تاریخچه فراری

انزو آنسلمو فراری در 18 فوریه سال 1898 در مودنا ایتالیا متولد شد. خانواده‌ای که انزو در آن متولد شده بود دستی در صنعت داشتند و علاقه انزو به حضور در صنعت نیز از همین‌جا نشات می‌گیرد. جالب است بدانید انزو فراری بعد از اتمام تحصیلات در دوران جوانی نتوانست در کمپانی فیات استخدام شود و مجبور شد در شرکت کوچکی به نام CMN کار کند که خودروهای وانت کوچک و کامیونت را به انواع سواری تبدیل می‌کرد. او برای اولین‌بار در سال 1919 با خودرو ساخت CMN پا به مسابقات اتومبیلرانی گذاشت و در سال بعد به شرکت آلفارومئو رفت. انزو راننده تیم آلفارومئو شد و موفقیت‌های زیادی کسب کرد اما در سال 1929 تصمیم گرفت خود یک تیم اتومبیلرانی داشته باشد. پس تصمیم گرفت تیمی به نام اسکودریا فراری را تاسیس کند.

حدود 10 سال بعد انزو رسما مدیر بخش خودروهای مسابقه‌ای آلفارومئو شد، اما جاه‌طلبی او هنوز پایان نیافته بود. پس کارخانه کوچکش را از مودنا به مارانلو انتقال داد تا وارد عرصه جدیدی به نام خودروسازی شود. این بار قرار بود اسب سرخ فراری برای خیابان‌ها رام شود. پس یک خط تولید کوچک در سال 1946 در محل شرکت برپا شد. یک سال بیشتر طول نکشید تا اولین محصول خیابانی این کمپانی در سال 1947 با کد S125 ساخته شد. جالب است بدانید این خودرو مجهز به پیشرانه‌ای 12 سیلندر بود که فقط 1500 سی سی حجم داشت و به دلیل اینکه شاتون‌های کوتاهی در موتورش به کار رفته بود، می‌توانست در دورهای بالا به راحتی دوران کند.اس 125 توسط یکی از بهترین رانندگان ایتالیایی در پیست پیاچنزا تست شد و نمره مثبت گرفت. حتی دو هفته بعد نمونه مسابقه‌ای اولین محصول آقای مغرور ( انزو فراری) توانست قهرمان مسابقات اتومبیلرانی جایزه بزرگ رم شود. به این ترتیب انزو فراری توانست آرزوی دیرینه‌اش یعنی ساخت خودروی با برند خودش را جامه عمل بپوشاند. به این ترتیب یکی از پر‌افتخار‌ترین کمپانی‌های خودروسازی و با‌ارزش‌ترین برنده‌های جهان پا به عرصه وجود گذاشت.

سوپر فست 500

کمپانی فراری در سال 1947 اولین محصولش را راهی بازار کرد. این کمپانی در تمام دوران فعالیتش همیشه از پیشتازان عرصه خودرو و فناوری‌های مربوط به آن بوده است. از این رو همواره محصولات موفقی را به تولید‌رسانده و تنها چند مدل ناموفق در کارنامه این شرکت دیده می‌شود. یکی از فراری‌هایی که کارشناسان صنعت خودرو نظرات مثبت و منفی زیادی در موردش دارند، مدل Super Fast 500 است. داستان ساخت این خودرو به سال 1964 باز‌می‌گردد اما این شروع ماجرای یکی از کمیاب‌ترین فراری‌های تاریخ نیست. در سال‌های 1950 تا 1952 فراری مدلی را با کد 340 آمریکا می‌ساخت. این خودرو دارای یک پیشرانه 12 سیلندر با حجم 1/ 4 لیتر بود و 197 اسب بخار نیرو تولید می‌کند. حتی ورژن اسپایدر این خودرو نیز توسط فراری تولید شد. اما در سال 1952 مدل دیگری به کد 342 تنها در 6 درماه ساخته شد که تغییراتی را تجربه کرده بود. ساخت مدل‌های آمریکا ادامه داشت تا در سال 1953 مدل 375 آمریکا به تولید رسید. فراری تنها 11 نمونه از این خودرو را ساخت.

پیشرانه این مدل حجمی معادل 5/ 4 لیتر داشت و قدرتش به حدود 296 اسب بخار رسیده بود. چنین قدرتی در سال 1953 برای یک خودرو خیابانی شبیه به یک نیروگاه هسته‌ای بود! اما این هنوز برای انزو فراری کافی نبود و به همین دلیل کمپانی فراری دست به ساخت مدل سوپر آمریکا با کد 410 در سال 1955 زد. سوپر آمریکا خودرویی بود که از نظر آیرودینامیکی، زیبایی و قدرت یک سر و گردن بالا‌تر از مدل‌های گذشته بود. سوپر آمریکا 410 یک پیشرانه 5 لیتری داشت که به کمک کاربراتورهای ساخت کمپانی Weber ایتالیا قدرتش به 340 اسب بخار رسیده بود. این خودرو در موتورشو نیویورک رونمایی شد. بدنه این خودرو را شرکت طراحی پینینفارینا یار همیشگی فراری و یکی از معتبر‌ترین طراحان خودرو در جهان طراحی کرده بود و این اعتباری دوچندان به مدل 410 می‌داد. اگر قصد خرید یک دستگاه از این خودرو را در سال 1955 داشتید، باید 16 هزار و 800 دلار به حساب کمپانی فراری واریز می‌کردید. این در حالی بود که بسیاری از خودروهای تولید شده در آن روزگار تقریبا کمتر از 3 هزار و 500 دلار قیمت داشتند. فراری تنها 35 دستگاه از این مدل را به تولید رساند. در سال 1959 تولید مدل 410 به پایان رسید و مدل جدید 400 آمریکا جایگزینش شد.

مدل جدید در قسمت‌های مختلفی دچار تغییر شده بود که از جمله آنها دماغه جلو بود. پوزه پیش آمده خودرو و تغییراتی که در کف آن ایجاد شده بود، مدل 400 را در شرایط آیرودینامیکی بهتری قرار می‌داد. ضمن اینکه فراری در هر چهار چرخ این خودرو از ترمزهای دیسکی استفاده کرده بود و به همین دلیل قدرت مانور آن افزایش یافته بود. در سال 59 یک ورژن ویژه از این خودرو با کد کوپه اسپشیال ساخته شد که از نظر ظاهری شباهت‌های زیادی با مازراتی 5000 جی تی داشت. بین سال‌های 1960 تا 1961 نیز ورژن دیگری از این خودرو تولید شد که 500 سوپر فست نام گرفت. این خودروها همگی از پیشرانه 4 لیتری V12 بهره می‌بردند که قدرت آن به 340 اسب بخار می‌رسید. فراری در مجموع 47 دستگاه از این خودرو در 3 ورژن و با اتاق‌های کوپه و رودستر به تولید رساند. در سال 1964 و همزمان با پایان تولید مدل 400، فراری مدل جدید را با کد 500 سوپر آمریکا طراحی کرده بود، اما درست کمی قبل از معرفی رسمی این خودرو، مدیران تصمیم گرفتند به جای کلمه آمریکا از کلمه Fast به معنی سرعت در استفاده کنند. در نتیجه نام مدل جدید در سال 1954 به 500 Super Fast تغییر یافت.

طراحی

سوپرفست 500 خودروی جدیدی بود که راه مدل 400 را ادامه می‌داد و از نظر طراحی به این خودرو بسیار شبیه است. بیشترین تغییرات این خودرو در بخش دماغه و ورودی‌های شبکه جلو پنجره اتفاق افتاد. در این قیمت طراحی به شکلی انجام شد که بیشترین حجم هوا به سمت پیشرانه هدایت شود. ضمن اینکه چراغ‌های راهنما به بخش بالایی سپر انتقال یافت و سپر دو تکه خودرو همچون سبیل‌های یک مرد به سمت کنارها حرکت کردند. همچنین حجم پردازی گلگیرها به خصوص در بخش عقب نسبت به مدل 400 تغییر کرد. به‌طور مثال در مدل 400 بخش از لاستیک درون گلگیر جای می‌گیرد، اما در مدل 500 لاستیک کاملا بیرون از محفظه بالایی گلگیر قرار دارد. در ساخت این خودرو پینینفارینا از شاسی مدل 330 GT2 استفاده کرد. فراری که از گذشته ارتباط خوبی با کمپانی لاستیک‌سازی پیرلی ایتالیا داشت و حتی در مسابقات اتومبیلرانی نیز از لاستیک‌های این کمپانی استفاده می‌کرد، برای سوپرفست نیز لاستیک‌های ساخت پیرلی را انتخاب کرد. لاستیک‌هایی که عرضی معادل 205 میلیمتر داشتند و به دلیل چسبندگی بالا گران قیمت بودند. پیشرانه سوپر فست 5 هزار سی سی حجم داشت. این پیشرانه V12 که از نسل قبل به ارث رسیده بود، به دست مهندسان کمپانی فراری سپرده شد تا قوی‌تر از گذشته درون سینه 500 جای گیرد. اگر شما یک پیشرانه 12 سیلندر را به دستان هنرمند مهندسان بخش موتور فراری بسپارید تا مورد بازنگری و تقویت قرار بگیرد، انتظار دارید نتیجه کار چه باشد؟ مشخص است که به جای یک پیشرانه یک نیروگاه تحویل خواهید گرفت! از این رو قدرت پیشرانه با 60 اسب بخار به‌صورت طبیعی افزایش یافت. این پیشرانه را با کد، Tipo 208 هم می‌شناسند. فراری برای 12 دستگاه از سری دوم این خودرو گیرباکس 5 سرعته دستی را در نظر گرفت.

سوپرفست در ایران

با همکاری مسوولان و کارکنان موزه تماشاگه خودرو واقع در کیلومتر 11 جاده مخصوص تهران-کرج، توانستیم به‌صورت کامل از زیر و بم این ماشین بسیار خاص دیدن کنیم. جالب‌ترین نکته‌ای که مورد توجه قرار گرفت، میزان کارکرد این خودرو بود. از آنجا که سوپر فست موجود در موزه متعلق به پهلوی دوم بوده است، کارکرد بالایی ندارد. این در شرایطی است که مسوولان موزه هم به دست نخورده و بکر بودن این خودرو اذعان دارند. جالب آنکه حتی این خودرو همین چند سال قبل روشن هم شده و در حال حاضر از نظر فنی یکی از سالم‌ترین خودروهای موزه به شمار می‌رود. کیلومتر خودرو عدد 10 هزار و 909 کیلومتر را نشان می‌دهد. به این ترتیب احتمالا این خودرو یکی از کم‌کارکرد‌ترین سوپر فست‌های 500 کوپه در جهان است. فراری برای این خودرو از رادیو ساخت Blaupunkt استفاده کرد. شرکتی آلمانی که در گذشته محصولات صوتی آن در خودروهای لوکس استفاده می‌شد. بلندگوی رادیو را نیز درست در زیر خودش قرار داشته و در داخل بدنه در و اتاق قرار نگرفته است. در اثر گذر زمان این خودرو در بخش تودوزی دچار آسیب‌هایی شده است که نیاز به بازسازی را دارد، اما خوشبختانه داشبورد در شرایط خوبی قرار دارد، اما متاسفانه شکستن شیشه جلو یکی از زخم‌های پیکر سوپر فست 500 است که در اثر نبود شرایط مناسب نگهداری ایجاد شده است. ضمن اینکه صندلی‌های بخش عقب این خودرو نیز درون کابین دیده نمی‌شود. فراری تا سال 1966 این خودرو را به تولید رساند و در سال 1967 مدل کالیفرنیا را تنها به‌صورت کانورتیبل ساخت. قیمت نمونه‌های سالم و کم کارکرد این خودرو در جهان حتی از 3 میلیون دلار هم فراتر می‌رود. در پایان از همکاری صمیمانه موزه تماشاگه خودرو با ضمیمه هفتگی دنیای ماشین تشکر می‌کنیم.

کابین

در مقوله طراحی ایتالیایی‌ها همیشه حرف اول را زدند. حالا مهم هم نیست که در عرصه طراحی مد باشد یا درون کابین یک خودرو. طراحی درون کابین سوپرفست 500 یکی از زیباترین‌ها در زمان خودش است. فرمان و دیگر قطعات چوبی که در جای جای کابین این خودرو جا خوش کردند باعث شده فضای گرم و لوکسی درون کابین شکل بگیرد. نشانگرها با دایره‌های ساده در پشت فرمان جای گرفته‌اند. کیلومتر‌شمار این خودرو تا حدود 300 کیلومتر در ساعت مدرج شده است و البته به نظر می‌رسد این خودرو توانایی رسیدن به محدوده این سرعت را نیز داشته باشد؛ زیرا به‌صورت غیر‌رسمی توانسته سرعت 280 کیلومتر در ساعت را به ثبت برساند.