به گزارش پرشین خودرو: اصغر بیچاره که ۲۳ خردادماه همزمان با سالروز تولدش از دنیا رفت، بزرگ‌ترین آرشیو عکس سینما و تئاتر ایران را داشت و تا وقتی در ایران بود، آن را در قالب موزه‌ای شخصی در خانه‌اش نگهداری می‌کرد. در این موزه دوربین‌هایی از قدیمی‌ترین عکاسان ایران مانند «ماشاءالله‌خان عکاس‌باشی»، مجموعه‌ای از زمان قاجار و اولین عکس‌های تاریخ سینمای ایران نگهداری می‌شد. اشیا و اسناد مهمی که گفته می‌شود بیچاره بعد از رفتنش به آمریکا، آن‌ها را به یکی از دوستانش سپرده است. این عکاس، بازیگر و کارگردان، سال‌ها پیش در گفت‌وگو با خبرنگاری، اظهار کرد: از بدو ورود به‌دنبال پدر و مادر حرفه‌ام بوده‌ام، نه پدر مادری كه من را متولد كرده‌اند. به‌دنبال عكاس‌های معروف در ایران كه از چه تاریخی، عكاسی در ایران شروع شده است، دوربین‌هایی كه اینجا وجود دارند هر كدام شناسنامه دارند. اینجا سمساری نیست و به‌جز دوربین‌های‌شان، چاپ‌های خودشان را هم دارم. او گفت: دوست دارم تا زنده‌ام جایی داشته باشم، سه برابر جای فعلی تا یک نمایشگاه دائمی بدون گرفتن ورودی بگذارم، یك سالن نمایش ۲۰ نفری یا سینماتك داشته باشم كه فیلم‌های بسیاری را كه دارم، مونتاژ كنم و شبی ۲۰ نفر فیلم‌ها را ببینند. پول آن را هم برای پرسنل صرف كنم. بیچاره ادامه داد: به دستور آقای رییس‌جمهور (دولت اصلاحات) با سازمان میراث فرهنگی صحبت كردیم، افرادی مثل اكبر عالمی و ناصر تقوایی آمدند و كارشناسی كردند، اما نشد. شهرداری هم قدم پیش گذاشت و گفت كه ما جا می‌دهیم؛ اما من موافقت نكردم، چون می‌خواستم ملك متعلق به خودم باشد و می‌خواهم با ساز خودم برقصم. این عکاس افزود: كار من فرهنگی است نه سیاسی. درباره یك‌یك كارهایم برای كسانی كه علاقه دارند، ساعت‌ها صحبت دارم. علاقه‌مندم جایی را داشته باشم كه باز باشد و كسانی كه می‌آیند من را ببینید، چایی بخورند و بروند. همچنین جایی پایدار بماند و بعد از مرگ من هم یا فرزندم آنجا را اداره كند یا دستگاه دولتی. این دیگر به من ربطی ندارد‌. اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت. اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال 1309 در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال 1325 آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، 1330) بود. بیچاره علاوه بر عکاسی، در چند فیلم نیز بازی کرده است از جمله: رفیق (ایرج قادری)، کوسه جنوب (ساموئل خاچیکیان)، ناخدا خورشید (ناصر تقوایی)، ای ایران (ناصر تقوایی)،‌ چهره (سیروس الوند)، دو خواهر (کامبوزیا پرتوی)، جنگجوی پیروز (مجتبی راعی)، بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان‌آرا)، مزاحم (سیروس الوند)، نان و عشق و ... موتور 1000 (ابوالحسن داودی) و بانوی من (یدالله صمدی). او همچنین به‌جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است. منبع: ایسنا