان متقن موجود، فرسوده محسوب نمی شوند. لذا می شود فرسوده ها را از رده خارج کرد و خودروهای سبز را با یارانه بیشتری به رانندگان داد و تاکسی های غیرفرسوده را تغییر کاربری داده و شخصی کرد تا رانندگان تاکسی آنها را بفروشند و با یارانه کمتری خودروی سبز تحویل بگیرند. هم اکنون نیز شرکت های متعددی در جهان خودروی سبز تولید می کنند و حتی اگر قرار به وارد کردن خودروی چینی است، از همین چین هم می توان خودروی سبز وارد کرد هر چند که باید اولویت را به تولیدکنندگانی داد که برند و محصول بهتری دارند. اگر این 80 هزار تاکسی، تبدیل به خودروی سبز شوند، معادل آن است که یک میلیون و بلکه بیشتر خودروی بنزینی از شخصی از رده خارج شده اند. این می تواند گام بزرگی در عملی کردن راهکارهای کاهش آلودگی هوا باشد و نشانه ای از این که مسوولان، بعد از سال ها شعار دادن، به سمت عملی کردن تدبیر ها رفته اند.