اگر بخواهیم دلیل را خلاصه بگوییم این است که آنها می ترسیدند که لبخند آنها را لوده و احمق نشان دهد.

 

در این میان، نظریه دیگری وجود دارد و عده ای می گویند عکس گرفتن با دوربین های قدیمی زمان زیادی بین ۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشید و ایستادن طولانی در مقابل دوربین، آنقدر حوصله مردم را سر می برد که لبخند زدن از یادشان می رفت؛ اما این نظریه هم رنگ می بازد اگر بدانیم در قرن ۱۹ و با آمدن دوربین های جدید و مدت زمان کم عکس گرفتن مردم همچنان از لبخند زدن امتناع می کردند.

 

نیکولاس جیفز که درباره این موضوع مقاله ای نوشته است، می گوید: در قرن هفدهم مردم بر این باور بودند که فقط چند دسته می خندند: فقرا، بی ارزش ها، مست ها، احمق ها و خوشگذران ها.

منبع: تابناک باتو