به گزارش «پرشین خودرو»، شاید باورکردنی نباشد، ولی این شرکت در دهه‌های 30 و 40 میلادی یکی از قطب‌های اصلی مسابقات رانندگی و سازنده مطرح خودروهای اسپرت بود. آن زمان که فراری هنوز برای خودش اسم و رسمی به راه نینداخته بود، بنتلی در زمینه موتورهای تقویت‌شده شهرت داشت. مدتی بعد با تغییر رویه، زیرمجموعه ابرلوکس‌ساز دنیا یعنی رولزرویس شد و از توفیق اجباری راه و رسم تجمل‌سازی را خوب فراگرفت. سپس در گیر و دار جنگ، دست به ساخت ادوات نظامی زد و از این حیث توانست به اهمیت کیفیت بالا در قطعات پی ببرد. مدتی بعد توسط فولکس‌واگن خریداری شد و در کنار بزرگانی چون آئودی، لامبورگینی و پورشه قرار گرفت تا هم از یکسو از منابع عظیم مهندسی تغذیه کند و هم با سبک نوین اسپرت‌گرایی آشنا شود.

حالا هم که می‌بینید محصول جدید خود را در بین انبوهی از جنجال‌ها در یک کلاس جدید معرفی کرده است؛ بِنتایگا. اولین‌ شاسی‌بلند شرکت و یکی از اولین اس.یو.وی‌های سوپرلوکس دنیا. محصولی که بسیاری آن را از لحاظ ساختاری با آئودی کیو7،‌ پورشه کاین و فولکس‌واگن توآرگ همگی از آلمان مقایسه می‌کنند. اما اینکه چطور سازنده کوپه رویایی مانند کانتیننتال جی‌تی و سدان خیره‌کننده‌ای هم‌چون فلایینگ‌اسپور به این مرحله رسیده که باید وارد دنیای شاسی‌بلندها بشود، سوال اصلی اغلب کارشناسان و منتقدان است. شاید مهم‌تر از همه این ابهام وجود داشته باشد که آیا اساسا مشتریان وسواسی و ثروتمند خودروهای لوکس تمایلی برای خرید یک محصول در قد و قواره بزرگ‌ دارند یا خیر؟

فلاش‌بک

همه‌چیز از اواخر سال 2011 شروع شد. زمانی‌که یکی از پروژه‌های مخفی لامبورگینی خواسته یا ناخواسته، برملا شد. آن زمان معلوم شد که این ابرخودروساز ایتالیایی در حال کار روی یک شاسی‌بلند است. خودرویی که گمانه‌زنی‌ها درباره رکورد سریع‌ترین و قوی‌تری اس.یو.وی استاندارد تاریخ را نیز تشدید می‌کرد. به هر حال هرچه بود، این افشاگری مدتی بعد در نمایشگاه پکن سال 2012 به‌صورت علنی پرده‌برداری و دومین شاسی‌بلند لامبورگینی به نام «اوروس» به دنیا معرفی شد. این اقدام از نظر بسیاری از کارشناسان،‌ یک پدیده انقلابی و بسیار پُرریسک برای شرکت به حساب می‌آمد. چراکه ساخت یک محصول شاسی‌بلند برای خودروسازی که تخصصش ساخت سوپراسپرت‌های نفسگیر است، کمی شوکه‌کننده تلقی می‌شد.

اما همین افسارگسیختگی برای هم‌قطار لامبورگینی یعنی بنتلی (هر دو زیرمجموعه فولکس‌واگن) یک الهام بزرگ بود. اگرچه مدیران این برند لوکس‌ساز انگلیسی بارها ادعا کرده‌اند که مدت‌ها قبل از اوروس در فکر ساخت یک شاسی‌بلند بوده‌اند، ولی با این حال نمی‌توان از تاثیرگذاری عمیق همکار ایتالیایی‌اش غافل شد. دقیقا به همین دلایل بود که همان سال در نمایشگاه ژنو بنتلی از یک خودروی مفهومی با اسم عجیب «ایکس.اف.پی.9.اف» به‌عنوان اولین شاسی‌بلند تاریخ خود پرده‌برداری کرد. محصولی که به مجرد رونمایی سریعا با موجی از نظرات منفی و مثبت روبه‌رو شد.

مخالفان بر این باور بودند که شرکت دیگر حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد و به همین خاطر است که یک محصول کاملا جدید در یک کلاس کاملا جدید معرفی کرده است. یا اینکه حضور یک لوکس‌ساز در قامت یک اس.یو.وی‌ساز چندان قابل قبول نیست. اما از سوی دیگر موافقان معتقد بودند که بنتلی عرصه‌ای جدید را پیش روی کل صنعت خودروساز باز کرده است. اگر سوپراسپرت‌سازها می‌توانند وارد دنیای شاسی‌بلندها شوند، چرا لوکس‌سازها نتوانند؟ و در ادامه اینکه این اقدام بنتلی می‌تواند آغازکننده یک رقابت جذاب و دیدنی آن هم به سود مشتری باشد.



جنگل برفی

کمی بعد که آن همه جار و جنجال آرام گرفت، دیگر همه مطمئن بودند که بنتلی از خیر تولید این خودرو گذشته است. شرکت بعد از سال 2012 ویرایش‌های جدیدی از کانتیننتال را عرضه کرد و این دلیل روشنی بر خداحافظی آنها با پروژه شاسی‌بلند لوکس بود. این آرامش خبری سه سال تمام طول کشید. تا اینکه ناگهان خبر رونمایی از یک محصول تولیدی (نه کانسپت) طی نمایشگاه 2015 در محافل خودرویی پیچید. تصور بر این بود که بنتلی قصد دارد از نسل جدید سدان‌های فلایینگ‌اسپور پرده‌برداری کند. در حالی‌که در آخرین روزهای نوامبر سال 2015، بنتلی به‌صورت رسمی از نسخه نهایی شاسی‌بلند فوق لوکس خود به اسم بنتایگا رونمایی کرد. در توضیح نام بنتایگا آمده که این اسم ترکیبی است از بنتلی نام شرکت و جنگل‌های تایگا. مناطقی همیشه سرد با پوشش 6 ماهه برف. همچنین بنتایگا نام یکی از صخره‌های آتش‌فشانی معروف ساحل قناری در اسپانیا هم هست.

حالا تفسیر این روش نام‌گذاری و تولید این خودرو بماند برای بعد اما مهم این است که بنتلی زودتر از رولزرویس توانست نه تنها اولین شاسی‌بلند لوکس خود بلکه اولین نمونه در دنیا را نیز بسازد. چراکه پیش‌تر شنیده بودیم رقیب هموطن نیز رویای ساخت یک اس.یو.وی به اسم «کولینان» را در سر دارد. همان‌طور که گفتیم، بنتلی و لامبورگینی هر دو زیرمجموعه فولکس‌واگن هستند. این را هم اشاره کردیم که لامبو در عرضه شاسی‌بلندهای سوپراسپرت پیش‌دستی کرده بود. بنا به دلایل مدیریتی و مالکیتی، جای تعجبی ندارد که 20درصد از ساختار فنی بنتایگا از روی اوروس الهام گرفته شده باشد. اما بخش اعظم پلت‌فرم آن را فولکس‌واگن توآرگ تشکیل داده است. این خودرو از یک منظر دیگر نیز خبرساز شده است.

بنتایگا با ثبت سرعت نهایی 301 کیلومتر در ساعت توانسته رکورددار سریع‌ترین شاسی‌بلند تولید انبوه دنیا باشد. حتی اگر خودروباز هم نباشید به خوبی می‌فهمید که ظاهر این شاسی‌بلند تفاوت خاصی با کانتیننتال ندارد. یعنی استفاده از همان الگوی دایره‌ای برای چراغ‌ها و همان جلوپنجره استیل. اوج هنر بنتلی را داخل کابین می‌توان دید. یک اتاق فوق لوکس با المان‌های خیره‌کننده تجملی. محلی برای فخرفروشی اشراف‌زاده‌ها.

مشخصات فنی



اجازه بدهید پیش از هرچیز به این نکته اشاره کنیم که بنتایگا قرار نیست ادای خودروهای شاسی‌بلند را دربیاورد. این خودرو را باید با دید کارشناسی همان اس‌.یو.وی‌های سنتی دید. ولو اینکه قیمتش بالا باشد یا اینکه آپشن‌هایش خاص. این توضیح برای آن دسته از افرادی هست که هنوز تصور می‌کنند بنتلی مدل جدید کانتیننتال را با طول و عرض بزرگ‌تری راهی بازار کرده است. خلاصه که بنتلی به توصیه فولکس‌واگن مادر، برای این فرزند خود از همان پیشرانه 6 لیتری 12 سیلندر Vمعروف خود استفاده کرده است.

قوای محرکه‌ای که به راحتی توانسته 600 اسب‌بخار نیرو در 6000 دور در دقیقه و 900 نیوتن‌متر گشتاور در 4500 دور در دقیقه فراهم کند. این خروجی از یکسو مدیون حضور دو توربوشارژر توانمند است و از سوی دیگر مدیون سیلندرهای 84 میلی‌متری که هر کدام گنجایش 496 سی‌سی سوخت را دارند. به خاطر همین است که ضریب تراکم این غول زیبا به عدد 1.5 بر یک نزدیک شده است. توان ویژه این پیشرانه به‌صورت تئوری 100.8 اسب‌بخار و گشتاور ویژه آن 151.2 نیوتن‌متر به ازای هر لیتر از حجم موتور اندازه‌گیری شده است. بنتایگا یک شاسی‌بلند لوکس است.

پس یادمان باشد که هم ابعاد بزرگی دارد و هم وزن زیاد. این را می‌شود از روی طول، عرض و ارتفاع 5140، 1998 و 1742 میلی‌متری و وزن 2400 کیلوگرمی‌اش نیز فهمید. با توجه به خروجی پیشرانه، این‌طور می‌فهمیم که نسبت قدرت به وزن این خودرو 246 اسب‌بخار به ازای هر تن از وزن بدنه است. تازه وزن خود در زمان خالی بودن باک و به‌طور کلی بدون احتساب مایعات خودرو محاسبه شده است. در غیر این‌صورت وزن بنتایگا به 3250 کیلوگرم می‌رسید. با این حال خودروی فوق می‌تواند 810 کیلوگرم را نیز با خود حمل کند که از این بابت نیز یکی از سخت‌جان‌ترین‌ها محسوب می‌شود. بنتلی برای این مدل از تایرهای پیرلی به اندازه 275.50 میلی‌متری 20 اینچی بهره گرفته است. چرخ‌های جلویی با دیسک‌ ترمزهای 400 میلی‌متری و چرخ‌های عقبی با دیسک‌های 380 میلی‌متر مجهز شده‌اند. شرکت ادعا می‌کند خودروی فوق در هر 100 کیلومتر به‌صورت میانگین 13.1 لیتر سوخت نیاز دارد.

این عدد در کنار تولید 303 گرم گاز دی اکسید کربن در هر کیلومتر،‌این خودرو را تبدیل به یکی از ناپاک‌ترین و پرمصرف‌ترین محصولات اروپایی کرده است. ‌بنتایگا دارای یک جعبه‌دنده 8 سرعته اتوماتیک و سیستم انتقال قدرت 4WD (چهار چرخ متحرک) است. با در نظر گرفتن آن خروجی و این پکیج باید انتظار سرعت و شتاب خوبی از آن داشته باشیم. البته که همینطور است. بنتایگا صفر تا 100 را در 4 ثانیه، صفر تا 160 را در 4/ 9، صفر تا 200 را در 3/ 15، صفر تا 240 را در 2/ 25 و در نهایت صفر تا 270 کیلومتر در ساعت را در 44 ثانیه می‌پیماید.

گویی داریم درباره یک سوپراسپرت کوپه سبک‌بال صحبت می‌کنیم. پیمایش یک‌چهارم مایل یا 400 متر با این خودرو فقط 12.2 ثانیه آن هم با سرعت 182 کیلومتر در ساعت طی می‌شود. پیمودن مسافت یک کیلومتری برای بنتلی فوق فقط 4/ 22 ثانیه زمان می‌طلبد. به لطف جعبه‌دنده فوق‌العاده‌ای که شرکت زد.اف آلمان برای این خودرو طراحی کرده، علاوه بر شتاب‌های اولیه، بنتایگا در دور موتورهای مختلف نیز شتاب‌گیری خوبی دارد. مثلا از 60 تا 100 کیلومتر در ساعت در دنده چهار تنها 4/ 3 ثانیه زمان می‌خواهد و به همین ترتیب 80 تا 120 کیلومتر در ساعت نیز در همین دنده 5/ 3 ثانیه. جالب آنکه شتاب‌گیری 80 تا 120 کیلومتر در ساعت در دنده پنجم 7/ 4 و در دنده ششم 3/ 6 ثانیه زمان نیاز دارد. همان‌طوری که در تمام تبلیغات این خودرو آمده با ثبت سرعت 301 کیلومتر در ساعت هم‌چون یک شهاب‌سنگ سریع‌السیر و آتشین است.



نظر دیگران


بنتلی شجاعانه راهی را به تنهایی آغاز کرد که می‌توان مطمئن بود تا چندی دیگر توسط بزرگان ادامه پیدا خواهد کرد. بنتایگا را نباید خیلی مورد انتقاد قرار داد. خودرویی که به نظر همان کانتیننتال حجیم‌شده است اما از سوی دیگر به خاطر همین نوآوری خیره‌کننده باید آن را از دیدگاهی دیگر بررسی کرد. این انگلیسی سبک و سیاق جسورانه‌ای را روی این محصول به کار نبرده است. همان حس باوقار و پرابهت محصولات پیشین را می‌توان روی این مدل نیز مشاهده کرد. خودرویی برای استفاده‌های خاص و افراد خاص. بنتایگا رهبر جامعه‌ای است که در حال حاضر فقط یک عضو دارد.


در حالی‌که تصور می‌شد مرسدس‌بنز GLکلاس و آئودی کیو7 و حتی رنج‌روور اوُک پیشگامان شاسی‌بلندهای لوکس هستند، بنتلی مانند صاعقه می‌آید و همه‌چیز را به سود خودش تمام می‌کند و می‌رود. اغلب این خودرو را به‌عنوان یک لوکس سایز بزرگ تلقی می‌کنند. اما واقعیت آن است که بنتایگا نیز مانند یک شاسی‌بلند واقعی، از توانمندی‌های آفرود واقعی برخوردار است. تعجب خواهید کرد اگر کارآیی این خودرو را در تپه‌ها و صخره‌ها مشاهده کنید. این قابلیت را مدیون مهندسی سطح بالای آلمانی‌هایی همکار مثل فولکس‌واگن و پورشه بدانیم. بنتایگا بچه‌ای نیست که در ناز و نعمت بزرگ شده باشد.



اگر دنبال یک کاخ چرخ‌دار با فضای داخلی بسیار مناسب و امکاناتی بی‌نظیر و مشخصات فنی چشمگیر هستید، بنتایگا گزینه اصلی شماست. معجونی از بهترین متریال شامل چرم و چوب و نوارهای زیبای استیل و کروم. داخل کابین این خودرو یک سیستم صوتی 18 بانده با قدرت 1950 وات قدرت تعبیه شده است که نمونه آن را هیچ‌گاه روی هیچ خودروی دیگری نخواهید دید. صندلی‌های جلو دارای 22 حالت و جالب‌تر آنکه صندلی‌های عقب نیز دارای 18 حالت مختلف هستند. ماساژور و سیستم تهویه مطبوع روی صندلی‌ها که دیگر جای گفتن ندارد. اگر پول خرید این خودرو را دارید، به گزینه دیگری فکر نکنید.


حتی فکرش را هم نمی‌کنید که این شاسی‌بلند سنگین‌وزن چگونه مانند یک اسپرت 2درب چابک و سریع‌السیر حرکت می‌کند. سیستم تعلیق و انتقال قدرت آن با هوشمندی هرچه تمام‌تر عمل می‌کند. جعبه‌دنده‌اش واقعا حرفه‌ای و گوش به فرمان است. روی داشبورد جلو یک نمایشگر در ظاهر ساده لمسی وجود دارد. شما می‌توانید تقریبا تمام مکانیزم خودرو را از طریق همین نمایشگر کنترل کنید از میزان پاشش سوخت گرفته تا میزان نرمی پشت سری صندلی‌تان. البته که بنتایگا هنوز راه طولانی برای رسیدن به جایگاه کاین (شاسی‌بلند پورشه) دارد ولی از آن طرف هم کاین خودش برای رسیدن به مقام بنتایگا هنوز اعتماد به نفس لازم را ندارد.



 

منبع: دنیای اقتصاد