به گزارش «پرشین خودرو»،به‌طور قطع در جریان این همکاری و مشارکت باید استاندارد شرکت‌های خارجی به وسیله قطعه‌سازان داخلی لحاظ شود و قطعه‌سازان داخلی نمی‌توانند هر قطعه‌ای را با هر کیفیتی تولید کنند. بنابراین استاندارد باید هم در روش‌های تولید و هم در بکارگیری مواد اولیه و ساخت قطعات رعایت شود. مسئله بعدی در تولیدات قطعات محصولات جدید توجه به مهارت و مقیاس تولید است ضمن آنکه باید تیراژ اقتصادی در قراردادهای خارجی دیده شود در صورتی که پژو تمایل دارد قطعه‌سازان این شرکت در ایران فعالیت کنند باید ابتدا سرمایه‌گذاری کند تا با ویژگی‌های مورد نظر و استاندارد و کیفیت آنها قطعات تولید شود و همچنین باید این اجازه را نیز به قطعه‌سازان داخلی بدهد تا بتوانند این قطعات را با نشان پژو در دنیا صادر کنند و تنها این قطعات وابسته به استفاده در داخل نباشد. البته درصد مشارکت قطعه‌سازان و میزان داخلی‌سازی قطعات بستگی به نوع قراردادی دارد که خودروسازان با شرکت‌های خارجی منعقد کرده‌اند. برای اینکه تولید قطعات محصولات جدید برای قطعه‌سازان داخلی اقتصادی شود باید در زنجیره بازاریابی شرکت‌های خارجی طرف قرارداد قرار گیرند. در صورت نبود داخلی‌سازی محصولات جدید به‌طور قطع ورود تولیدات خارجی به صرفه‌تر خواهد بود. نبود مهارت اقتصادی امروز به معضلی جدی تبدیل شده چراکه زمانی که قرار است قطعه‌ای داخلی‌سازی شود قطعات داخلی گران‌تر تمام می‌شود. تنوع در تولید اقدام بسیار خوبی در صنعت خودرو است اما باید در مقیاس اقتصادی تولید شود زیرا در غیراین صورت قیمت تمام‌شده در ایران بالا بوده و مصرف‌کننده نیز امکان خرید نخواهد داشت. منبع: روزنامه صمت