به گزارش «پرشین خودرو»، شاید بهتر باشد کمپانی اَپل پیش از شروع پروژه تایتان [ورود به عرصه خودروسازی] نگاهی به فهرست مبارزه طلبی ها و چالش های خود قبل از ورود به این عرصه بیندازد. خبر استخدام متخصصان خودرویی بسیاری از تحلیلگران را به واکنش واداشت. بدون تردید خودروی برقی اَپل رقبا و بدخواهان جدی دارد نزدیک ترین آن که بیخ گوش خود آنها است کمپانی تسلا است، چه رسد به رقبای ستیزه جوی بیرون مرزهای آمریکا مثل نیسان، تویوتا و ب ام و. حتی اگر پروژه تایتان کمپانی اَپل موفق به عرضه یک خودرو واقعی شود، مهمترین چالش پیش روی آن قوانین سخت گیرانه ایمنی و امنیت خودرو است که روز به روز سخت گیرانه تر میشوند و تأمین آن نیاز به هزینه های عظیم تحقیق و توسعه دارد. چالش بعدی این کمپانی، دست و پنجه نرم کردن با ناظران محیط زیست و استانداردهای آلایندگی است. چالش بعدی کمپانی اَپل حاشیه سود بسیار پایین خودروهای برقی است که سهامداران کمپانی اَپل اصلا به آن عادت ندارند مخصوصاً با توجه به سودهای هنگفتی که در اثر فروش تلفن های آیفون نصیب سهام داران آن شد. پروفسور اریک گوردون از دانشگاه میشیگان می گوید: شاید بتوانید با یک خط تولید مونتاژ ساده در چین آخرین مدل تلفن های همراه را با سوددهی بسیار بالا تولید کنید اما خط تولید مونتاژ خودرو مقیاسی کاملا متفاوت و بسیار پیچیده دارد. شاید کمپانی اَپل به خزانه خود می نازد و نقدینگی 178 میلیارد دلاری را بزرگترین مزیت خود می داند که 6 برابر پول نقد گروه خودروسازی فولکس واگن و 7 برابر پول نقد گروه خودروسازی جنرال موتورز است و با یک حساب سرانگشتی چنین پول نقدی می تواند بودجه هزینه های 20 سال جنرال موتورز را تأمین کند اما این همه ی ماجرا نیست. اما واقعیت دیگری این جا وجود دارد که کمپانی اَپل را متقاعد کرده به عرصه خودروسازی ورود پیدا کند و آن نقش عمیق تر الکترونیک و نرم افزار در خودرو و گسترش ایده خودران ها [خودروهای بدون نیاز به راننده] است. با این حال هر چقدر هم که کمپانی اَپل در عرصه الکترونیک و کامپیوتر و نرم افزار پیشرفت کرده باشد اما در عرصه خودرو همه چیز برای این کمپانی بیگانه و جدید است. برخی می گویند که شاید بهتر بود که کمپانی اَپل به خودروسازان همکاری می کرد و بخشی از سهم سود آنان را به دست می آورد اما اکنون برای خود دشمن تراشیده است. سم جیف، از تحلیل گران ناویگانت کانسالتینگ می گوید: شاید نگاه آیفون سازان به ساخت خودرو از این جهت بوده که پول زیادی داشته اند و نمی دانستند کجا باید خرج کنند. آنها به خودشان گفته اند بهتر است یک بازار جدید را امتحان کنند. شاید کمپانی اَپل در زمینه نوآوری بسیار خلاق و به روز باشد اما جایی که شرط بندی کرده احتمال برد کمی دارد. سالیان سال است که خودروسازان برای بهبود سهم خودروهای برقی از بازار خودرو جان می کنند اما هنوز سهم این نوع خودروها بسیار ناچیز است. مثال آن کاهش قیمت خودرو لیف نیسان برای جذب مشتری بیشتر است که باز هم تأثیری بر افزایش فروش نداشته است. نیسان برای فروش 100 هزار دستگاه خودروی لیف حداقل 3 سال جان می کند. شرکت خودروسازی تسلا تا به حال فقط 31 هزار دستگاه خودرو فروخته است. تسلا با این که هنوز در حال زیان دهی است برای فروش 55 هزار دستگاه برنامه ریزی کرده است. تسلا از سال 2008 تا به حال 1.3 میلیارد دلار زیان دیده و محاسبات نشان می دهد تا سال 2020 هم به سوددهی نمی رسد. اریک نوبل از شرکت کارلب CarLab در کالیفرنیا می گوید: حتی هنوز معلوم نیست که خودروی برقی بهترین انتخاب برای خودروهای آینده باشد. او می گوید هنوز خودروسازان امیدوارند برای کاهش آلایندگی به سمت خودروهای هیدروژنی روی بیاورند و ممکن است خودروهای بعد از دوران سوخت فسیلی، خودروهای هیدروژنی باشند. تویوتا و هوندا اکنون یک دهه است که فعالیت های تحقیقاتی خود را روی خودروهای هیدروژنی متمرکز کرده اند و با افزایش زیرساخت ها به احتمال زیاد خودروهای هیدروژنی، خودروهای آینده خواهند بود. و سرانجام آخرین چالشی که اَپل به احتمال زیاد دست کم گرفته، چالش فراخوان ها است. تویوتا فقط در سال 2009 به دلیل یک بهانه نابه جا و ساخته و پرداخته ی احساسات ضدژاپنی در آمریکا 1.2 میلیارد دلار صرف فراخوان و رفع عیب کرد. سال 2014 را سال فراخوان خودرو نام گذاری کرده اند چون فقط در آمریکا 64 میلیون خودرو برای رفع عیب فراخوان شده اند.