به گزارش «پرشین خودرو»، هر سال همین موقع مسئولان شروع به پیچیدن نسخههای تکراری و کم اثر میکنند اما بیماری آلودگی هوای تهران ناسورتر از اینها شده است که با تعطیلی یک کارخانه و ممانعت از ورود چند خودروی آلوده از بین برود.
نسخههای تکراری مسئولان
چند سالی است یک سریال تکراری در فصل آلودگی هوا پخش میشود.
ابتدا هوا آلودهتر میشود و نفس شهروندان تنگتر و سپس نسخههای تکراری از راه میرسند، بیآن که اثری داشته باشند، جز این که تیتر چند رسانه شوند و کارنامه چند مسئول را پر کنند.
امسال هم یک هفته از ادامه آلودگی هوای تهران میگذرد و رکورد طولانیترین دوره آلودگی هوای امسال در پایتخت به ثبت رسیده است.
اولین روز این هفته با جلسه کمیته هماهنگی شرایط ویژه آلودگی هوا به دلیل افزایش غلظت آلایندههای هوا و شرایط ناسالم آغاز شد تا بلکه تصمیمهای این کمیته بتواند کمکی به کاهش آلودگی هوای پایتخت کند.
در جلسه این کمیته قرار شد فروش طرح ترافیک روزانه در تهران متوقف شود و با خودروها و موتورسیکلتهای دودزا و آلاینده برخورد شود. همچنین تردد اتوبوسهای دودزای شرکت واحد در سطح شهر، فعالیتهای عمرانی و معادن شن و ماسه هم ممنوع شد. البته این نوع مصوبهها در سالهای گذشته هم بوده است و موضوع جدیدی نیست.
دیروز محمد رستگاری معاون نظارت و پایش محیطزیست تهران از گسترش محدوده طرح ترافیک به محدوده زوج و فرد خبر داد و گفت: «تنها خودروهایی که دارای مجوز ورود به محدوده طرح ترافیک هستند، میتوانند به محدوده زوج و فرد وارد شوند.»
10 درصد خودروها مقصر 50 درصد آلودگی
این روزها کافی است گذرتان به مناطق مرکزی شهر بیفتد و به ماشینهای در حال تردد در خیابانهای شهر دقت کنید و ماشینهای کهنه و غیراستانداردی را ببینید که به راحتی وارد محدودههای پرترافیک و آلوده میشوند.
زمستان سال گذشته شهرداری تهران اعلام کرد 10 درصد خودروهایی که در معابر و خیابانها عبور و مرور میکنند، مقصر 50 درصد آلودگی هوای شهر تهران هستند.
به گفته مسئولان شهرداری عامل80 درصد از آلودگی هوای پایتخت مربوط به خودروها، اعم از موتورسیکلت، خودروهای بنزینی و دیزلی است.
بر اساس مطالعاتی که در شرکت کنترل کیفیت هوای تهران صورت گرفته، راهحلهای کاهش آلودگی هوا کاملا شناخته شده است. بدین معنی که خروج خودروهای فرسوده، کنترل معاینهفنی و ترویج استفاده از موتورسیکلتهای برقی به جای موتورسیکلتهای بنزینی از جمله راهکارهای مهم در مقابله با آلودگی هوای پایتخت است. طرحهایی که امسال تا حدودی توسط مسئولان اجرا شد.
از آن جمله طرح کاهش یا LEZ بود که از اول آبان ماه امسال در تهران اجرا شد، اما به نظر میرسد در عمل تاثیر معجزهآسایی در کاهش آلودگی هوا نداشته است و خودروها و اتوبوسهای دودزا همچنان در خیابانها تردد میکنند.
به گفته مازیار حسینی معاون حملونقل و ترافیك شهرداری تهران «از سهمیلیون دستگاه خودروی پلاك تهران، یك میلیون و 800 هزار دستگاه مشمول معاینهفنی هستند که از این تعداد خودرو، یكونیم میلیون دستگاه به مراكز معاینهفنی مراجعه كردهاند، اما هنوز 300 هزار دستگاه به این مراكز مراجعه نكردهاند.»
ابوالفضل قناعتی عضو کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران درباره نقش خودروهای دودزا در آلودگی هوای تهران به روزنامه «دنیای خودرو» میگوید: «واقعیت این است که خودروهایی که در معابر شهری تهران تردد میکنند، نقش مهمی در آلودگی هوای تهران دارند. اما بحث اینکه کدام خودرو و با چه شرایط و چه استانداردی منجر به آلودگی هوا میشود، بسیار مهم است و به طور قطع خودروهایی که از لحاظ سنی عمر بالا و شرایط فنی نامناسبی دارند، از عوامل اصلی آلودگی هوا هستند.»
موتورسیکلت متهم اصلی آلودگی هوا
اواخر سال گذشته بود که ممنوعیت پلاکگذاری موتورسیکلتهای کاربراتوری در سال 95 و با هدف کاهش آلودگی هوا در سازمان حفاظت محیطزیست به تصویب رسید.
طبق این مصوبه انواع موتورسیکلتهای با سوخت پاک جایگزین موتورسیکلتهای کاربراتوری میشوند. این مصوبه در مهر ماه امسال اجرا شد و پلیس راهور ناجا هم شمارهگذاری این موتورسیکلتها را ممنوع اعلام کرد. این در حالی است که بر اساس آمار سه تا سهونیم میلیون موتورسیکلت در تهران وجود دارد که فقط 200 هزار دستگاه یعنی 15درصد آنها برگ معاینهفنی دارند و هر روز هم در معابر شهری تردد میکنند.
به گفته مسئولان شهری موتورسیکلتهای کاربراتوری 8 برابر خودروهای استاندارد یورو 2 هوا را آلوده میکنند. معصومه آباد، عضو کمیسیون سلامت، محیطزیست و خدمات شهری شورای شهر تهران به دلایل آلودگی هوا به وسیله موتورها اشاره میکند و میگوید: «موتورسیکلتهای کاربراتوری به دلیل اینکه موتور نامناسبی دارند، مصرف سوخت بالایی دارند و به شدت باعث افزایش آلودگی هوا میشوند. عمده آلودگی تولیدی از موتورسیکلتها مونوکسیدکربن و ذرات معلق و هیدروکربنهای خام هستند که به شدت بر سلامت شهروندان تاثیرگذار است.
نظر شما